Είναι μια ομάδα που έχει εγκατασταθεί τα 30 τελευταία χρόνια στην Α’ κατηγορία και που όλο αυτό το διάστημα έχει βγάλει αρκετούς ποδοσφαιριστές που είχαν μεγάλες δυνατότητες να διαδραματίσουν ένα σημαντικό ρόλο παίζοντας σε επαγγελματικές κατηγορίες. Μάλιστα σ’ έναν σχετικό μικρό τόπο όπου οι εποχές δεν βόλευαν κάποιο παιδί να κάνει αυτό το πανέμορφο ταξίδι, δεν ήταν και λίγοι τελικά αυτοί που το απόλαυσαν… Ο Λευτέρης Σημαντήρας έπαιξε στην Α’ Εθνική σε Αιγάλεω και Ολυμπιακό τη δεκαετία του ’70, ο Γιώργος Μπουρδελής με τον ΑΟ Χανιά στη Β’ Εθνική το ’80, ο τωρινός τεχνικός της ομάδας Γιώργος Μανωλακάκης στον Ρεθυμνιακό το ’80, ο Φίλιππος Μουρτζανός με την Αναγέννηση Καρδίτσας στη Γ’ Εθνική στις αρχές του 2000 και τελευταία ο Δημήτρης Μανωλακάκης με την Επισκοπή στη Β’ και στη Γ’ Εθνική.
Αναμφισβήτητα βγήκαν και άλλα ταλέντα που όμως δεν έφτασαν να παίξουν σε επαγγελματικό επίπεδο για διαφορετικούς λόγους.
Διασυλλογικά, ο Ψηλορείτης είναι η ομάδα που ύψωσε το ανάστημά της το 2012 κατακτώντας το πρωτάθλημα Α’ ΕΠΣΡ και που για λίγο δεν κατάφερε μέσω των αγώνων μπαράζ να βγει στη Γ΄Εθνική.
Το γήπεδο και το Δ.Σ., η προίκα του ΑΟΨ
Το μεγάλο κέρδος του συλλόγου ήταν φυσικά η ίδια του η προίκα, το στάδιο που ονομάστηκε “Μιχάλης Μαράκης” στο χωριό Φουρφουράς με τον δήμαρχο Παντελή Μουρτζανό να δείχνει αλλά και να άγεται ως ένας από τους πιο πιστούς φιλάθλους και εργάτες του.
Ο δε πρόεδρος Παπα-Μανώλης Διαμαντάκης είναι μόνιμα ένας παράγοντας-στρατιώτης του συλλόγου που παλεύει μαζί με τους συνεργάτες του ενώ στον σύλλογο συμπαραστέκεται και η Ι.Μητρόπολη Λάμπης-Σφακίων.
Περνώντας στο αγωνιστικό επίπεδο, τα τελευταία τρία χρόνια, ο ΑΟΨ αντιμετωπίζει αρκετές δυσκολίες. Αρχικά πραγματοποιώντας έναν προβληματικό α’ γύρο (βλέπετε οι ποδοσφαιριστές είναι ερασιτέχνες οπότε τις περισσότερες φορές η ομάδα πληρώνει το τίμημα της απώλειάς τους λόγω εργασίας).
Φέτος, η ανατροπή των δεδομένων προς το καλύτερο ήρθε έχοντας στον πάγκο έναν δικό της άνθρωπο, τον Γιώργο Μανωλακάκη μιας και κατάγεται από τον Φουρφουρά. Μάλιστα ο ίδιος είχε βρεθεί στον πάγκο του Ψηλορείτη και στις αρχές του 2000 όπου παρέμεινε για 7 σεζόν!
“Σεβασμός και άριστο κλίμα”
Τί είναι αυτό όμως που κάνει τον ΑΟΨ ξεχωριστό και τί είναι αυτό όμως που τον αναγκάζει να πραγματοποιεί ένα νωχελικό ξεκίνημα στις τελευταίες σεζόν; Ο κ. Μανωλακάκης απαντά: “Ο Ψηλορείτης προσφέρει ένα άριστο κλίμα ενώ φροντίζει να διατηρεί και άριστες σχέσεις με τον εκάστοτε προπονητή του.
