Η υγεία και η ασφάλεια των αθλητών είναι πάνω απ’ όλα. ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ. Οι συνθήκες άθλησης και προπόνησης σε ένα Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο πρέπει να πληρούν όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Ισχύει κάτι από τα παραπάνω στο Δ.Α.Κ. Γάλου; Προπονούνται οι αθλητές-τριες του τμήματος στίβου του Αρκαδίου με ασφάλεια; Οι γονείς τους και φυσικά τα ίδια τα παιδιά, ξέρουν τις απαντήσεις. Αρκεί κάποιος να ρίξει μία ματιά στις σχετικές φωτογραφίες για του λόγου του αληθές.
Άθλιες ή καλύτερα τραγικές συνθήκες προπόνησης. Το ταρτάν έχει γίνει τσιμέντο και καλύτερα να μην αναφερθούμε σε αγωνίσματα όπως το άλμα εις ύψος, ο ακοντισμός και γενικότερα οι ρίψεις. Εκεί έχουν ξεπεραστεί κατά πολύ τα όρια σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι υπερβολή να χαρακτηριστεί και ως ανέκδοτο… η κατάσταση που επικρατεί.
Οι γονείς των αθλητών-τριών έχουν απηυδήσει. Βλέπουν τα παιδιά τους να τραυματίζονται καθημερινά και μάλιστα σε ηλικία που το σώμα τους ακόμα αναπτύσσεται. Βλέπουν το άθλημα του στίβου να βρίσκεται κυριολεκτικά στο περιθώριο και τους προπονητές να πασχίζουν να… ανακαλύψουν τρόπους προπόνησης που να παρέχουν ασφάλεια. Μάλιστα την περίοδο της πανδημίας και με όλα τα περιοριστικά μέτρα να βρίσκονται σε ισχύ, οι προπονήσεις διεξάγονται Δευτέρα-Παρασκευή. Τί είναι τα στάδια για να παραμένουν κλειστά τα Σαββατοκύριακα; Πρωτόγνωρο, πρωτάκουστο, συμβαίνει μόνο στο Ρέθυμνο…
Μάλιστα οι κρητικοί σύλλογοι ξεκαθάρισαν στο ΟΚΑ Αρκάδι πως δεν θα ξαναστείλουν τους αθλητές σε αγώνες στο Δ.Α.Κ. Γάλλου. Γιατί υπάρχει άλλο μέρος στο Ρέθυμνο που να διεξάγονται αγώνες στίβου; Η Σοχώρα; Το κουλουάρ καταστράφηκε πριν μερικά χρόνια…
Οι γονείς, λοιπόν, παραθέτουν στην παρακάτω επιστολή συγκεκριμένα δεδομένα που μαρτυρούν όλα τα παραπάνω. Υποσχέσεις και λόγια από τους αρμόδιους φορείς που έχουν μείνει μόνο λόγια και υποσχέσεις. Ζητούμενο είναι οι πράξεις…
Η επιστολή των γονιών των αθλητών-τριών του τμήματος στίβου του Αρκαδίου έχει τίτλο ‘’Το χρονικό της ντροπής’’ και αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθούμε τις τελευταίες εβδομάδες, τόσο τις εξελίξεις στον χώρο του πρωταθλητισμού, όσο και τις δημοσιεύσεις αναφορικά στη χείριστη κατάσταση των γηπέδων – ειδικά του σταδίου στου Γάλλου – και τις ακατάλληλες ως επικίνδυνες συνθήκες άθλησης για την ομάδα στίβου του ΟΚΑ Αρκάδι.
Ως γονείς αθλητών και αθλητριών βιώνουμε εδώ και αρκετά χρόνια, τόσο την παραμέληση των αθλητικών εγκαταστάσεων στην πόλη μας, όσο και την πλήρη απαξίωση τόσο της προσπάθειας των παιδιών κι εφήβων στο αγώνισμα του στίβου. Από τον Ιούνιο του 2016 υπάρχουν αναφορές στις τοπικές εφημερίδες όσο αφορά στις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζουν γνωστές αθλήτριες και γνωστοί αθλητές του ΟΚΑ Αρκάδι, στην προσπάθεια τους να ξεπεράσουν τον ίδιο τους τον εαυτό και να πετύχουν τους στόχους τους.
