Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον διάβασα στην ηλεκτρονική έκδοση των «Ρεθεμνιώτικων Νέων» ( 04/05/2019) το ενημερωτικό άρθρο του Άρη Χατζηδάκη το οποίο αναφέρεται στον «επανασχεδιασμό» του ΒΟΑΚ.

Καταρχάς θα ήθελα να συγχαρώ και να ευχαριστήσω τον κύριο Χατζηδάκη για την υπεύθυνη ενημέρωση που μας παρέχει με το άρθρο του, το οποίο όπως φαίνεται εμπεριέχει έγκυρα εξειδικευμένα στοιχεία που θα θέλαμε και που δικαιούμαστε να γνωρίζουμε ως πολίτες.

Με αφορμή αυτό το ενημερωτικό άρθρο θα ήθελα ως πολίτης και ως κάτοικος Εσταυρωμένου να εκφράσω κάποιες σκέψεις σχετικά με το κομμάτι «Αμάριο – Εσταυρωμένος» του οποίου τα προβλήματα γνωρίζω από πρώτο χέρι και βιώνω κάθε μέρα.

Το εν λόγω τμήμα του ΒΟΑΚ, ιδιαίτερα το κομμάτι μεταξύ Σφακακίου και Σκαλέτας παρουσιάζει λίγο ως πολύ τα ίδια προβλήματα με το Τμήμα μεταξύ Γεωργιούπολης και Επισκοπής, το οποίο όπως πληροφορούμαστε επανασχεδιάζεται και ο ΒΟΑΚ μεταφέρεται νοτιότερα.

Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι, γιατί δεν επανασχεδιάζεται εξ αρχής και το Τμήμα μεταξύ του σημερινού Κόμβου Αμαρίου και Σκαλέτας και δεν μεταφέρεται ο ΒΟΑΚ επίσης νοτιότερα, ώστε να παρακαμφθούν οι οικιστικές και τουριστικές περιοχές Σφακακίου, Σταυρωμένου και Σκαλέτας;

Γιατί σε δύο όμοιες περιπτώσεις, στη μια επιλύονται τα προβλήματα και στην άλλη όχι;

Η σημερινή κατάσταση, ιδιαίτερα μεταξύ Σφακακίου και Σκαλέτας, ταλαιπωρεί καθημερινά τους κατοίκους και τους τουρίστες και προπάντων θέτει τη ζωή τους σε κίνδυνο. Και αυτό επειδή δεν υπάρχει ουδεμία υπέργεια διάβαση και οι ελάχιστες υπόγειες είναι τόσο άθλια κατασκευασμένες που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Πρόχειρες και επικίνδυνες είναι επίσης οι είσοδοι και έξοδοι.

Το σημαντικότερο, ωστόσο, είναι ότι ο ΒΟΑΚ διχοτομεί τον ενιαίο κοινωνικο-γεωγραφικό χαρακτήρα μιας αναπτυσσόμενης περιοχής και περιορίζει τις δυνατότητες ανάπτυξής της. Ήδη σήμερα έχουμε δύο Σφακάκια, δύο Σταυρωμένους και δύο Σκαλέτες, πάνω και κάτω από την Εθνική Οδό -όπως συνηθίζουμε να την αποκαλούμε.

Η κατάσταση αυτή θα επιδεινωθεί αν και όταν ο ΒΟΑΚ καταλήξει σε έναν κλειστό δρόμο τεσσάρων λωρίδων που θα λειτουργεί ως ένα είδος «τείχους». Ο εναπομένων χώρος βόρεια του ΒΟΑΚ δεν θα έχει πολλά περιθώρια ανάπτυξης λόγω της στενότητας, αλλά και λόγω της αρχαιολογίας, Και ο νότια του ΒΟΑΚ χώρος, ο οποίος θα έχει προοπτικές ανάπτυξης, αναπτύσσεται ήδη σήμερα και εκ των πραγμάτων θα αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο, θα είναι αποκομμένος από τη φυσική του διέξοδο, τη θάλασσα.

Αν πρόθεση των κυβερνώντων είναι, να δημιουργήσουν δύο διαφορετικές αναπτυξιακές ζώνες, βόρεια και νότια του ΒΟΑΚ, οφείλουν να μας το πουν και να καταθέσουν έναν σχεδιασμό ανάπτυξης για κάθε μια από αυτές. Σε καμία περίπτωση όμως δεν επιτρέπεται να προκύπτουν τυχαία δύο ζώνες λόγω της κατασκευής ενός κλειστού δρόμου υψηλής ταχύτητας.

Ο γεωγραφικός χώρος μεταξύ Ατσιπόπουλου και Σκαλέτας δεν είναι μόνο γεωγραφικά, αλλά και κοινωνικά και οικονομικά ενιαίος και θα έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί προ δεκαετιών ως τέτοιος. Όμως, δεν αντιμετωπίστηκε· αντίθετα μάλιστα τριχοτομήθηκε.

Τώρα που διοικητικά ενοποιήθηκε, ας γίνει μια νέα προσπάθεια από τους δημοτικούς και περιφερειακούς αρμοδίους, αλλά και από πρόσωπα που έχουν εξειδικευμένη γνώση και αρμοδιότητες, να θεραπευθεί και να περισωθεί ό,τι είναι θεραπεύσιμο και διασώσιμο.

Ας μη ξεχνούμε, τέλος, ότι Βασικά έργα υποδομής, όπως είναι ο ΒΟΑΚ, «σημαδεύουν» ένα τόπο και αποτελούν μεγάλο (αρνητικό ή θετικό) κληροδότημα για τις επόμενες γενιές.