Ένα καινούριο σχέδιο που θα βασίζεται στη βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη του τόπου, με την καθοριστική και ενεργή συμμετοχή των πολιτών, είναι σύμφωνα με τον κ. Ξανθό η θεμελιώδης ιδεολογική διαφορά της Αριστεράς, όπου με την αλλαγή παραδείγματος στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος θα επιφέρει μια πραγματική τομή για την ανάκτηση της πολιτικής και της Δημοκρατίας.
Το μεγάλο στοίχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως είπε ο Ρεθεμνιώτης βουλευτής, είναι να πείσει ότι τα πράγματα στη χώρα μας και στον τόπο μας μπορούν να γίνουν και με άλλο στόχο, και ο στόχος, όπως τόνισε, είναι η κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, η αποκατάσταση των ελλειμμάτων που έχει η περιοχή μας σε υποδομές, σε υπηρεσίες, η στήριξη των ζωτικών τομέων της τοπικής κοινωνίας, αλλά ταυτόχρονα όπως υπογράμμισε, να πείσει ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν και με άλλο τρόπο, δηλαδή με δημοκρατική συμμετοχή, με κοινωνικό έλεγχο, με εμπλοκή της κοινωνίας, με εμπιστοσύνη απέναντι στους πολίτες και τις ανάγκες τους. Αυτά αναφέρθηκαν μεταξύ άλλων στην χθεσινή εκδήλωση του κόμματος για την παρουσίαση των δυο ετών της κοινοβουλευτικής του παρουσίας στο Ρέθυμνο, από τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ανδρέα Ξανθού.
Σε σχετικές δηλώσεις του στους δημοσιογράφους ο Ανδρέας Ξανθός υπογράμμισε πως η μόνη δημοκρατική διέξοδος από τη σημερινή κατάσταση είναι οι εκλογές και χαρακτηριστικά ανέφερε: «Υπάρχει μια αναντιστοιχία στη βούληση της κοινωνίας και στην πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση, υπάρχει μια κρίση νομιμοποίησης δηλαδή, των κυβερνητικών μέτρων. Αυτό έχει ενταθεί μετά τις ευρωεκλογές. Απανωτές αστοχίες και κινήσεις της κυβέρνησης που επιβαρύνουν τους πολίτες, την έχουν εκθέσει – χαρακτηριστική η περίπτωση του ΕΝΙΑ- και πλέον η απαίτηση είναι να υπάρξει μια δημοκρατική πολιτική διέξοδος. Και η διέξοδος όταν υπάρχει συσσωρευμένη απόγνωση- απελπισία στην κοινωνία, είναι οι εκλογές και η δυνατότητα των πολιτών να επιλέξουν ανάμεσα σε ανταγωνιστικά πολιτικά προγράμματα και σχέδια».
Υποδομές, Δημόσιες Υπηρεσίες, Υγεία και η δημόσια περίθαλψη, τοπική οικονομία και η κοινωνική αλληλεγγύη αποτελούν συνοπτικά το αντικείμενο των 337 συνολικά κοινοβουλευτικών παρεμβάσεων του Ρεθεμνιώτη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ανδρέα Ξανθού, τα οποία ανέλυσε διεξοδικά χθες στη διάρκεια σχετικής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στο Σπίτι του Πολιτισμού, παρουσία του βουλευτή Τσακαλώτου.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν αρχές και φορείς του τόπου, αλλά και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σύμφωνα με τον κ. Ξανθό, η εκδήλωση αυτή δεν είχε σε καμία περίπτωση στόχο την προσωπική προβολή, αλλά το να γίνει μια ουσιαστική πολιτική συζήτηση και να καθιερωθεί ένας διαφορετικός τρόπος επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ με τους πολίτες και τους θεσμικούς φορείς. «Αυτό που μας ενδιαφέρει δεν είναι η προσωπική ανάγκη προβολής του όποιου κοινοβουλευτικού έργου, η παρουσίαση κάποιων στατιστικών στοιχείων για τις παρεμβάσεις που αφορούν το Ρέθυμνο, η δημιουργία μιας εικόνας «δραστήριου» βουλευτή, αλλά να επισημανθούν ελλείψεις ή ανεπάρκειες και, από την πλευρά μας, να δοθεί ένα διαφορετικό «στίγμα» για την πολιτική εκπροσώπηση, το ρόλο των βουλευτών και το είδος των σχέσεων