Το 4ο Φεστιβάλ τέχνης, Νίκος Σκεπετζής, πραγματοποιείται φέτος από 6 έως 30 Νοεμβρίου με την υποστήριξη του Δήμου Ρεθύμνης – ΚΕΔΗΡ και με τη συνεργασία της Γκαλερί «Μορφές».
Το φετινό φεστιβάλ εκτός των άλλων, θα φιλοξενεί και θα τιμά τρεις αξιόλογους ανθρώπους της τέχνης και του πολιτισμού, μεγάλες αξίες και πολύτιμη κληρονομιά αυτού του τόπου. Γεννήματα του Ρεθύμνου που όμως δεν έζησαν ούτε ζουν σ’ αυτό. Αυτοί είναι:
- Ο αείμνηστος και σπουδαίος Νίκος Αλεξίου, εικαστικός και σκηνογράφος μεγάλου βεληνεκούς.
- Ο Κωστής Καπελώνης, ο αδιαμφισβήτητα εξαιρετικός συγγραφέας, δάσκαλος και σκηνοθέτης του θεάτρου τέχνης, Καρόλου Κουν.
- Και η καταπληκτική Κατερίνα Γεβετζή, χοροδιδάσκαλος και χορεύτρια με ειδίκευση στην δραματοποίηση έργων τέχνης.
Επιμέλεια φεστιβάλ: Χρυσούλα Σκεπετζή.
Δημιουργικό: Θέτις Τσαχάκη.
Οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ θα φιλοξενηθούν στο Σπίτι του Πολιτισμού και στην γκαλερί Μορφές, σύμφωνα με το παρακάτω πρόγραμμα:
Παρασκευή 06-11-2020 / ώρα: 19:00 -«Σπίτι Πολιτισμού»
- «Επίδαυρος, Έμψυχες εικόνες μιας προσωπικής εξιστόρησης»
Φωτογραφίες: Κωστής Καπελώνης
Σκηνικά και Κουστούμια: Νίκος Αλεξίου
Επιμέλεια: Κωστής Καπελώνης – Χρυσούλα Σκεπετζή
Συνεργασία με την γκαλερί «Μορφές»
Διάρκεια έκθεσης έως 30-11-2020
Ώρες λειτουργίας καθημερινά: 18:30-21:30( Είσοδος ελεύθερη)
- Βλέμματα στην Επίδαυρο
Εκπαιδευτικά προγράμματα καθ’ όλη τη διάρκεια της έκθεσης για όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης μετά από ραντεβού.
Τηλέφωνο και ώρες επικοινωνίας: 6972030513 / 12:00-14:00.
Παρασκευή 20-11-2020 /ώρα: 19:30-«Σπίτι Πολιτισμού»
«Τα κατ’ ανάγκην» – Ποιητική συλλογή της Χρυσούλας Σκεπετζή
Παρουσιάζουν: Αντώνης Χουρδάκης, πρώην κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Αγωγής, Ειρήνη Γαβριλάκη, αρχαιολόγος – συγγραφέας, Βιβή Χατζηκοτούλα, φιλόλογος.
Απαγγελία – Δραματοποίηση: Χρήστος Τρουλινός, Κωνσταντίνα Χαβάκη, Διονύσης Ξενικάκης
Τρίτη 17-11-2020 / ώρα: 19:00 – Γκαλερί «Μορφές»
Νερένιοι τόποι – Ομαδική Έκθεση καλλιτεχνικών προθέσεων
Διάρκεια έκθεσης: έως 30-11-2020. Είσοδος Ελεύθερη
Συμμετέχουν: Στέλιος Βλαζάκης, Μανώλης Γιαννούλης, Άννα Θωμαδάκη, Αθηνά Καλογεράκη, Χρυσούλα Κουτσουδάκη – Λεντζάκη, Αντώνης Ξηρουδάκης
Επιμέλεια: Χρυσούλα Σκεπετζή
Σάββατο 28-11-2020 -Γκαλερί «Μορφές»
- Εξερευνώντας τις εικαστικές τέχνες μέσα από το σώμα και την κίνηση. Γενική Είσοδος: 10 ευρώ.