Κατά καιρούς υπήρξαν από την πλευρά των υπευθύνων τοπικών παραγόντων – ειδικά σε προεκλογικές περιόδους – υποσχέσεις που ηχούσαν λυτρωτικά για τους αθλητές και τις αθλήτριες, τους προπονητές κι εμάς τους γονείς. Σ’ αυτό το διάστημα, ωστόσο:
-Αναμορφώθηκε το γήπεδο στη Σοχώρα, δίχως να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες των αθλητών και αθλητριών του στίβου
-Ολοκληρώθηκε το έργο ανέγερσης του κλειστού γυμναστηρίου στα Περιβόλια, δίχως και πάλι να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες του αγωνίσματος του στίβου.
-Δεν υπήρξε καμία αναμόρφωση και συντήρηση στο στάδιο του Γάλλου. Ένα στάδιο – στολίδι της πόλης, που παραχωρήθηκε από την οικογένεια Βαρδινογιάννη και υποσχόταν πρότυπες συνθήκες προπόνησης για τους αθλητές και τις αθλήτριες του στίβου, έγινε η αιτία σοβαρών τραυματισμών και εστία κινδύνου για όσους θέλουν να παρακολουθήσουν τα αγωνίσματα ή αγώνες ποδοσφαίρου.
-Πέρα από το άθλημα της αντοχής που γίνεται καθημερινά αιτία των σοβαρών τραυματισμών, τα υπόλοιπα αγωνίσματα όπως ακόντιο, μήκος, σφαίρα, και ύψος είναι ως και αδύνατο να διεξαχθούν, λόγω της έλλειψης του ταρτάν και του απαραίτητου στρώματος.
-Οι αθλητές και αθλήτριες στριμώχνονται σε έναν μικρό χώρο του κτιρίου βαρέων βαρών (κτίριο «Ηρακλής»), όπου συχνά υπάρχουν προστριβές με τους προπονητές της πάλης και της άρσης βαρών λόγω της έλλειψης χώρου.
-Κάθε Σάββατο οι αθλητές και αθλήτριες των αγωνιστικών τμημάτων είναι αναγκασμένοι να προπονούνται στην παραλία και στα Πευκάκια, αφού το στάδιο του Γάλλου παραμένει κλειδωμένο. Η μόνη αυτή μέρα της εβδομάδας που τα παιδιά έχουν περισσότερο χρόνο και μπορούν να τον αφιερώσουν στην προπόνηση, θυσιάζεται στην γραφειοκρατία και στα «δεν μπορώ» των υπαλλήλων.
-Δεν ξεκίνησε κανένας σχεδιασμός για τη βελτίωση των συνθηκών προπόνησης των αθλητών και αθλητριών του στίβου. Επανειλημμένα αντιπροσωπεία γονέων έχει προβεί σε ενέργειες να έρθει σε επαφή με τη διοίκηση του Συλλόγου ΟΚΑ Αρκάδι, ώστε να εκθέσει τις δύσκολες συνθήκες των προπονήσεων. Επίσης, έχουν γίνει ενέργειες για μία συνάντηση με τους αρμόδιους τοπικούς φορείς, οι οποίες απέβησαν άκαρπες. Η απάντηση υπήρξε πάντα η ίδια. Υπάρχει σχέδιο, περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή!
Προκαλεί εύλογη απορία το γεγονός πως εκπρόσωποι τόσο του συλλόγου Αρκάδι, όσο και του δημοτικού συμβουλίου της πόλης μας, αφού αθλούνται συστηματικά στο στάδιο του Γάλλου και έχουν πλήρη εικόνα της κατάστασης, δεν θεωρούν χρέος τους να βελτιώσουν τις συνθήκες άθλησης.
-Οι τοπικοί φορείς έχοντας πλήρη εικόνα του προβλήματος δεν προσπάθησαν τουλάχιστον να βοηθήσουν τους αθλητές και τις αθλήτριες του στίβου στη μεταφορά τους στο στάδιο του Γάλλου. Για χρόνια οι προπονητές έχουν αναλάβει αυτό το καθήκον, ενώ η πολιτεία προωθεί για παράδειγμα την κίνηση του ηλεκτρικού λεωφορείου στην πόλη, καθαρά και μόνο για την εξυπηρέτηση τουριστών το καλοκαίρι κι ελάχιστων κατοίκων τον υπόλοιπο χρόνο.
-Λόγω των επανειλημμένων τραυματισμών αθλητών, αρκετά σωματεία άλλων πόλεων διασαφήνισαν ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχουν ξανά σε Παγκρήτιους Αγώνες, σε περίπτωση που αυτοί θα διεξαχθούν στο στάδιο του Γάλλου.
-Προπονητές που τόλμησαν να θίξουν αντίξοες συνθήκες που βιώνουν τα παιδιά μας κατά τη διάρκεια της άθλησης, δέχθηκαν κριτική εκ μέρους των υπευθύνων του συλλόγου και αρμόδιων φορέων, γιατί προφανώς δεν πρέπει να θίγονται τα κακώς κείμενα!
