Ο χρόνος προς τη νίκη προχωρούσε
ψυχή και αίμα δίχως φως
σε μια μεγάλη καταιγίδα πολεμούσες
με την ελπίδα του φωτός.
Ενώ η σκέψη για τη λευτεριά χτυπούσε
το μήνυμα ήταν παγερό
στην κάθε ώρα που αργά περνούσε
ήταν της μοίρας πεπρωμένο φανερό.
Ο χρόνος θα φωτίζει την ψυχή μας
σ’ ένα κομμάτι πολυτάραχο ζωή μας
η φλόγα που ανεβαίνει στα ουράνια
είναι η δόξα και τιμή με περηφάνια.