Την παρακάτω ανακοίνωση σχετικά με το χρέος της ΔΕΥΑΡ προς τη ΔΕΗ εξέδωσε η δημοτική παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης με επικεφαλής τον Μανούσο Μανουσογιάννη. Ο κ. Μανουσογιάννης ζητά από τη δημοτική επιχείρηση να δημοσιοποιήσει όλα εκείνα τα στοιχεία που αφορούν στο χρέος που έχει δημιουργήσει και αναλυτικά τονίζει:
«Η βόμβα που «έσκασε στο δημοτικό συμβούλιο με το χρέος των 2,2 εκατομμυρίων της ΔΕΥΑΡ προς τη ΔΕΗ, για τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ δεν κλείνει με την απόφαση της πλειοψηφίας και της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ να δώσουν εγγύηση και μάλιστα από την τσέπη των δημοτών στη ΔΕΗ για να ρυθμίσει αυτό το ανεξήγητο χρέος. Δεν σκεπάζεται ούτε πίσω από το θέαμα των προσωπικών καυγάδων των κ.κ. Μαρινάκη και Νίνου.
Όσο κι αν γίνεται προσπάθεια να καθησυχαστούν οι ανησυχίες, είναι ιδιαίτερα μεγάλο για τα δεδομένα της ΔΕΥΑΡ καθώς προστίθεται στα παλιότερα δάνεια και τις τρέχουσες υποχρεώσεις. Προστίθεται και σε ένα παλιότερο καθεστώς διαχείρισης, που μόνο την έξωθεν καλή μαρτυρία δεν έχει. Φέρνει στην επιφάνεια κρίσιμα ζητήματα διαχείρισης στη μεγαλύτερη δημοτική επιχείρηση,
Αν η ΔΕΗ δεν ζητούσε την εγγύηση του δήμου το δημοτικό συμβούλιο και οι δημότες θα είχαν πλήρη άγνοια. Οι επανειλημμένες καταγγελίες της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ για το καθεστώς αδιαφάνειας και γκετοποίησης της ΔΕΥΑΡ απέναντι στο δημοτικό συμβούλιο και τους δημότες, επιβεβαιώνονται πολύ εμφαντικά και μακάρι το μέγεθος των συνεπειών να περιορίζεται μόνο στο χρέος.
Προσπαθώντας να δώσουν εξηγήσεις, έδειξαν πως η μεγαλύτερη δημοτική επιχείρηση, με περί τα 9 εκατομμύρια προϋπολογισμό, με ειδικευμένα στελέχη και επιφανή διοίκηση, είναι ένα απέραντο μπάχαλο χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Ούτε περίπτερο δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει με αυτό το καθεστώς.
Παρουσίασαν στο ΔΣ ως εξήγηση για το χρέος μια ιλιγγιώδη αύξηση της καθαρής (χωρίς ΦΠΑ, χωρίς παλιά χρέη κλπ) κατανάλωσης ρεύματος (500 χιλ. το 2011, 842 χιλ. το ’12, 1,4 εκατ. το ’13, 1,5 εκατ. το ’14) στα αντλιοστάσια της ύδρευσης. Αύξηση που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τις αυξήσεις της ΔΕΗ.
Το 1,5 εκατ. ευρώ αντιστοιχεί σε άντληση το λιγότερο 5-6 εκατομμυρίων κυβικών νερού, που αν σε αυτά προστεθούν περί τα 3 εκατομμύρια από την Αργυρούπολη και τον Κουρνά φτάνουμε τα 8-9 εκατομμύρια κυβικά, τη στιγμή που ως το 2012 το νερό που έμπαινε στις δεξαμενές της ΔΕΥΑΡ από όλες τις πηγές ήταν 4,5 εκατομμύρια κυβικά. Προκύπτει δηλαδή ένας διπλασιασμός των ποσοτήτων του νερού που διαχειρίζονται, που αφενός δεν μπορεί λογικά να εξηγηθεί και που λογικά θα έπρεπε να έχει την αντανάκλασή του σε μια θεαματική αύξηση των εισπράξεων ή έστω των εισπρακτέων λογαριασμών.