Γνωρίζουμε ότι το κύριο άθλημα σε αυτόν τον τόπο είναι το ποδόσφαιρο και η αντιμετώπιση του από τους αρμόδιους φορείς είναι σαφώς προνομιούχα. Κάθε Πολιτεία, όμως, οφείλει να φροντίζει ισάξια και αμερόληπτα όλους τους αθλητές και τις αθλήτριες, παρέχοντας στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της, τις απαραίτητες αθλητικές υποδομές, όπου θα μπορούν να αθλούνται οι πολίτες με ασφάλεια.
Συμμερίζονται άραγε οι αρμόδιοι φορείς, στο πλαίσιο της συνεχούς πληροφόρησης τα αποτελέσματα των ερευνών που τονίζουν τη σημαντική συμβολή του αθλητισμού στη σωματική και ψυχολογική ανάπτυξη του παιδιού και του εφήβου. Η επιστημονική κοινότητα υπογραμμίζει, ότι κάθε είδους αθλητική δραστηριότητα αποτελεί προληπτικό μέσο ενάντια στη μάστιγα αλκοολισμού και ναρκωτικών που πλήττει τα νεανικά χρόνια. Δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα κράτη του δυτικού κόσμου επενδύουν συνεχώς χρήματα σε αθλητικές εγκαταστάσεις και προγράμματα που προάγουν την ενασχόληση με τον αθλητισμό σε όλες τις ηλικίες. Σίγουρο είναι ότι τη σπουδαιότητα αυτή έχουν κατανοήσει οι τοπικές φορείς στο Ηράκλειο και τα Χανιά, που δεν επιτρέπουν στους πολίτες τους να αθλούνται σε ακατάλληλες αθλητικές εγκαταστάσεις και πέρσι – σε περίοδο πανδημίας – ανανέωσαν το ταρτάν των σταδίων τους.
Το χρονικό της ντροπής καλά κρατεί, τα πρόσωπα στη διοίκηση αλλάζουν, οι τοπικοί φορείς αρνούνται πεισματικά να ασχοληθούν, τα παιδιά μας είτε τραυματίζονται, είτε απογοητεύονται κι αποχωρούν κι εμείς ως γονείς νιώθουμε αδύναμοι να αλλάξουμε τη ροή των πραγμάτων».
Σωρεία τραυματισμών από το επικίνδυνο ταρτάν του Δ.Α.Κ. Γάλλου
«Παιδιά που δεν ασχολούνται με τον αθλητισμό, τους λέμε να έρθουν στον στίβο και απαντούν… πού να έρθουμε; Στο γήπεδο του Γάλλου;», «Τα παιδιά προπονούνται υπό τραγικές συνθήκες. Ό,τι κάνουν το οφείλουν μόνο στους προπονητές. Έχουν συνεχείς τραυματισμούς», «Έχουμε αγανακτήσει σαν γονείς γιατί έχουμε τα παιδιά συνέχεια στους αθλίατρους με τους τραυματισμούς που παθαίνουν λόγω του ακατάλληλου γηπέδου».
Αυτές είναι μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές δηλώσεις των γονιών των αθλητών-τριών που έχουν κάνει ό,τι περνάει από το χέρι τους για να διορθωθεί η κατάσταση. Είναι μη αναστρέψιμη; Ελπίζουμε πως όχι.
Ας δούμε όμως τι δηλώνουν δύο γονείς αθλητριών του τμήματος στίβου του ΟΚΑ Αρκάδι.
Ειρήνη Χριστοδούλου: «Δυστυχώς αντιμετωπίζουμε σωρεία προβλημάτων. Το γήπεδο είναι σε άθλια κατάσταση. Τα παιδιά προπονούνται υπό τραγικές συνθήκες. Ό,τι κάνουν το οφείλουν μόνο στους προπονητές. Έχουν συνεχείς τραυματισμούς. Η κόρη μου, η Ιφιγένεια Περακάκη, μόλις στα δύο χρόνια που ασχολείται με τον στίβο έχει δύο πολύ σοβαρούς τραυματισμούς, ένας εκ των οποίων ήταν κάταγμα. Φανταστείτε ότι τα παιδιά προσπαθούν τόσο πολύ, έχουν δώσει τα πάντα και ξαφνικά μένουν εκτός γηπέδων για τραυματισμούς που οφείλονται στο απαράδεκτο γήπεδο που έχουμε. Είναι η ντροπή των Ρεθεμνιωτών το γήπεδο, το οποίο φιλοξενούσε διεθνείς αγώνες και τώρα είναι στην απόλυτη εγκατάλειψη και ψάχνουμε να βρούμε άλλους χώρους, όπως η παραλία και τα κοντινά δασάκια. Και μιλάμε για μία ολόκληρη πόλη. Παιδιά που δεν ασχολούνται με τον αθλητισμό, τους λέμε να έρθουν στον στίβο και απαντούν “που να έρθουμε; Στο γήπεδο του Γάλλου;”».
