Μπροστάρης στη νέα προσπάθεια της Ακαδημίας θα είναι ο προπονητής που την καθοδηγεί τα τελευταία 3 χρόνια. Ο Βαγγέλης Θεοδωρουλάκης μιλάει στα «Ρ.Ν.» και αναλύει τη φιλοσοφία της φετινής ομάδας. Μιας ομάδας που έχει τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με πέρυσι, αλλά και ένα κοινό. Το πιο σημαντικό. Την μαχητικότητα. Αυτό θα είναι το μέταλλο που θα την συνοδεύει και έτσι θα πορευτεί στο ανδρικό πρωτάθλημα μπάσκετ της ΕΚΑΣΚ.
Ο Ρεθεμνιώτης προπονητής αποκαλύπτει αυτά που του έμειναν από το περυσινό «ταξίδι» στην Γ’ Εθνική και αυτό που θα άλλαζε. Μίλησε για την στήριξη του κόσμου και κάλεσε τους φιλάθλους να σταθούν και φέτος δίπλα στην προσπάθεια της ομάδας. Μιας ομάδας που θα παίξει ελεύθερο μπάσκετ και είναι περισσότερο αθλητική. Το ρεθεμνιώτικο στοιχείο είναι έντονο και αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης της Ακαδημίας. Να βοηθάει τα παιδιά του τόπου της.
Επίσης, ο Βαγγέλης Θεοδωρουλάκης κάνει άνοιγμα-πρόταση συνεργασίας με το Ρέθυμνο Cretan Kings. Να παραχωρηθούν νεαροί παίκτες στην Ακαδημία, που μόνο κέρδη θα έχουν από την παρουσία τους και από τις εμπειρίες που θα αποκομίσουν.
Μεταξύ άλλων, ο έμπειρος προπονητής μίλησε για το επίπεδο του κρητικού μπάσκετ, αλλά και των τμημάτων υποδομής.
Ας δούμε, όμως, αναλυτικά την συνέντευξη του Βαγγέλη Θεοδωρουλάκη στα «Ρ.Ν.»:
– Μετά το περυσινό ταξίδι στην Γ’ Εθνική κατηγορία, επιστρέψατε στο παγκρήτιο πρωτάθλημα. Έχοντας περάσει αρκετός καιρός μετά από αυτό το εγχείρημα και την πρώτη συμμετοχή της ομάδας στις Εθνικές κατηγορίες, τί ήταν αυτό που έμεινε;
«Για μένα προσωπικά, ήταν ένα στοίχημα να δώσω μία μάχη με τις πιθανότητες εναντίον μου και εναντίον της ομάδας που εκπροσωπούσα. Στην αρχή της χρονιάς, μας είχαν όλοι καταδικασμένους ότι δεν θα κάνουμε ούτε νίκη. Ήμασταν μακράν η μικρότερη σε ηλικία ομάδα, η κοντύτερη στην κατηγορία και με το χαμηλότερο μπάτζετ και φυσικά με την μικρότερη εμπειρία. Μόνο ένας παίκτης από τους 14 είχε συμμετοχή σε Εθνικές κατηγορίες.
Όλοι μας έπλεξαν το εγκώμιο πως ήμασταν μία αξιόμαχη ομάδα, που πάλευε τα παιχνίδια μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Καταφέραμε να κάνουμε 7 νίκες και 12 ήττες κάτω από 5 πόντους. Μεγάλο επίτευγμα ήταν για μας πως βγήκαμε 2η καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα.
Αυτό που έμεινε, λοιπόν, είναι μία εμπειρία για τα παιδιά που θα συνεχίσουν και φέτος. Ήταν μεγάλη επιτυχία, και για μένα προσωπικά και για την ομάδα, το ότι 3 μικροί σε ηλικία παίκτες πήγαν οι δύο στην Β’ Εθνική και ένας στην Γ’ και ο ένας εκ των τριών (σ.σ. Μαραγκάκης) κλήθηκε και στην Εθνική ομάδα. Το θεωρώ μεγάλη επιτυχία της ομάδας στο σύνολό της.
Στο τέλος της ημέρας, όμως, το αποτέλεσμα μετράει, η ομάδα υποβιβάστηκε και έπρεπε να υπάρξει συνέχεια. Συνέχεια για το λόγο ύπαρξης της ομάδας, που δεν είναι άλλος από το να δίνεται ένα βήμα στα παιδιά που ασχολούνται με το μπάσκετ στο Ρέθυμνο. Είτε παιδιά γηγενείς, είτε φοιτητές».