που πρέπει να οικοδομηθούν ανάμεσα σ’ αυτούς και στους πολίτες, να προβληματιστούμε για το αν και πώς μπορούμε να ενεργοποιήσουμε ξανά την κοινωνία που δείχνει απελπισμένη και απαθής. Η ανυποληψία της Πολιτικής και η «αποξένωση» της κοινωνίας από τη Δημοκρατία δεν οφείλεται μόνο στα γνωστά φαινόμενα ιδιοτελούς διαχείρισης του δημόσιου χρήματος, συναλλαγής με συμφέροντα και διαφθοράς μέρους του πολιτικού προσωπικού, αλλά και στην αδυναμία ή την αδιαφορία του πολιτικού συστήματος να απαντήσει αποτελεσματικά στις ανάγκες των καθημερινών ανθρώπων. Δεν μπορεί να υπάρξει αξιόπιστη πολιτική διέξοδος σήμερα αν δεν ανατραπεί ταυτόχρονα και η ανυποληψία και η αναποτελεσματικότητα της Πολιτικής. Αν δεν πείσουμε ότι μπορεί να υπάρξει και άλλος δρόμος (δηλαδή άλλες προτεραιότητες υπέρ των κοινωνικών αναγκών και των δημόσιων αγαθών) και άλλος τρόπος (δηλαδή δημοκρατική και συμμετοχική διακυβέρνηση, κοινωνικός έλεγχος, οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης ανάμεσα στους πολίτες και τους αιρετούς εκπροσώπους τους, υπέρβαση του παραγοντισμού και της ιδιοτελούς ενασχόλησης με τα κοινά, προώθηση συλλογικών συμφερόντων και όχι προσωπική εξυπηρέτηση και συναλλαγή)», ανέφερε χαρακτηριστικά στην τοποθέτησή του ο κ. Ξανθός.
Από την πλευρά του ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος, βουλευτής Β’ Αθήνας και συντονιστής της ΕΕΚΕ Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, ανέφερε πως η αντιμετώπιση της σημερινής κατάστασης χρειάζεται τόλμη και συγκρότηση και ειδικότερα είπε: «Ζούμε σε μια πρωτόγνωρη πολιτική συγκυρία, όπου χρειάζεται και τόλμη και συγκρότηση και νομίζω ότι ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ έχει δείξει και τα δυο αυτά στοιχεία», ενώ αναφερόμενος στο στόχο του ΣΥΡΙΖΑ και στην ετοιμότητά του στο ενδεχόμενο εκλογών τόνισε: «Εμείς θα είμαστε έτοιμοι όποτε και να είναι εκλογές. Δεν δίδουμε σημασία τόση αν θα γίνουν τώρα ή το Μάρτιο. Το βασικό για εμάς είναι να είμαστε έτοιμοι και σοβαροί. Το πρόγραμμά μας είναι μια συνεχής διαδικασία. Δεν θα τελειώσει ποτέ. Πάντα θα το καλυτερεύουμε, πάντα θα ακούμε, πάντα θα το διαβουλευόμαστε και πάντα θα το βελτιώνουμε.
Ο Αλέξης Τσίπρας στη ΔΕΘ είπε τα άμεσα μέτρα για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Όπως λέει ο Γιάννης Δραγασάκης, πρέπει να έχουμε ένα πρόγραμμα για δέκα μέρες, για δέκα μήνες, για δέκα χρόνια, ετοιμαζόμαστε και για τα τρία»
«Οι μνημονιακές πολιτικές διεύρυναν την «ψαλίδα» ανάμεσα στο Ρέθυμνο και τους υπόλοιπους Νομούς»
Στις κοινοβουλευτικές του παρεμβάσεις ο κ. Ξανθός έχει επισημάνει τα σοβαρά προβλήματα που απασχολούν το Νομό, όπως είναι τα απορρίμματα, η στελέχωση του Νοσοκομείου, η στελέχωση των Σχολείων, η καθυστέρηση χρηματοδότησης αποχετευτικών έργων όπως το βιολογικό, το ΧΥΤΑ, το Αρχαιολογικό Μουσείο, την κατάσταση που επικρατεί στο ΚΕΠΑ, τον ΕΟΠΥΥ. Όπως ανέφερε οι οριζόντιες μνημονιακές περικοπές παντού (Δημόσια Διοίκηση, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Κοινωνικό Κράτος) και το ασφυκτικό δημοσιονομικό πλαίσιο επιδείνωσαν αυτά τα ελλείμματα και διεύρυναν την «ψαλίδα» ανάμεσα στο Ρέθυμνο και τους υπόλοιπους Νομούς της Κρήτης. Όπως τόνισε παρά τις κοινές παρεμβάσεις μαζί με τους αυτοδιοικητικούς και κοινωνικούς φορείς στα αρμόδια όργανα της Πολιτείας – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – οι περισσότερες δεν είχαν θετική έκβαση και οι αναγκαίες λύσεις ακόμα καρκινοβατούν.
Χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Στον τομέα της Υγείας τώρα, βασική μας επιδίωξη είναι να προσεγγίσουμε το θέμα της Υγείας από την πλευρά των ακάλυπτων αναγκών των πολιτών, να μιλήσουμε για την «υγειονομική φτώχεια» που απλώνεται, να στηρίξουμε τους γιατρούς και τους υπόλοιπους εργαζόμενους που κρατούν όρθιο το Δημόσιο Σύστημα Υγείας αλλά και να συζητήσουμε μαζί τους το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για την επιβίωση και ταυτόχρονα για την αναδιοργάνωση της δημόσιας περίθαλψης. Της μόνης περίθαλψης που μπορούν να έχουν αυτή την περίοδο οι άνεργοι, οι φτωχοί, οι ανασφάλιστοι και οι αδύναμοι στην πατρίδα μας.
– Ακόμα σοβαρότερα είναι τα προβλήματα στο χώρο της τοπικής οικονομίας και παραγωγής. Η πραγματική οικονομία, οι ανάγκες της και τα προβλήματά της είναι μια απαιτητική υπόθεση που χρειάζεται να αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο και ενέργεια, να ακούμε τους ανθρώπους που έχουν την πραγματική εικόνα, να αναδεικνύουμε τις πράξεις ή παραλείψεις της Πολιτείας που επιδεινώνουν αντί να αμβλύνουν τα προβλήματα, να στηρίζουμε την αγωνιώδη προσπάθεια των αγροτών, των επαγγελματιών, των αυτοαπασχολουμένων, των νέων επιστημόνων , να αντέξουν στην πίεση της κρίσης και να εξασφαλίσουν τη συνέχιση της παραγωγικής τους δραστηριότητας, τις θέσεις εργασίας και το απαραίτητο για την αξιοπρεπή διαβίωσή τους εισόδημα.
– Είναι απολύτως απαραίτητο να υπάρχει επίσης μια διαρκής επικοινωνία και αμφίδρομη σχέση με τις ενεργές δυνάμεις της κοινωνίας που κινητοποιούνται, αντιστέκονται στη λεηλασία και στα εξοντωτικά μνημονιακά μέτρα, δρουν συλλογικά, προσφέρουν έμπρακτη κοινωνική αλληλεγγύη (εξαιρετικό παράδειγμα το Εθελοντικό Κοινωνικό Ιατρείο Ρεθύμνου), διεκδικούν την ανάκτηση εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων που έχουν χαθεί αυτή την περίοδο, υπερασπίζονται τα δημόσια αγαθά, την Παιδεία, την Υγεία, την Κοινωνική φροντίδα, το περιβάλλον και την ποιότητα της καθημερινής ζωής.
Η Δημοκρατία εμπεριέχει τον πολιτικό ανταγωνισμό, τους συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς αγώνες, τα κινήματα, τον ακτιβισμό, ακόμα και την πολιτική ανυπακοή και οφείλουν οι πολιτικές δυνάμεις και οι εκπρόσωποί τους να διαλέγονται με τους φορείς της κοινωνικής κινητικότητας, να σέβονται τις διαδικασίες, τους ρόλους και την αυτονομία τους, να μην ταυτίζονται άκριτα προφανώς με κάθε αίτημα και διεκδίκηση αλλά να τοποθετούνται με σαφήνεια πάνω στα κρίσιμα θέματα και στις κυρίαρχες αντιθέσεις και, κυρίως, να εκθέτουν στο δημόσιο χώρο το εναλλακτικό πολιτικό τους σχέδιο».
Ζητούμενο όμως παραμένει για τον κ. Ξανθό η συγκρότηση ενός σοβαρού σχεδίου πολιτικής και κοινωνικής διεκδίκησης για μια άλλη, όπως είπε, λογική ανάπτυξης με κοινωνικές προτεραιότητες, το δημοκρατικό και συμμετοχικό προγραμματισμό των έργων και, κυρίως, όπως υπογράμμισε, το πως θα αλλάξει η εδραιωμένη νοοτροπία της κοινωνίας για το ρόλο των πολιτικών προσώπων, για τη ανάθεση, τη διαμεσολάβηση, την προσωπική συναλλαγή και την πελατειακή σχέση εκπροσώπου-ψηφοφόρου.