Άννα Σκουλουφιανάκη: «Έχουμε αγανακτήσει σαν γονείς γιατί έχουμε τα παιδιά συνέχεια στους αθλίατρους με τους τραυματισμούς που παθαίνουν λόγω του ακατάλληλου γηπέδου. Το ταρτάν είναι πάρα πολύ χάλια. Έχω δύο παιδιά εδώ, την Χαρά και Αγάπη Χλιαουτάκη, με την Χαρά να έχει κερδίσει και το ασημένιο μετάλλιο στα 300μ. εμπόδια στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα, πριν δύο χρόνια. Και φέτος προσπαθεί μήπως πετύχει κάτι καλύτερο, αλλά έχει συνεχόμενους τραυματισμούς στα πόδια και θα την πάμε στον αθλίατρο γιατί παραπονιέται συνεχώς για το πόδι της. Φοβάμαι γιατί είναι μία δύσκολη περίοδος. Το κάθε παιδιά θα πρέπει να δουλέψει τα εμπόδια και το ταρτάν είναι πολύ χάλια και δεν γνωρίζουμε τι άλλο μπορεί να προκύψει.
Έπρεπε να είχε λυθεί νωρίτερα το θέμα. Προσπαθούμε πολλά χρόνια να επικοινωνήσουμε και με τον Δήμαρχο. Είναι ενημερωμένος για το πρόβλημα, όπως και άλλοι. Κάποια στιγμή είχαμε δει τον κ. Λαχνιδάκη και μας είχε πει ότι προσπαθούν να δουν τι θα κάνουν και η δικαιολογία είναι ότι είναι πάρα πολλά τα χρήματα που χρειάζονται. Δεν νομίζω ότι είναι τόσα πολλά τα χρήματα, όταν ο Δήμος διαθέτει χρήματα για άλλα αθλήματα και γήπεδα. Θεωρώ πως όλοι έχουν δικαιώματα, αλλά είναι καιρός πια για το γήπεδο το οποίο είναι υπό κατεδάφιση. Είναι κρίμα για τα παιδιά. Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους προπονητές, οι οποίοι κάνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες αλλά δεν φτάνει».
Φρένο… στα όνειρα των αθλητριών για διάκριση
Οι μαρτυρίες των παιδιών συγκλονιστικές. Το βλέμμα τους τα λέει όλα… Έχουν στόχο τη διάκριση σε Πανελλήνια πρωταθλήματα, θέλουν να ζήσουν το όνειρό τους, αλλά δεν μπορούν να το κυνηγήσουν. Όχι λόγω ικανοτήτων, αλλά λόγω συνθηκών προπόνησης. Οι τραυματισμοί βάζουν… φρένο στους στόχους τους…
Δύο από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα, υπάρχουν πολλά, είναι της Αγάπης Χλιαουτάκη και της Ιφιγένειας Περακάκη. Δύο κορίτσια που διαθέτουν όλα τα φόντα για να πρωταγωνιστήσουν. Ας δούμε όμως τι δηλώνουν για την καθημερινότητά τους ως αθλήτριες στίβου στο Ρέθυμνο.
Αγάπη Χλιαουτάκη: «Είμαστε αρκετά παιδιά που έχουμε στόχο τα Πανελλήνια πρωταθλήματα, αλλά με αυτό το ταρτάν δεν μπορούμε να προπονηθούμε έτσι όπως θέλουμε. Το ταρτάν δεν είναι σε καθόλου καλή κατάσταση, ουσιαστικά έχει γίνει τσιμέντο.
Αυτό μας επηρεάζει και προσωπικά, εδώ και πολλούς μήνες έχω έντονες ενοχλήσεις στα γόνατά μου και όσο περνάει ο καιρός γίνονται ακόμα πιο ετών. επίπονες».
Ιφιγένεια Περακάκη: «Είναι ό,τι χειρότερο αυτό που συμβαίνει με τους τραυματισμούς. Έχουν καταστραφεί τα πόδια μας με αυτό το ταρτάν, το οποίο δεν το έχουν αλλάξει τόσα χρόνια. Χάρη στους προπονητές μας έχουμε φτάσει μέχρι εδώ.
