Με μεγάλη συμμετοχή κόσμου κηδεύτηκε χθες ο Βασίλης Πατεράκης. Μια εμβληματική μορφή που κλείνει με τον θάνατο ένα κεφάλαιο της κοινωνικής ζωής, γεμάτο από την αγωνία για να διώξει το Ρέθυμνο τη μιζέρια που το βασάνιζε.
Ο αξέχαστος Βασίλης ο αγαπημένος «Ρίγκο» αντιπροσώπευε έναν αυθεντικό Bon viveur, που ζούσε μόνο όταν τολμούσε το υπέρτατο με τη σφραγίδα της υψηλής αισθητικής
Η εστίαση ήταν στο επίκεντρο των επιχειρηματικών του ρίσκων βάζοντας πάντα τον πήχη ψηλά.
Μετά από σπουδές στη σχολή Δοξιάδη άλλαξε ρουν επαγγελματικής αναζήτησης. Ξεκίνησε δειλά-δειλά με μπουτίκ, που δεν άργησε να γίνει ένα μπαρ, μεγαλειώδης κίνηση για τα δεδομένα της εποχής του. Σε κάθε γωνιά έβαζε τη δική του σφραγίδα μιας αισθητικής μοναδικής σε ποιότητα. Άλλωστε το πάθος του για το κομψό και το ωραίο κυριαρχούσε και στις προσωπικές του στιλιστικές αντιλήψεις
Και μετά ήρθε η περίφημη ταβέρνα «ΒΑΣΙΛΗΣ» στο λιμάνι. Εκεί που έπαλε η κοινωνική ζωή. Ο πόλος έλξης κάθε υψηλού καλεσμένου. Πόσες και πόσες προσωπικότητες δεν πέρασαν από εκεί. Πρόεδροι, πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές, καλλιτέχνες.
Όπως το δυνατό φως καλεί τα εφήμερα έτσι και η ταβέρνα «ΒΑΣΙΛΗΣ» ήταν το σημείο αναφοράς της παραδοσιακής κρητικής κουζίνας, ήταν η βιτρίνα της κοσμικής ζωής.
Κι ο Βασίλης με την πολύτιμη συνεργασία του Γιάννη Θεοδωράκη, μιας ακόμα αγαπητής παρουσίας στο κοινωνικό μας γίγνεσθαι, καμάρωνε αυτή τη δημιουργία που σήμαινε πολλά και για την ανάπτυξη του Ρεθύμνου.
Γέμιζε ο τοίχος φωτογραφίες από τους επισκέπτες αυτούς που ο ερχομός τους ήταν πανελλήνιου ενδιαφέροντος και αρκετές φορές πανευρωπαϊκού. Και ο Βασίλης με την ίδια άνεση που φερόταν στις κυρίες του Ρεθύμνου, τις οποίες πάντα υποχρέωνε με τη γαλατική του ευγένεια και το χειροφίλημά του, έτσι φερόταν και στις υψηλές καλεσμένες που αρκετές πέρασαν από την ταβέρνα αυτή και γνώρισαν την παραδοσιακή κουζίνα.
Δεν είναι περίεργο πως κατάφερνε να γοητεύσει όλους τους επισκέπτες. Είχε σαν αρχή να συμπεριφέρεται στον άλλο, όπου κι αν ανήκε, σε όποια κοινωνική βαθμίδα κι αν βρισκόταν με ζεστασιά, με ανθρωπιά με διάθεση φιλική που απόπνεε ειλικρίνεια.
Κι όπως αντιμετώπιζε τον κυρ Παναγή της γειτονιάς, έτσι δεχόταν και τσούγκριζε το ποτήρι του με τις προσωπικότητες που έφταναν στην ταβέρνα του. Κι ήταν ένας-ένας και ξεχωριστός όλοι αυτοί
Ο Βασίλης Πατεράκης ήταν εκλεγμένος σύμβουλος στη δημοτική κοινότητα Ρεθύμνου με τον συνδυασμό του Θοδωρή Νίνου. Ήταν παντρεμένος με την καθηγήτρια Κατερίνα Καραγιάννη και είχε τρία παιδιά, τον Γιώργο, την Ελένη- Ευαγγελία και τον Μάρκο.
Πέρασε αρκετές δοκιμασίες όποτε οι συνθήκες δεν ήταν αυτές που ευνοούσαν τις προσπάθειές του. Ποτέ όμως δεν λύγισε. Κι όταν έκλεισε η ταβέρνα στο λιμάνι, εκείνος, μετά από μερικές απόπειρες που δεν στάθηκαν επιτυχείς, κατάφερε και πάλι να κάνει μια αξιοπρόσεκτη γωνιά στον ίσκιο της Φορτέτσας.
Κάποιος πολύ εύστοχα τον χαρακτήρισε πρεσβευτή του Ρεθύμνου. Κι είχε δίκιο.
Γιατί ο Βασίλης Πατεράκης αντιπροσώπευε τη ρεθεμνιώτικη πρεπιά και είχε βάλει σκοπό της ζωής του να βλέπει την πόλη του στα μεσούρανα.
Έτσι θα τον θυμόμαστε πάντα, γιατί είχε μια θέση στην καρδιά όλων μας που τον ζήσαμε και στις καλές και στις κακές του στιγμές.
Ο αδόκητος θάνατός του, από καρδιακό επεισόδιο, που απέβη μοιραίο, δημιουργεί ένα κενό. Αυτό όμως που θα γεμίζουν οι μνήμες που μας άφησε, τόσες όσες και οι αμέτρητες φωτογραφίες με προσωπικότητες από όλο τον κόσμο που πέρασαν από την ταβέρνα και μέσα από τη φιλόξενη διάθεση του Βασίλη αγάπησαν το Ρέθυμνο.