Επιμορφωτικό διακαλλιτεχνικό εργαστήρι για παιδιά και εφήβους, διάρκειας 2 ωρών
Ώρες: 11.00-13.00, για ομάδες 8-12 ετών και 17:00-19:00, για ομάδες 13-17 ετών
Εισηγητές: Μίνα Ανανιάδου, χορεύτρια-χοροδιδάσκαλος, Κατερίνα Γεβετζή, χορεύτρια-χοροδιδάσκαλος
- Παράσταση αυτοσχεδιασμού / ώρα: 20:30. Διάρκειας 30 λεπτών Είσοδος: ελεύθερη
Χορεύουν: Μίνα Ανανιάδου, Κατερίνα Γεβετζή
Κυριακή 29-11-2020-Γκαλερί «Μορφές»
Εξερευνώντας τις εικαστικές τέχνες μέσα από το σώμα και την κίνηση. Γενική Είσοδος: 10 ευρώ. Επιμορφωτικό διακαλλιτεχνικό εργαστήρι για παιδιά και εφήβους, διάρκειας 2 ωρών
Ώρες: 11.00-13.00, γιο ομάδες 8-12 ετών και 17:00-19:00, για ομάδες 13-17 ετών
Συμμετέχουν: Μίνα Ανανιάδου, χορεύτρια-χοροδιδάσκαλος, Κατερίνα Γεβετζή, χορεύτρια-χοροδιδάσκαλος
Τηλέφωνο επικοινωνίας για όλες τις δράσεις του Σαββατοκύριακου στη γκαλερί Μορφές: 6978021574.
Θα τηρούνται σε όλες τις δράσεις, τα υγειονομικά πρωτόκολλα και τα μέτρα του ΕΟΔΥ.
«Επίδαυρος. Έμψυχες εικόνες μιας προσωπικής εξιστόρησης»
Το 4ο Φεστιβάλ Τέχνης «Νίκος Σκεπετζής», σε συνεργασία με την γκαλερί «Μορφές», παρουσιάζει από 6 έως 30 Νοεμβρίου, στο Σπίτι του Πολιτισμού, στο Ρέθυμνο, την έκθεση: «Επίδαυρος. Έμψυχες εικόνες μιας προσωπικής εξιστόρησης», με φωτογραφίες από το φωτογραφικό λεύκωμα του Κωστή Καπελώνη: «Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, Επίδαυρος 1985-1998» και ένα ξεχωριστό αφιέρωμα στον Νίκο Αλεξίου, με σκηνικά και κοστούμια του για την Μήδεια του Θεάτρου Τέχνης στην Επίδαυρο, από το προσωπικό αρχείο του Κωστή Καπελώνη.
Την περιπέτεια ενός γοητευτικού ταξιδιού του Θεάτρου Τέχνης και των ανθρώπων του για δεκατέσσερα συνεχή καλοκαίρια στην Επίδαυρο, μέσα από φωτογραφικά στιγμιότυπα, αφηγείται το μοναδικό, ιστορικής αξίας λεύκωμα, που δημιούργησε ο σκηνοθέτης και διευθυντής της δραματικής σχολής του Θεάτρου Τέχνης Κωστής Καπελώνης.
Με τρυφερή και παιγνιώδη διάθεση, αλλά και την επίγνωση της καταγραφής ενός ντοκουμέντου, ο Κωστής Καπελώνης, για χρόνια ηθοποιός και βοηθός σκηνοθέτη σ’ εκείνες τις παραστάσεις, αποτύπωσε ως ερασιτέχνης φωτογράφος στιγμές και πρόσωπα σε πρόβες, παρασκήνια, καμαρίνια, διαλείμματα, παραστάσεις, τους ηθοποιούς εκτός σκηνής, στην ταβέρνα του Λεωνίδα, στη θάλασσα ή στην ντίσκο «Καπάκι», αναδεικνύοντας μέσα από μαυρόασπρα φιλμς την αγωνία και την αναμονή, τη ραστώνη, τη δοκιμασία, τον μόχθο, τη χαρά και την ένταση μιας διαδρομής ανθρώπων που μένουν έτσι στη μνήμη και την Ιστορία.
Πρόκειται για μια σειρά φωτογραφιών, βαθιά υπόκλιση σε έναν ολόκληρο, άγνωστο και αφανέρωτο κόσμο που λάμπει μέσα στα ασπρόμαυρα καρέ αναδίδοντας ομορφιά κι ορμή. Ένα πλήθος από «έμψυχες» εικόνες, όπου υπερέχει το συναισθηματικό φορτίο.
