Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΤΙΣΤΑΚΗ
Θα ήθελα να ευχαριστήσω δημόσια την εφημερίδα σας και τον φίλτατο Χάρη Στρατιδάκη για τα επαινετικά του σχόλια στο άρθρο του στις 7/7/2020 με τίτλο «Ο Γιώργος του αφανούς εθελοντισμού». Τόσο επαινετικά σχόλια από τον πολυπράγμονα Χάρη νομίζω ότι αποκτούν ιδιαίτερη αξία, αν αναλογιστεί κανείς την επίμονη και δημιουργική ενασχόλησή του με ζητήματα περιβάλλοντος και περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Ήταν από τους πρώτους, πριν ακόμα αναλάβει υπεύθυνος περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, που έβαλε ζητήματα προστασίας της φύσης στην σχολική τάξη.
Από τους πρώτους μάχιμους οικολόγους του Ρεθύμνου και φυσικά από τότε πολυγράφων. Δε θέλω να συνεχίσω να περιγράφω και να σκιαγραφώ την πολυσχιδή προσωπικότητα του Χάρη, γιατί δε θεωρώ ότι είμαι άξιος για τούτο, αλλά και γιατί δε θέλω να «φανεί» ως αντίδωρο στην πένα του. Ο βασικότερος λόγος, πέρα των ευχαριστιών, που αποφάσισα να προχωρήσω στη σημερινή επιστολή, είναι η ανάγκη της απόδοσης «τα του καίσαρος τω καίσαρι».
Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια δε νιώθω μοναχικός καβαλάρης, υπάρχει έντονη και συνεχή βοήθεια από ένα δίκτυο υπηρεσιών και εθελοντών που διευκολύνει την προσπάθεια που καταβάλλουμε για την προστασία της άγριας πανίδας. Το Δασαρχείο Ρεθύμνης, προς τιμήν του, από τον τελευταίο ιεραρχικά υπάλληλο μέχρι και την διευθύντρια κα Καργιολάκη, είναι 365 ημέρες το χρόνο στις επάλξεις για την πρώτη και σημαντική φάση περισυλλογής των άρρωστων και τραυματισμένων ζώων και πουλιών. Χωρίς την συνδρομή τους ένας μεγάλος αριθμός από αυτά δεν θα τύχαιναν φροντίδας.
Από την εποχή που αναφέρεται, πριν 40 χρόνια περίπου, μέχρι σήμερα έχει μπει πολύ νερό στο αυλάκι της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης. Έχει πάψει η μεγάλη πλειοψηφία, να διαχωρίζει ζώα και πουλιά σε ωφέλιμα και επιβλαβή, σταματήσαμε να θεωρούμε διακοσμητικό στολίδι το βαλσαμωμένο αετό ή γεράκι, δεν κυνηγάμε μικροπούλια για την ομελέτα μας. Τα πλαστικά μιας χρήσης από τεχνολογική πρωτοπορία, έγιναν κατάρα. Πολίτες, υπηρεσίες δημόσιες και ιδιωτικές, ο τύπος, περιβαλλοντικές οργανώσεις, έχουν ψηλά στην ατζέντα του ενδιαφέροντος τους τέτοια ζητήματα.
Χρειάζεται ακόμα να γίνουν πάρα πολλά για να κάνουμε ότι οφείλουμε απέναντι στη φύση και τις επόμενες γενιές. Οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες – εθελοντές έχουν πολλαπλασιαστεί, αποτελούν τα μάτια της προσπάθειας αυτής, και σημαντικό παράγοντα επιτυχούς αποθεραπείας. Η ελαχιστοποίηση του χρόνου από τον τραυματισμό ή τη δηλητηρίαση μέχρι τη πρωτοβάθμια φροντίδα, επιτυγχάνεται με την συνεργασία των εθελοντών-«ματιών» και της Δασικής υπηρεσίας με την ολοήμερη και άμεση ανταπόκρισή της.
Φυσικά, δεν πρέπει να θεωρείται αμελητέα η συνδρομή στην προσπάθεια αυτή, του ΚΤΕΛ, της ΑΝΕΚ και των Μινωικών Γραμμών, με την δωρεάν μεταφορά από το Ρέθυμνο στο Ηράκλειο, παραλαβή από το Μουσείο φυσικής ιστορίας και αποστολή στο κέντρο περίθαλψης ΑΝΝΙΜΑ στην Αθήνα. Τούτο συμβαίνει στα βαριά περιστατικά που χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας.
Τα κρεοπωλεία Κυριακόπουλου, Αντωνάκη (στη Μοάτσου) στηρίζουν τη διατροφή των πουλιών που βρίσκονται στη φάση αποθεραπείας.
Φίλοι κτηνίατροι δωρίζουν τα απαραίτητα η προβαίνουν σε θεραπείες.
Ο τοπικός τύπος προσδίδει ιδιαίτερη βαρύτητα και προβάλλει έντονα ζητήματα προστασίας της φύσης.
Κατά την ταπεινή μου άποψη βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. Ο πληθυσμός του γύπα (όρνεο ή σχάρα) στην Κρήτη έχει αυξηθεί μετά από προσπάθειες αρκετών χρόνων. Αποτελούν συχνό και συνάμα εντυπωσιακό θέαμα τους καλοκαιρινούς μήνες για ντόπιους και ξένους επισκέπτες. Το μουσείο φυσικής ιστορίας Κρήτης μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων καταγράφει, παρακολουθεί και φροντίζει την άγρια πανίδα. Παρόλα αυτά, κάτι λείπει και είναι πάρα μα πάρα πολύ σημαντικό. Ένα κέντρο περίθαλψης οργανωμένο υλικοτεχνικά και πλαισιωμένο από εθελοντές όλων των ειδικοτήτων. Το είχα προτείνει ως υπεύθυνος πρασίνου από εποχή Δημαρχίας του Χρήστου Σκουλούδη. Νομίζω ότι οι συνθήκες είναι πλέον ώριμες, σε αντίθεση με την μακρινή εκείνη εποχή. Το οφείλουμε στην μοναδικότητα της Κρητικής πανίδας, στους χιλιάδες επισκέπτες μας και φυσικά στις επόμενες γενιές. Το Ρέθεμνος μπορεί και πρέπει να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, αρκεί να παρθούν οι απαραίτητες πρωτοβουλίες από φορείς που μπορούν να εγγυηθούν την ορθή λειτουργία του. Αργά ή γρήγορα το Κρητικό κέντρο περίθαλψης και τα παρατηρητήρια πουλιών θα αποτελούν πραγματικότητα.
Εύχομαι να μη συμβεί ότι συνέβη και στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα ενίσχυσης της Κύπρου, με γύπες από την Κρήτη. Τα περισσότερα πουλιά τα είχαμε φροντίσει στο Ρέθεμνος, συμμετέχοντες ήταν το Μουσείο φυσικής ιστορίας και ο Δήμος Γόρτυνας με πάγιο όφελος ένα τύπου αγροτικό 4χ4 επαγγελματικό αυτοκίνητο.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία της επιστολής μου στις σελίδες της εφημερίδας σας.