Ειδικότερα, ανέφερε: «.. Αυτό που λείπει είναι ο δημοκρατικός προγραμματισμός, δηλαδή η πολιτική ιεράρχηση των προτεραιοτήτων και η επιλογή των καλύτερων εναλλακτικών λύσεων όχι με βάση τους τοπικισμούς και τις πιέσεις συμφερόντων, αλλά με κριτήριο τις ανάγκες των πολλών, την αναζωογόνηση του πρωτογενούς τομέα, την στήριξη της παραγωγής – τυποποίησης ποιοτικών αγροτικών προϊόντων που διασυνδέονται με τις τουριστικές επιχειρήσεις, την προστασία του περιβάλλοντος, τη σωστή διαχείριση του υδάτινου δυναμικού, την αξιοποίηση της έρευνας και της καινοτομίας που «παράγεται» στο Πανεπιστήμιο, το ΤΕΙ και το ΙΤΕ, την ανάδειξη του φυσικού πλούτου, των αρχαιολογικών μνημείων και της πολιτισμικής φυσιογνωμίας της περιοχής μας, τη διαφύλαξη της δημόσιας περιουσίας και της ποιότητας ζωής των ανθρώπων».
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε παράλληλα στην υστέρηση του Νομού Ρεθύμνης σε σχέση με άλλες περιοχές του νησιού, κάνοντας λόγο για κλίμα γενικευμένης ανομίας, ασυδοσίας και ατιμωρησίας: «προσωπικά, θεωρώ πως πέραν των αναπτυξιακών ελλειμμάτων του Ρεθύμνου και την υστέρησή του σε σχέση με άλλες περιοχές της Περιφέρειας, το μείζον πρόβλημα στον τόπο μας είναι το εδραιωμένο για δεκαετίες κλίμα γενικευμένης ανομίας, ασυδοσίας και ατιμωρησίας, που είχε εξασφαλίσει κοινωνική ανοχή και πολιτική ασυλία. Αυτό το κλίμα δυστυχώς έχει διαχυθεί για χρόνια και έχει διαβρώσει τους «αρμούς» της κοινωνίας, έχει οδηγήσει στην απαξίωση της έντιμης και παραγωγικής εργασίας, έχει ευνοήσει τη ζωοκλοπή και την παραβατικότητα στην ύπαιθρο, έχει αποθρασύνει το οργανωμένο έγκλημα και την τοπική Μαφία, έχει δημιουργήσει στην τοπική κοινωνία ένα κλίμα ανασφάλειας και έλλειψης εμπιστοσύνης απέναντι στο Κράτος Δικαίου και στους μηχανισμούς προστασίας του πολίτη. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι αυτό το κλίμα ανομίας και συναλλαγής, έχει εθίσει τους πολίτες στην ευνοιοκρατία, την ημετεροκρατία, την πελατειακή σχέση με τους παράγοντες της εξουσίας, την αναζήτηση με κάθε τρόπο του ατομικού οφέλους εις βάρος του ευρύτερου κοινωνικού συμφέροντος.