Ναι αυτή η κατάσταση μας έχει πάει πολύ πίσω και έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την απόδοση μας».
Η μελέτη και η καθοριστική συμβολή του Νίκου Προβιά
Όλα τα παραπάνω είναι «προϊόν» πολλών ετών. Προβλήματα στο άθλημα του στίβου υπήρχαν πολλά χρόνια και κορυφώθηκαν μετά την καταστροφή του κουλουάρ στο γήπεδο της Σοχώρας. Μία κίνηση που αυτόματα οδήγησε στον ρεθεμνιώτικο στίβο στο περιθώριο. Όμως με την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα το ταρτάν στο Δ.Α.Κ. Γάλλου, η οργή και η αγανάκτηση χτύπησαν κόκκινο.
Εύλογο το ερώτημα που δημιουργείται. Υπάρχει κάτι στο οποίο μπορεί να ελπίζει ο ρεθεμνιώτικος στίβος; Η απάντηση είναι καταφατική, αλλά όπως τονίσαμε και παραπάνω, πρώτα οι πράξεις. Όχι λόγια.
Η μελέτη για την αντικατάσταση του ταρτάν στο Δ.Α.Κ. Γάλλου και της δημιουργίας ενός ακόμα χώρου προπόνησης στον περιβάλλοντα χώρο του σταδίου είναι έτοιμη, έχει περάσει από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και βρίσκεται στο Υπουργείο Ανάπτυξης για να εγκριθεί και να προχωρήσει η προκήρυξη του έργου.
Καθοριστικό ρόλο στο να επισπευτούν οι διαδικασίες έπαιξε ο νυν πρόεδρος του Αρκαδίου και υποψήφιος για την προεδρία της Ελληνικής Γυμναστικής Ομοσπονδίας, Νίκος Προβιάς. Εξ αρχής ήταν από τις προτεραιότητές του, κάτι που τόνισε και στην επίσκεψή του στο τμήμα στίβου λίγες ημέρες μετά την εκλογή του στην προεδρία του συλλόγου. Άπαντες εύχονται όλα να αποτελέσουν μία άσχημη ανάμνηση και επιτέλους ο ρεθεμνιώτικος στίβος να πάρει ξανά τα πάνω του.
Στο αυριανό φύλλο των «Ρ.Ν.» το Β’ μέρος του ρεπορτάζ που αφορά τον ρεθεμνιώτικο στίβο.
Δημήτρης Λαχνιδάκης: «Περιμένουμε το αργότερο σε έναν μήνα τη Γ.Γ.Α. να προκηρύξει την αντικατάσταση του ταρτάν»
Για το φλέγων ζήτημα τοποθετήθηκε ο εντεταλμένος σύμβουλος για θέματα αθλητισμού του Δήμου, τονίζοντας πως έχουν προχωρήσει όλες οι διαδικασίες και ουσιαστικά περιμένουν την Γ.Γ.Α. να προκηρύξει την αντικατάσταση του ταρτάν το αργότερο σε ένα μήνα.
«Εμείς από τη μεριά μας έχουμε φτιάξει το τεχνικό δελτίο, το οποίο έχει φύγει εδώ και περισσότερες από 20 μέρες από τον Δήμο Ρεθύμνου, έχει πάει στη Γ.Γ.Α., με κόστος το κόστος του έργου να ανέρχεται άνω του ενός εκατομμυρίου. Για την αλλαγή του ταρτάν και ότι θα προχωρήσει στην προκήρυξη του έργου έχει δεσμευτεί προσωπικά ο Υφυπουργός Αθλητισμού, Λευτέρη Αυγενάκης. Μάλιστα, ο φάκελος αυτή τη στιγμή έχει φύγει από τη Γ.Γ.Α. και είναι στο Υπουργείο Ανάπτυξης για να εγκριθεί και να προχωρήσουμε στην προκήρυξη του έργου.
Το κόστος είναι μεγάλο γιατί όσα ταρτάν και αν έχουν φτιάξει, ανά την Ελλάδα, σε 3 χρόνια είναι άχρηστα γιατί έβαζαν το χυτό. Εμείς, λοιπόν, θα τοποθετήσουμε έτοιμο ταρτάν από το εξωτερικό, του οποίου οι τεχνικές προδιαγραφές είναι υψηλότατες. Ναι μεν καθυστέρησε αλλά κάθε πράγμα έχει τη ροή του. Ένα έργο που θα είναι κόσμημα για το ΔΑΚ Γάλλου, αλλά θα φανεί στο μέλλον.
Εμείς περιμένουμε το αργότερο σε έναν μήνα τη Γ.Γ.Α. να προκηρύξει την αντικατάσταση του ταρτάν».