Η φράση του τίτλου αποδίδεται στο Λουδοβίκο 15ο, αυτοκράτορα της Γαλλίας και δεν υπάρχει καλύτερη για να υπονοήσει την αλαζονεία ενός ηγέτη. Κάποιου που έχει βρεθεί σε θέση εξουσίας και ο οποίος πιστεύει όχι μόνο ότι είναι ο κατάλληλος άνθρωπος στη σωστή θέση αλλά μάλλον ότι η θέση είναι η κατάλληλη για το πρόσωπό του…
Σήμερα η φράση χρησιμοποιείται στον καθημερινό λόγο για να περιγράψει έναν άνθρωπο που ενεργεί ανεύθυνα, χωρίς να υπολογίζει τις ευρύτερες συνέπειες των πράξεών του. Δε θα υπήρχε λοιπόν καλύτερη έκφραση για τον σημερινό πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Ο Ντόναλντ Τραμπ, έχοντας το χρίσμα του ρεπουμπλικανικού κόμματος, κέρδισε την προεδρία το 2016, αν και στο σύνολο υπολειπόταν περίπου τριών εκατομμυρίων ψήφων από την αντίπαλό του Χίλαρι Κλίντον. Το προεκλογικό του σύνθημα τότε ήταν «Να κάνουμε τις ΗΠΑ ξανά σπουδαίες». Στις προεδρικές εκλογές του 2020 το σύνθημα της επανεκλογής του είναι «Να διατηρήσουμε τις ΗΠΑ σπουδαίες»!
Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα το σύνθημα του προέδρου Τραμπ μοιάζει πια σαν τίτλος κακόγουστης κωμωδίας, κάτι σαν «Να διατηρήσουμε μαζί με μένα το χάος»! Τις τελευταίες ημέρες οι ΗΠΑ φλέγονται, κυριολεκτικά, από αντιρατσιστικές διαμαρτυρίες, ενώ το τελευταίο τρίμηνο καταγράφουν πάνω από 30 εκατομμύρια ανέργους και 104.000 (μέχρι τώρα) νεκρούς εξαιτίας του Covid-19. Αναμφισβήτητα η έκταση και οι συνέπειες αυτών των γεγονότων θα ήταν πολύ μικρότερες αν υπήρχε έγκαιρη και ορθή διαχείριση της κατάστασης. Ίσως αν επικεφαλής της χώρας δεν είναι κάποιος που σπέρνει «τουιτάροντας» θεωρίες συνωμοσίας, μίσος και διχασμό, βλέπει εχθρούς πίσω από κάθε άποψη που είναι αντίθετη με τη δική του και αμφισβητεί την επιστήμη με κάθε ευκαιρία. Είναι δυστύχημα αλλά ταυτόχρονα και σοβαρό μάθημα για τις ΗΠΑ και το δυτικό κόσμο ολόκληρο, που ένα ιστορικό κόμμα όπως το ρεπουμπλικανικό δεν ανέπτυξε μηχανισμούς αντίστασης απέναντι σε ένα λαϊκιστή, ρηχό και ανεύθυνο άτομο, ούτε στην πρώτη, ούτε στη δεύτερη υποψηφιότητά του, υποβιβάζοντας ένα ολόκληρο έθνος στην κατηγορία επιχείρησης. Το κόμμα που κάποτε με πρόεδρο τον Αβραάμ Λίνκολν έβαλε τέλος στη δουλεία και τον εμφύλιο πόλεμο στις ΗΠΑ το 2020 στηρίζει εκ νέου την υποψηφιότητα Τραμπ.
Αυτό που με λύπη παρακολουθούμε να συμβαίνει στις ΗΠΑ είναι το χάος. Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπιστεί δεν είναι παρά αυτός που πρότεινε η δήμαρχος της Ατλάντα κάνοντας έκκληση στους πολίτες να γίνει η ψήφος τους έκφραση διαμαρτυρίας, όχι η βία και η καταστροφή. Αν το Νοέμβριο του 2020 οι Αμερικανοί ψηφίσουν διαφορετικά από το 2016, τότε το ρεπουμπλικανικό κόμμα πιθανότατα να πρέπει να σταθεί στο ύψος της ιστορίας του και της Δημοκρατίας. Τι θα συμβεί άραγε αν αυτός ο πρόεδρος αποφασίσει ότι δεν έχει χάσει αλλά ότι οι εκλογές ήταν νοθευμένες; Το ίδιο είχε ισχυριστεί και για την πλειοψηφία της Χίλαρι Κλίντον το 2016 και με τέτοια επιχειρήματα καλλιεργεί ήδη το έδαφος. Μόνο το κόμμα που του πρόσφερε το χρίσμα έχει τη δύναμη να εμποδίσει τον Τράμπ να διχάσει τη χώρα του στο μέλλον και έτσι οι ΗΠΑ να γίνουν ξανά σπουδαίες! Η πολιτική ευθύνη τελικά είναι τόσο ατομική, όσο και συλλογική και εδώ υπάρχουν μαθήματα για όλους.