Ο Νίκος Αλεξίου παράλληλα με το τεράστιο εικαστικό του έργο ασχολήθηκε επιλεκτικά με τη σκηνογραφία, κυρίως με θιάσους και σκηνοθέτες, με τους οποίους είχε προσωπική σχέση. Η πρώτη του συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης ήταν στην «Μήδεια» του Ευριπίδη στην Επίδαυρο, με σκηνοθέτη τον Γιώργο Λαζάνη, το 1995.
Η τελευταία του σκηνογραφία έμελλε να είναι στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης, «Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ», σε σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη, το 2011.
Η πρώτη συνεργασία του Νίκου Αλεξίου με τον Κωστή Καπελώνη ήταν το 1998 στο Δημοτικό Θέατρο Ρεθύμνου, στο έργο της Λούλας Αναγνωστάκη «Ο Ήχος του όπλου». Έκτοτε η συνεργασία τους ήταν τακτική, σε παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης, του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης και του ΚΘΒΕ. Μάλιστα το 2002 ίδρυσαν μαζί τον θίασο «Θ όπως Θέατρο» και δημιούργησαν το έργο «Παραμύθι από χαρτί». Για την παράσταση αυτή τους απονεμήθηκε, από την Ένωση Κριτικών, το Βραβείο Δραματουργίας «Κάρολος Κουν» 2002.
Νίκος Αλεξίου
Ο Νίκος Αλεξίου γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1960. Σπούδασε πρώτα στην Akademie der Bildeden Kunste της Βιέννης (1982-1983), και μετά στην ΑΣΚΤ της Αθήνας, στο εργαστήριο χαρακτικής του Κ. Γραμματόπουλου.
Η πρώτη ατομική του έκθεση (1985, Δεσμός) με συνθέσεις από φυσικά υλικά (πέτρα, ξύλο, λάσπη κλπ.) ήταν αποτέλεσμα των αναζητήσεών του γύρω από τις πρωταρχικές ανθρώπινες κατασκευές.
Καθώς η δουλειά του εξελίσσεται, το ενδιαφέρον του στρέφεται προς τα φυσικά φαινόμενα, κυρίως προς την κίνηση και τις αντανακλάσεις του φωτός, την ανάλυση των φωτεινών ακτίνων και την προβολή των ιριδισμών πάνω σε διάφορες επιφάνειες ή στο νερό.
Δημιουργεί εγκαταστάσεις με δαντελωτές γεωμετρικές κατασκευές από καλάμι ή από χαρτί σε ποικίλες διαστάσεις, που κτίζουν ρευστούς και ποιητικούς χώρους, συχνά με συμβολικές προεκτάσεις.
Η τέχνη του εμπεριέχει αναφορές στην παράδοση ή στο ιστορικό παρελθόν, με μια εντυπωσιακή ποικιλία μέσων, από τις εύθραυστες χειροτεχνικές κατασκευές μέχρι την προηγμένη τεχνολογία.
Από το 2003 ασχολήθηκε επισταμένα με θέματα και μοτίβα από την Ιερά Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους, την οποία επισκεπτόταν συχνά. Κατόρθωσε να εκφράσει το μυστικιστικό στοιχείο και τον πλούτο της θρησκευτικής αρχιτεκτονικής με πολυσύνθετα μέσα, αλλά και με μια διάθεση στοχασμού και περισυλλογής.
Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 23η Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας (2005), καθώς και στην 52η Μπιενάλε της Βενετίας (2007), με το πολυσυζητημένο έργο του The End, μια μεγάλη εγκατάσταση εμπνευσμένη από το ψηφιδωτό δάπεδο του Καθολικού της Μονής Ιβήρων.
Μια περιληπτική εκδοχή του έργου, με ψηφιακά επεξεργασμένες αποτυπώσεις του ίδιου ψηφιδωτού, εκτέθηκε παράλληλα στην Αθήνα και στο Μόναχο.
Με ανάλογο τρόπο, σε ψηφιακές εκτυπώσεις μεγάλων διαστάσεων, παρουσιάστηκε και ο χώρος της Πλατείας και της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου της Βενετίας, το 2010, σαν δεύτερη φάση της ίδιας πορείας.