– Θα άλλαζες κάτι;
«Στη ζωή σημασία έχει να μετανιώνεις για πράγματα που κάνεις και όχι που δεν έκανες. Ενδεχομένως έβαλα τον πήχη πολύ ψηλά για κάποιους, με αποτέλεσμα να… σπάσουν ψυχολογικά πολύ νωρίς και γι’ αυτό είχαμε και μερικές αποχωρήσεις από την ομάδα στα μέσα της χρονιάς. Αυτό το χρεώνομαι εγώ, γιατί όταν η ομάδα ξεκινάει με 15 παίκτες, πρέπει να τελειώνει με 15 παίκτες. Αυτό, όμως, είναι και μέρος της φιλοσοφίας μου σαν άνθρωπος. Δεν μπορούσα να το αλλάξω, αλλά θα έπρεπε να το σκεφτώ καλύτερα σε σχέση με κάποια παιδιά και όσο αφορά τον χαρακτήρα τους.
Παικτικά και αγωνιστικά δεν θα μπορούσα να αλλάξω κάτι, γιατί το μπάτζετ της ομάδας ήταν συγκεκριμένο. Τα δεδομένα της ομάδας ήταν συγκεκριμένα, άρα δεν μπορούσα να πάρω άλλους παίκτες. Θεωρώ πως έκανα ότι καλύτερο μπορούσα υπό αυτές τις συνθήκες».
– Από τα μεγαλύτερα κέρδη, ίσως το μεγαλύτερο, ήταν η ανταπόκριση του κόσμου. Η Ακαδημία είχε πολλούς φιλάθλους σε όλα τα παιχνίδια της, ακόμα και όταν είχε υποβιβαστεί μαθηματικά. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλει να στείλει ο προπονητής, έτσι ώστε ο φίλαθλος κόσμος να στηρίξει και φέτος την προσπάθειά σας.
«Αυτό που μας χαρακτηρίζει σαν ομάδα και μένα προσωπικά και το έβλεπε ο κόσμος και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς, είναι το ότι έδινα το 100% του εαυτού μου. Αυτό προσπαθούσα να το μεταδώσω στα παιδιά της ομάδας. Αυτοί που έρχονται στο γήπεδο βλέπουν μία αυθεντική προσπάθεια, από ανθρώπους που θέλουν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους.
Αυτός είναι άλλωστε ο μεγάλος στόχος μου πλέον σαν προπονητής, με όλα τα παιδιά που έχουν την τύχη ή την ατυχία να με έχουν προπονητή. Να πιέζουν τον εαυτό τους. Αυτή την προσπάθεια και τη στοχοθέτηση ονείρων θα την βλέπουν και φέτος.
Είναι δύσκολο στην εποχή μας να ονειρεύεσαι, αλλά ο αθλητισμός σου δίνει αυτή τη δυνατότητα, ανεξαρτήτου κατηγορίας. Ο αθλητισμός έχει να κάνει με όνειρα. Αυτή είναι και η μαγεία του αθλητισμού. Δίνω την προσωπική μου εγγύηση ότι όποιος έρθει στο γήπεδο θα το δει. Θα το κάνουμε τόσο φανερό, που θα το δει και αυτός που δεν έχει και ιδιαίτερη σχέση με το άθλημα».
«Ομάδα με μέταλλο μαχητή, που θα παίξει θεαματικό μπάσκετ για τα δεδομένα της κατηγορίας»
Ο Βαγγέλης Θεοδωρουλάκης μίλησε για το φετινό σχεδιασμό της ομάδας και την τελείως διαφορετική αγωνιστική φιλοσοφία που θα πρεσβεύει φέτος. Μετά το «διπλό» επί του Χάνδακα, η Ακαδημία ετοιμάζεται για το 1ο εντός έδρας παιχνίδι και ο έμπειρος προπονητής στέλνει «μήνυμα» νίκης και συνάμα όμορφου μπάσκετ.
– Ας περάσουμε και στα αμιγώς φετινά. Πως δημιουργήθηκε η ομάδα και τι περιμένουμε από την Ακαδημία στο παγκρήτιο πρωτάθλημα της ΕΚΑΣΚ;
«Η ομάδα ουσιαστικά σχεδιάστηκε και έγινε μέσα στον Αύγουστο. Κάποια παιδιά εξέφρασαν την επιθυμία τους να αγωνιστούν στην ομάδα μας, έγιναν συζητήσεις και αποφασίσαμε, συμπεριλαμβανομένου και εμού, να συμμετάσχουμε στο φετινό εγχείρημα.
