Του ΓΙΑΝΝΗ ΠΟΛΟΓΙΩΡΓΑΚΗ
Στις 2 Αυγούστου που πέρασε, γιορτάσαμε στο χωριό μας την επέτειο των 115 χρόνων από τη Μάχη του Ατσιποπούλου του 1905. Και τη γιορτάσαμε λιτά και απλά. Τιμήσαμε αυτούς, που το αίμα τους κυλά στις φλέβες μας και με το μικρό όνομά τους φωνάζουν πολλούς από μας. Τους παππούδες μας δηλαδή. Γι’ αυτό και υπήρξε κατανυκτική ατμόσφαιρα σε όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης.
Ο λόγος τώρα γι’ αυτήν. Συνδιοργανώθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος » και τον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού μας. Έγινε στον αύλειο χώρο του πνευματικού μας κέντρου και είχε τη μορφή βιβλιοπαρουσίασης. Παρουσιάσθηκε λοιπόν το βιβλίο – αφιέρωμα, που εκδόθηκε για να τιμήσει την επέτειο της σύγκρουσης των Θερισιανών Επαναστατών με τις Ρωσικές Στρατιωτικές Δυνάμεις και τα Σώματα της Κρητικής Χωροφυλακής, στην περιοχή του χωριού μας στις 2 Αυγούστου 1905. Τίτλος του: «Η Επανάσταση του Θερίσου και η Μάχη του Ατσιποπούλου» και συγγραφέας ο επίτιμος σχολικός σύμβουλος ΠΕ, ιστορικός ερευνητής και πρώην πρόεδρος του Πολιτιστικού μας Συλλόγου κ. Γιώργης Περπιράκης. Αυτό γράφτηκε με την παρότρυνση του συγγραφέα από τον χωριανό μας Αντιστράτηγο ε.α. Νικόλαο Σαμψών και διανεμήθηκε δωρεάν κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης σε όλους όσους παραβρέθηκαν. Όσον αφορά τώρα το κόστος της έκδοσής του… το ανέλαβε ο ίδιος.
Με την ευκαιρία αυτή, απευθύνομαι στον οποιοδήποτε χωριανό μας, που δεν το προμηθεύθηκε, να το προμηθευθεί, να το διαβάσει και να το ξαναδιαβάσει. Γιατί πολλά είναι αυτά που έχει και πρέπει να μάθει.
Η σεμνή αυτή εκδήλωσή μας έγινε μέσα στη χρονική περίοδο της θρασύτατης Τουρκικής προκλητικότητας, γι’ αυτό και προσέλαβε ιδιαίτερη βαρύτητα. Με το «διάβασμα» αυτής της ιστορικής μας σελίδας και την απόδοση τιμής και ευγνωμοσύνης στους παππούδες μας, η εθνική μας συνείδηση γαλβανίσθηκε. Μας δόθηκε η δυνατότητα να κατανοήσουμε το μέγεθος της θυσίας τους και του αποτελέσματος, που αυτή έφερε. Διαφορετικά η Κρήτη μας θα παρέμενε «αυτόνομη» και υποτελής στον επικυρίαρχο τότε σουλτάνο Αμπτούλ Χαμίτ. Και εύκολα μπορούμε να φαντασθούμε, πως θα έβλεπε τώρα ο σημερινός σουλτάνος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τη θέση των συνόρων της καρδιάς του. Και ακόμα πως θα έβλεπαν οι Τούρκοι την έκταση τη «γαλάζιας» πατρίδας τους.
Γι’ αυτό παππούδες μας, για τις θυσίες σας, άπειρες είναι οι ευχαριστίες και απέραντη η ευγνωμοσύνη μας σε σας. Και μαζί με σας σε όλους, μα όλους τους σιόκαιρους σας παππούδες της Κρήτης.