Φιλοσοφία της διοίκησης είναι, αφού επιλέξουν τον προπονητή να τον στηρίζουν ως το τέλος κάθε σεζόν. Μάλιστα, του παρέχουν ό,τι ζητά από αθλητικό υλικό ως βανάκια για τη μεταφορά των ποδοσφαιριστών…
Έχει επίσης το γήπεδο που είναι σαφώς πιο ποδοσφαιρικό και που σύντομα θα αποκτήσει ακόμη καλύτερη εικόνα. Επίσης είναι από τις πιο φερέγγυες ομάδες, χρόνια τώρα σε όλες τους τις δοσοληψίες…”
Η έλλειψη γηγενών παικτών
Όσον αφορά το β’ σκέλος της ερώτησης η οποία αφορά την ανισορροπία σε επίπεδο αγωνιστικής κατάστασης, ο προπονητής που είναι συνάμα χρόνια τώρα και μέλος του παγκρητίου συλλόγου “ο Παγκρήτιος”, τονίζει τα εξής: “Τα τελευταία χρόνια οι γηγενείς ποδοσφαιριστές είναι λίγοι. Το σωματείο αναγκάζεται να φέρει παιδιά από το Ρέθυμνο και τις γύρω περιοχές όπου παρεμπιπτόντως ως ερασιτέχνες που είναι, έχουν και τις δουλειές τους που είναι εποχικές).
Εγώ ανέλαβα αργά την ομάδα, άρα ξεκινήσαμε και αργά την προετοιμασία. Μάλιστα επειδή δεν συνέπιπταν τα ωράρια των ποδοσφαιριστών με αρκετούς παίκτες κάναμε ατομικές.
Ένας επίσης λόγος είναι ότι, οι προπονήσεις που κάνουμε στο γήπεδο Ατσιποπούλου που μας φιλοξενεί, γίνονται την ώρα που υπάρχει κενό και όχι όταν οι ποδοσφαιριστές μπορούν. Η πρόταση που έκανα στο διοικητικό μας συμβούλιο ήταν, από φέτος να βρούμε ένα γήπεδο για την ερχόμενη σεζόν ούτως ώστε να προσαρμόσουμε το ωράριο στα δικά μας “θέλω”. Να έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε εμείς οι ίδιοι την ώρα διεξαγωγής της προπόνησης.”
Οι ακαδημίες
Ο Γ. Μανωλακάκης ωστόσο ήταν αδύνατον να μη θίξει και το θέμα των ακαδημιών, ό,τι πιο σημαντικό μπορεί να έχει ένας αθλητικός σύλλογος. “Παρ’ όλα αυτά, λίγο πριν επέλθει το δεύτερο lock down, λειτούργησε τμήμα ακαδημιών με προπονητή τον Νίκο Αλεξάκη. Υπάρχουν λοιπόν 30-35 παιδιά από 14ων ετών και κάτω που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα. Μπορούμε να μαζέψουμε και περισσότερα παιδιά από τα γύρω χωριά γιατί, υπάρχει η υποδομή για μεταφορά (βανάκια) των μικρών ποδοσφαιριστών. Όλο αυτό όμως θέλει όρεξη, διάθεση αλλά και πολύ χρόνο.”
Τί συμβαίνει όμως με το παρόν της ομάδας; Τί εικόνα πρόλαβε να σχηματίσει ο έμπειρος τεχνικός τόσο από την ομάδα του Ψηλορείτη όσο και από το πρωτάθλημα της Α’ ΕΠΣΡ;
“Θεωρώ ότι παρουσιάσαμε δύο όψεις. Αρχικά είχαμε ένα μέτριο ξεκίνημα καθώς υπάρχει η δικαιολογία ελέω της καθυστερημένης αρχής αλλά και των μεταγραφών που άργησαν να έρθουν.
Η εικόνα μας όμως με τις προσθήκες που περιμέναμε και με την κατάλληλη προπόνηση που κάναμε, άλλαξε. Ο ΑΟΨ υπενθυμίζω ότι δεν πρόλαβε να δώσει καν φιλικό αγώνα στην προετοιμασία. Σε όσα ματς πρόλαβε να παίξει, σε κανένα από αυτά δεν βρέθηκε πίσω στο σκορ στο ημίχρονο. Σε όσα ματς χάσαμε ήταν από το 70ο λεπτό και μετά.
Με την πάροδο του χρόνου είδαμε και τα θετικά αποτελέσματα”.
“Τελειώσαμε για φέτος”
Κλείνοντας ο Γιώργος Μανωλακάκης έκανε και μια δήλωση που θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί ριζοσπαστική όμως ίσως και να είναι αυτή η κοινή αλήθεια που ουδείς θέλει να κοιτάξει κατάματα σε ερασιτεχνικό επίπεδο…
“Προσωπικά θέλω να επιστρέψουμε και να επαναρχίσουμε τη διαδικασία. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με το τί θέλω εγώ… Θεωρώ ότι τέλειωσαν τα πρωταθλήματα για φέτος. Το πιστεύω και για τη Γ’ Εθνική. Ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος μετά τον ιό. Μπορεί η Κρήτη να είναι καθαρή από τον ιό όμως στη βόρειο Ελλάδα πεθαίνει κόσμος…
Δεν μπορεί να γίνονται τα μισά ενωσιακά πρωταθλήματα όπως και οι μισοί όμιλοι στη Γ’ Εθνική και οι υπόλοιποι να μείνουν εκεί που είναι…”