Τι απάντησαν σε όλα αυτά; Ότι ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ πόσο νερό αντλούν με το 1,5 εκατομμύριο ευρώ κι ούτε μπορούν να το μάθουν «από τη μία μέρα στην άλλη»!!! Τα πέντε χρόνια από τον Καλλικράτη δεν είναι βέβαια «από τη μια μέρα στην άλλη» όσο αργοκίνητα κι αν είναι τα συστήματα της ΔΕΥΑΡ. Το να μπει σε κάθε γεώτρηση ένα υδρόμετρο για να ξέρουν τι νερό αντλούν δεν απαιτεί ιδιαίτερη τεχνογνωσία ή ευφυΐα και προφανώς γίνεται και από τη μια μέρα στην άλλη. Εξ άλλου μέχρι το 2012 ήξεραν. Πώς γίνεται να σταμάτησαν μετά;
To 2012 από τα περίπου 4,5 εκατ. κυβικά, το 1,5 με 1,7 εκατ. δεν περνούσε καν στους λογαριασμούς γιατί λέει υπήρχαν παράνομες συνδέσεις και διαρροές. Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ αντέδρασε έντονα τότε λέγοντας πως τέτοιες ποσότητες σε διαρροές θα είχαν οδηγήσει το Ρέθυμνο στη …Σαντορίνη. Κι αν τόσο μεγάλες ποσότητες φεύγουν σε παράνομες συνδέσεις τότε σημαίνει πως είναι τόσο μεγάλες και πολλές που με μια στοιχειώδη συστηματικότητα και έλεγχο θα μπορούσαν να αποκαλυφτούν πάρα πολλές. Αντί όμως γι΄αυτά τα μέτρα η ΔΕΥΑΡ προτίμησε από το ’12 και μετά να μετατρέψει σε εφτασφράγιστο μυστικό τις ποσότητες του νερού που διαχειρίζεται. Κατά τη γνώμη μας λοιπόν ξέρουν και παραξέρουν αλλά η απάντηση στα ερωτήματα αυτά θα δημιουργήσει νέα, ενδεχομένως ακόμη μεγαλύτερα και γι’ αυτό την αποφεύγουν. Σε κάθε όμως περίπτωση, είτε ξέρουν και δεν λένε είτε δεν ξέρουν, τα δεδομένα αυτά έχουν άμεση αντανάκλαση στην κοστολόγηση του νερού, που από κοινωνικό αγαθό το έχουν μετατρέψει σε ανταποδοτικό. Ακόμη κι έτσι είναι υποχρεωμένοι, από τους δικούς τους νόμους και να τα ξέρουν και να τα δημοσιοποιούν για να αποδεικνύουν την ανταποδοτικότητά των τελών που επιβάλλουν. Τέτοια όμως απόδειξη και τέτοιος συσχετισμός δεν έγινε ποτέ για τα τέλη της ΔΕΥΑΡ στο Δημοτικό Συμβούλιο εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Τα σπασμένα βέβαια σε κάθε περίπτωση τα πληρώνουν οι δημότες στους πανάκριβους λογαριασμούς.
Για τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ λοιπόν το θέμα όχι μόνο δεν έκλεισε αλλά τώρα άνοιξε. Η διοίκηση του δήμου και η ΔΕΥΑΡ οφείλουν πολύ σύντομα να φέρουν στο φως όλα τα στοιχεία και να απαντήσουν στα εύλογα ερωτηματικά. Ως ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ θα εξαντλήσουμε την πολιτική πίεση αλλά προκειμένου να υπερασπίσουμε το συμφέρον των δημοτών δεν θα περιοριστούμε μόνο σε αυτήν».
