Κατέκτησε και η αφεντιά του τελικά τη δόξα των Ηρώδηδων κι Εφιαλτών, των Ηροστράτων και Νερώνων   και τόσων άλλων «επωνύμων»  που έγιναν συνώνυμοι κακών. έγιναν λέξεις – σκιάχτρα, λέξεις του κανιβαλισμού και καρναβαλισμού. Και μάλιστα την κέρδισε αυτοδικαίως και τελεσιδίκως πάνω στο λόφο του Καπιτωλίου και στης «Δημοκρατίας το ναό» με την υπογραφή λεξικογράφων […]

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική … στις αμμουδιές του Ομήρου!     Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου1.  Πώς θα την παραδώσουμε εμείς; Ανέγνοιαστα; *     *     * Κατάντησε η φορεσιά της… κουρελού απ’ του Λαϊκισμού τα γραικυλίσματα, και από τα « γκρίκλις » του Πιθηκισμού από της Αρχαιομανίας τις ελληνικούρες, τα ακρωνύμια και όλες τις συντμήσεις της […]

Έφτασε πάλι φέτος η ώρα να αναμετρηθείς με τη χρονιά που πέρασε. Γι’ αυτό να ’χεις μαζί σου το χρονομέτρη ακριβείας. *      *      * Χαμένη είναι η μέρα που δεν χάρηκες το ξύπνημά σου, δεν χαμογέλασες στο ηλιόφως και δεν ανέβλεψες στον ουρανό με βλέμμα ολόγεμο μ’ ευγνωμοσύνη . ούτε σιγοτραγούδησες κανα ωραίο στίχο ούτε […]

Ω παντοδύναμη Θεά, Α ν α ξ ι ο κ ρ α τ ί α, που καταπίνεις τα κριτήρια τα αξιοκρατικά και καταλείς  την αργοκίνητη Δικαιοκρατία. που ενθαρρύνεις τους ανάξιους, ενώ τους άξιους αποθαρρύνεις. που το κακό ωραιοποιείς, μα  και κακοποιείς το ωραίο.  που τα «άλλοθι» σκηνοθετείς ανερυθρίαστα με νομικίστικα τερτίπια. που βοηθάς γλοιώδη ερπετά […]

Απ’ τα χαράματα του βίου σου χαροκαμένος, μα και χαρακωμένος από τα χαράκια  της ριζοβουνιάς του, πήρες την κακοτράχαλη ορθοπλαγιά του πάντοτε όρθιος και δίχως πλάγια μέσα, κι ας σε πλαγιοκοπούσαν οι ανέμοι,  κι ας σε πλαγιέρνανε τ’ ανεμικά!… Ποτέ σου δε διπλογονάτισες εσύ  παρά μονάχα μπρος στη Θέμιδα  ή της μητέρας σου την Οπτασία, […]

Αφιέρωση 1η Σ’ αυτούς που ανυψώθηκαν με τα φτερά τους και με ταπεινότητα ή ταπεινώθηκαν με υπερηφάνεια! Σ’ αυτούς που υπερηφανεύτηκαν για την υπέροχη υπεροχή τους ή γι’ άξιους αντιπάλους τους και δεν ξεπέσανε πατώντας τους πεσμένους κάτω! Που  νίκησαν την ήττα τους  ή δεν ηττήθηκαν από τη νίκη τους! Που ήταν καλοί όχι μόνο […]

Ασυδοσία Από την Κύπρο ως το Κρητικό και το Αιγαίο Πέλαγος κι απ’ τη Λιβύη ως τη Συρία η «αστροφέγγαρη» Ασυδοσία  αγέρωχα και αψήφιστα αρμενίζει,  ενώ η Ανοχή τ’ άρμενα τής φουσκώνει με τη χαρτούρα ψηφισμάτων στερεότυπων   για «παραβίαση ωμή του Διεθνούς Δικαίου» και γι’ απειλές κυρώσεων… βελούδινες! Παράλληλα η ξεδιάντροπη Συνενοχή  κλείνοντας συνωμοτικά […]

Καραντίνα Β’ Έγινε πάλι γκρι καραντινάτο -χωρίς τις «αποχρώσεις» του- ο χάρτης πανδημίας της Ελλάδας! Και μες στη ζοφερή ατμόσφαιρα γκρινιάζουμε κι αναρωτιόμαστε σαν τους… βαρναλικούς «Μοιραίους»*: Φταίει το ζαβό ο ριζικό μας; Φταίει ο Θεός που μας μισεί; Φταίει το κεφάλι το κακό μας; Φταίει πρώτ’ απ’ όλα το κρασί; Ποιος φταίει; Ποιος φταίει; *      […]

Η ύψιστη κορυφή Τι και αν ανεβείς στις πιο ψηλές κορυφές; Eάν δεν υπερβείς τον εαυτό σου, ποτέ μην πεις πως έφτασες ψηλά! Αλλά και τότε, αν βλέπεις κάτω σου τις κορυφές και όχι συνολικά τη Γη, μην πεις πως έφτασες πολύ ψηλά! Όμως και τότε ακόμη, αν βλέπεις μόνο τη Γήινη τη Σφαίρα, μην […]

α. «Αναγκαιότητα» Φτώχιας Αν κάποτε η Φτώχια «εξαλειφόταν» -λέω «αν»-, θα φτώχαινε το οπλοστάσιο της Εκμετάλλευσης, της Διαφθοράς, της Εξαγοράς συνειδήσεων, του Εξανδραποδισμού, του Πατερναλισμού της Αλλοτρίωσης του Εκβιασμού, του Λαϊκισμού της «Ανάγκης» και  της Εργαλειοποίησής της και θα συγκλονιζότανε συθέμελα η απανταχού κατάσταση της Aδικίας! Γι αυτό οι… πονόψυχοι καταστασιάρχες ρίχνουν τα ψίχουλά τους […]