O Καβάφης προέτρεψε τον Αντώνιο να αποχαιρετήσει την Αλεξάνδρεια που χάνει. Γι’ αυτόν ο αποχαιρετισμός είναι η αποδοχή και η αναγνώριση όσων ανταλλάχθηκαν. Κάνοντας τον απολογισμό μας, ευχαριστώντας για ό,τι πήραμε και δώσαμε είναι σαν να κλείνουμε συμβολικά αλλά κυρίως συνειδητά ένα κεφάλαιο της ζωής μας. Για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε μπροστά, ζώντας το κάθε […]
Η αναμονή λοιπόν είναι το ουσιαστικό, θηλυκής πτώσεως και σημαίνει «το να περιμένεις κάτι να συμβεί», ένας όρος μάλιστα που στους υπολογιστές μεταφράζεται σε αναστολή και αδρανοποίηση. Τι συμβαίνει όμως, αν ξεφύγουμε από τη γραμματική και την εικονική πραγματικότητα. Τότε αμέσως αμέσως θα δούμε να παίρνει σάρκα και οστά γύρω μας ο «Καφές σε αναμονή». […]
Το λευκό μπορεί να ‘χει αποτελέσει διαχρονικά το χρώμα της αγνότητας και της απλότητας, αντ’ αυτό σε επίπεδο κοινωνικό το λευκό συμβολίζει τη σιωπή, τη μη συμμετοχή και την απάθεια. Σε μια κοινωνία λοιπόν που κυριαρχεί η σιωπή ως απόρροια της παθητικότητας και του αδιεξόδου του κόσμου, το λευκό παύει να ‘ναι σύμβολο της […]
Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες του λεγόμενου εθνικού διαλόγου για την Παιδεία και σαν γνήσιοι Έλληνες προσπεράσαμε με περισσή ευκολία την κατάργηση των τμημάτων ένταξης, μαθημάτων ειδικοτήτων, το κλείσιμο νηπιαγωγείων που δεν ξεπερνούν τα 14 νήπια και την υποβάθμιση των ολοήμερων σχολείων. Αντιθέτως πολύς λόγος γίνεται για τον αν το παιδί του καθενός θα παραλληλίζεται […]
Μπορεί για 7 περίπου μήνες να ζω σε ένα 2 επί 2 σπίτι, αλλά μόλις σήμερα με έκπληξη αντιλήφθηκα μια τρύπα στον τοίχο της κουζίνας. Μια τόσο μικρή, σχεδόν ανεπαίσθητη τρύπα που ούτε σημασία καλά καλά δεν της δίνεις πόσο μάλλον μελάνι και χαρτί για να γράψεις για αυτήν είναι η πρώτη σκέψη που κάνεις […]
Άλλο ένα Πάσχα πέρασε κι οι πολυπόθητες διακοπές, το φαγητό μέχρι σκασμού και η κάθε λογής κραιπάλη επίσης… Κι εσύ; Έρμαιο της καθημερινότητας, της ρουτίνας της δουλείας ή της σχολής αντίστοιχα και των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων. Εγκλωβισμένος στις συνήθειές σου, μα κατά τα άλλα κενός. Ένας μέσος ανθρωπάκος της εποχής μας. Κάποιος που ξεκινάει τη […]
Εδώ και πέντε ολόκληρα χρόνια λοιπόν σε κάθε συζήτηση, ανάλυση, πρόταση ή κρίση είναι η εξήγηση τόσο για την οικονομική όσο και για την κοινωνική αλλά και ηθική παρακμή στη χώρα μας… Μήπως όμως δεν είναι αυτή η έρμη η κρίση για όλα τα δεινά υπεύθυνη; Μήπως πίσω της μάθαμε να καμουφλάρουμε καλά τη μιζέρια […]
Είναι φορές που η ρουτίνα σε πνίγει, έτσι παίρνεις τους δρόμους. Η διέξοδός σου η φυγή. Νιώθεις φυλακισμένος, σαν να ζεις μια ζωή που σου επέβαλλαν. Σου μιλάνε για ελευθερία και δικαιώματα, μα εσύ ξέρεις ότι ακολουθείς πιστά τη φωνή που βουίζει στα αυτιά σου από μικρό παιδί. Μάλιστα πλέον έχει πάψει να αντηχεί, μιας […]
Υπάρχουν μερικές λέξεις, που ενώ δεν κουβαλούν φαινομενικά κάποιο αρνητικό φορτίο είναι συσχετισμένες με την πιο σαθρή πλευρά της κοινωνίας, που με τα χρόνια μάλιστα έγινε προέκταση και των δικών μας σκέψεων και πρωτοβουλιών. Μια τέτοια λέξη είναι η «Σιωπή…» Σιωπή, είναι ο λόγος των μεγάλων όταν ήμασταν παιδιά στα κυριακάτικα οικογενειακά τραπέζια. Σιωπή, […]
Είναι φορές που η μοναξιά διαπερνά όλο σου το είναι… Μια μοναξιά που σε ακολουθεί στη δουλειά, στη βόλτα, στις κουβέντες με τους φίλους και αυτή είναι η μοναξιά που σε φοβίζει πιο πολύ από τίποτε άλλο. Η μοναξιά που νιώθεις μες στο πλήθος! Τότε που έχεις ανάγκη από ανθρώπους να μοιάζουν έστω και […]