Το πώς θα αλλάξουμε ή έστω θα περιορίσουμε αυτό το νοσηρό κοινωνικό κλίμα είναι ένα μεγάλο ερώτημα. Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μόνο προσωπική. Χρειάζεται συλλογική απάντηση από την κοινωνία, χρειάζονται κοινωνικά δίκτυα αλληλεγγύης για να υπάρξει «απεξάρτηση» από την πελατειακή λογική, αλλά αναμφισβήτητα η προσωπική στάση του καθενός που έχει ρόλο στα δημόσια πράγματα έχει τεράστια σημασία. Τα συσσωρευμένα κοινωνικά προβλήματα, απαιτούν επίσης συλλογικές και όχι προσωπικές απαντήσεις, απαιτούν καλά προετοιμασμένες και σοβαρές πρωτοβουλίες και όχι επικοινωνιακού τύπου κινήσεις και λογικές παλαιοκομματικού παραγοντισμού. Δικό μου μέλημα και ευθύνη είναι, με «εργαλείο» τη συλλογική λειτουργία και τη στήριξη του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, να αποκτήσουμε μια οργανική σχέση με ό, τι πιο παραγωγικό, ζωντανό, υγιές κι έντιμο κομμάτι έχει η τοπική μας κοινωνία. Αυτό το δυναμικό, που είναι πολύ κρίσιμο και καθοριστικό για την τύχη του τόπου, πρέπει να εμπιστευτούμε και να ζητήσουμε τη στήριξή του. Υπάρχουν θύλακες επιστημονικής γνώσης, παραγωγικής καινοτομίας, πολιτισμού και δημιουργίας που χρειάζονται ανάδειξη, αναγνώριση, δυνατότητα να έχουν λόγο και ρόλο στην εκπόνηση ενός καινούργιου σχεδίου για τη βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη στον τόπο μας και συνολικά στη χώρα. Αν δεν το κάνουμε αυτό, αν δηλαδή απλώς η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, εμφανιστεί ως μια δύναμη, η οποία έχει καλές προθέσεις, έχει την «έξωθεν καλή μαρτυρία», έχει και ένα καλό πρόγραμμα και απλώς ζητά από το λαό να της αναθέσει μια «εργολαβία σωτηρίας», να την εξουσιοδοτήσει να λύσει «από τα πάνω» και «εξ ονόματός του» τα τεράστια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματά της χώρας, χωρίς την ενεργό εμπλοκή των ανθρώπων, χωρίς την αυτενέργεια, την έμπνευση, τη δράση και τον έλεγχό τους, νομίζω ότι θα δυσκολευτούμε να τα καταφέρουμε. Το θέμα όμως για μας δεν είναι να καταγράφουμε το κοινωνικό κλίμα αλλά να οργανώνουμε με συλλογικό τρόπο την αντιστροφή του. Ή για να το θέσω διαφορετικά, αυτό που οφείλουμε να κάνουμε σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για την κοινωνία, είναι να αντιπαραθέσουμε στην απαισιοδοξία της γνώσης την αισιοδοξία της βούλησης. Όχι για να εξασφαλίσουμε την ευκαιρία της διακυβέρνησης – αυτή όλα δείχνουν ότι θα μας δοθεί – και να κάνουμε μια απλώς πιο έντιμη διαχείριση, που και αυτό είναι πολύ σημαντικό εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, αλλά για να εμπνεύσουμε ξανά εμπιστοσύνη στη δυνατότητα του λαϊκού παράγοντα να επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις, να ενισχύσουμε την πεποίθηση ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι, ότι δεν μπορεί το χρήμα και το κέρδος να καθορίζει τις ανάγκες και τις ζωές των ανθρώπων, ότι δεν ισχύει η Θατσερική ΤΙΝΑ (There Is No Alternative), ότι δηλαδή υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές και λύσεις που εξαρτώνται από τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες. Αυτή η «ρεαλιστική ουτοπία» της αλλαγής της κοινωνίας και της χειραφέτησης των ανθρώπων, είναι και η θεμελιώδης ιδεολογική διαφορά της Αριστεράς με τις δυνάμεις της συντήρησης και του νεοφιλελευθερισμού παγκοσμίως.
Η αλλαγή παραδείγματος στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος θα είναι μια πραγματική τομή, μια ουσιαστική ρήξη με το στρεβλό και φαύλο παρελθόν που κανείς δεν μπορεί να αναπολεί ή να υπερασπίζεται, αλλά και μια εξαιρετική συμβολή στην ανάκτηση της αξιοπιστίας της Πολιτικής και της Δημοκρατίας. Γιατί όλοι καταλαβαίνουμε ότι σήμερα – όσο και αν είναι ζωτικής σημασίας – δεν αρκεί η ανακούφιση της κοινωνίας, δεν φτάνει η προστασία και η ενίσχυση του εισοδήματος των ανθρώπων. Πρέπει παράλληλα να αποκατασταθούν οι αδικίες και οι ανισότητες, που πάντα υπήρχαν αλλά πολλαπλασιάστηκαν την περίοδο της «σωτηρίας» της χώρας που διανύουμε. Έχουμε ανάγκη να αναστοχαστούμε και να ανακαλύψουμε ξανά τις χαμένες αξίες της ισότητας, της αλληλεγγύης, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, της δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας για όλους. Έτσι ενδυναμώνεται και θωρακίζεται η Δημοκρατία και απομονώνονται οι εχθροί της. Αυτή είναι η πιο αποτελεσματική απάντηση στην κρίση και στην απειλή του φασισμού, που καραδοκεί και τροφοδοτείται από την εξαθλίωση των ανθρώπων και την ανυποληψία του πολιτικού συστήματος», κατέληξε.