Παράλληλα με την εικαστική του δουλειά, σκηνογράφησε πλήθος θεατρικών παραστάσεων, κυρίως στην Ελλάδα. Συνεργάστηκε με τη χοροθεατρική «Ομάδα Εδάφους» του Δημήτρη Παπαϊωάννου και με πολλούς σημαντικούς θιάσους.
Υπήρξε επίσης συλλέκτης έργων σύγχρονης τέχνης.
Μέχρι τον πρόωρο θάνατό του (Αθήνα, 2011), είχε παρουσιάσει το έργο του σε πάνω από 15 ατομικές εκθέσεις και σε πολλές ομαδικές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Κωστής Καπελώνης
Ο Κωστής Καπελώνης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1952. Σπούδασε Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (αποφοίτησε το 1976) και Θέατρο στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (αποφοίτησε το 1981).
Έχει εργαστεί, ως επί το πλείστον, στο Θέατρο Τέχνης ως ηθοποιός, σκηνοθέτης, σχεδιαστής φωτισμών κα.
Το 1998 Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔHΠEΘE Κρήτης.
Το 2000-2001 υπηρέτησε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, ως σκηνοθέτης, σύμβουλος της καλλιτεχνικής διεύθυνσης και καθηγητής της Δραματικής σχολής.
Το 2002 ίδρυσε τον θίασο «Θ όπως Θέατρο», όπου ανέβασε τρεις παραστάσεις. Για την παράσταση «Παραμύθι από Χαρτί» βραβεύτηκε από την Ένωση κριτικών, με το βραβείο Δραματουργίας «Κάρολος Κουν» 2002.
Ως ηθοποιός έλαβε μέρος, από το 1979, σε 50 και πλέον παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης (σε σκηνοθεσίες των Καρόλου Κουν, Γιώργου Λαζάνη, Μίμη Κουγιουμτζή, Διαγόρα Χρονόπουλου).
Παράλληλα σε πολλές παραστάσεις ήταν βοηθός των Γ. Λαζάνη και Μ. Κουγιουμτζή. Έχει σκηνοθετήσει από το 1994 (στο Θέατρο Τέχνης και αλλού) 55 παραστάσεις, (σε έργα Σαίξπηρ, Τσέχωφ, Ίψεν, Στρίντμπεργκ, Λόρκα, Ιονέσκο, Μπέκετ, Μίλλερ, Κοκτώ, Μπέρνχαρντ, Σουρή, Βιζυηνού, Παπαδιαμάντη, Ξενόπουλου, Αναγνωστάκη, Σεβαστίκογλου, Μέντη, Μπουλώτη, Βέλτσου κα.).
Διασκεύασε για το Θέατρο αφηγηματικά ή θεατρικά κείμενα, για παραστάσεις που σκηνοθέτησε· («Τρικυμία» του Σαίξπηρ, «Το Αμάρτημα της Μητρός μου» του Βιζυηνού, «Παραμύθι από Χαρτί» (βραβείο δραματουργίας Κ. Κουν, 2003), «Ο Λιόντας», «Όλιβερ Τουίστ», «Η Ζωή είναι Ωραία» (από Διηγήματα του Τσέχωφ) κα.).
Έχει σκηνοθετήσει τις μικρού μήκους ταινίες: «Η Βόλτα», για την έκθεση «Οδός Μελίνας Μερκούρη», στο Μουσείο Μπενάκη, (2014) και «Χειρώναξ Άγγελος», ένα φιλμ για τον Νίκο Αλεξίου (Συμμετοχή στο 5ο Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας, 2015).
Από το 1981 διδάσκει σε Δραματικές Σχολές, σεμινάρια κα. (Θέατρο Τέχνης, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Ίασμος, Δήλος,) και στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ.
Συμμετείχε στην ταινία μικρού μήκους, «Νειλώ», του Τάσου Μπουλμέτη, (1979). Έχει παίξει σε θεατρικά έργα στο ραδιόφωνο. Συμμετείχε, ως ηθοποιός, σε λίγες σειρές στην τηλεόραση.
Έχει γράψει και έχουν εκδοθεί, από το 1997, ποιήματα με φωτογραφίες, ένα δοκίμιο, μία νουβέλα, ένα φωτογραφικό λεύκωμα «Επίδαυρος 1985-1998».