Όσο αφορά τους στόχους, αρχικά θέλουμε να γίνουμε όσο καλύτεροι μπορούμε. Αθόρυβα, μεθοδικά, ταπεινά και σεμνά. Με όσο πιο πολύ προσπάθεια γίνεται, τηρουμένων των αναλογιών, μιας και κάνουμε μόλις 3 προπονήσεις την εβδομάδα, λόγω του γηπεδικού προβλήματος που αντιμετωπίζουμε.
Μέσα από τα παιχνίδια να βελτιωνόμαστε, να γινόμαστε καλύτεροι και αν στο τέλος της χρονιάς μας αξίζει να πάρουμε το πρωτάθλημα, καλώς να έρθει. Αν καταφέρουμε, όμως, να ανέβουμε στην Γ’ Εθνική για οικονομικούς λόγους, αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο για το οποίο δεν μπορώ να μιλήσω από τώρα.
Ξαναλέω, όμως, πως αυτή η ομάδα θα έχει μέταλλο. Θα έχει τον χαρακτήρα τον δικό μου. Θα είναι μαχητική. Θα δίνει το 100% του εαυτού της. Γι’ αυτό εγγυώμαι. Το αν θα φτάσει στο 100%, θα το δείξει το μέλλον».
– Η φιλοσοφία στον τρόπο παιχνιδιού θα είναι ίδια με της περυσινής ομάδας ή θα δούμε κάτι το διαφορετικό;
«Θα δείτε μία ομάδα αρκετά διαφορετική στον τρόπο παιχνιδιού. Μία ομάδα που διαθέτει πολλά παιδιά με έφεση στο να τρέξουν, στο να σκοράρουν, στο να παίξουμε πιο ελεύθερο μπάσκετ. Μία ομάδα πιο αθλητική, πιο γρήγορη.
Διαθέτουμε ένα νεανικό σύνολο, με μόλις 3 παίκτες στα 30. Οι υπόλοιποι είναι κάτω των 23ών ετών και οι 6 κάτω των 22. Η φετινή ομάδα θα παίξει θεαματικό μπάσκετ για τα δεδομένα της κατηγορίας. Βέβαια, χρειάζεται χρόνο. Περιμένω μεγάλη βελτίωση μετά τα Χριστούγεννα, που θα αρχίσουμε να αυτοματοποιούμε ορισμένα πράγματα. Ελπίζουμε να έχουμε την τύχη μαζί μας, να μην έχουμε τραυματισμούς, να μείνουμε ενωμένοι, να έχουμε ενθουσιασμό στο βαθμό που έχουμε τώρα. Να χαίρεται ο κόσμος που θα έρχεται στο γήπεδο για να παρακολουθήσει έναν αγώνα μπάσκετ».
– Άρα μιλάμε για διαφορετική φιλοσοφία σε σχέση με πέρυσι
«Τελείως διαφορετική φιλοσοφία. Τελείως διαφορετικές κατηγορίες. Τελείως διαφορετικό υλικό. Ο καλός προπονητής πρέπει να προσαρμόζεται στους παίκτες που έχει και όχι το αντίθετο. Αναλόγως με την κατηγορία που θα αγωνιστείς και τους αντιπάλους, πάλι πρέπει να προσαρμόζεσαι. Σε γενικές γραμμές, ο κόσμος που θα έρθει να μας δει φέτος, θα ευχαριστιέται με το μπάσκετ που θα βλέπει.
Θέλουμε να παρουσιάσουμε μία ομάδα που θα βάζει πολλούς πόντους. Σίγουρα το βασικό είναι η άμυνα, μέσα από την οποία θα κοιτάξουμε να γίνουμε επιθετικοί και να σκοράρουμε».
– Ξεκινήσατε με εκτός έδρας νίκη και την Κυριακή, στις 19:00 στο «Μελίνα Μερκούρη» θα δώσετε το 1ο εντός έδρας ματς της χρονιάς. Είναι έτοιμη η ομάδα να κάνει το «2Χ2»;
«Παίζουμε με μία ομάδα που εδώ και 3-4 χρόνια προσπαθεί, με μεταγραφές και επενδύοντας χρήματα, να ανέβει κατηγορία. Το Δειλινό είχε ένα άτυχο αποτέλεσμα στην πρεμιέρα, όπου ηττήθηκε στην έδρα του από την Μεσσαρά. Άρα, θα είναι «πληγωμένοι» και αυτό τους κάνει περισσότερο επικίνδυνους, απ’ ότι στην πραγματικότητα είναι.
Είναι ένα παιχνίδι πολύ κρίσιμο για μας, υπό την έννοια πως πρέπει να κεφαλαιοποιήσουμε την εκτός έδρας νίκη που πετύχαμε. Να κάνουμε την 1η εντός έδρας νίκη και απαιτείται μεγάλη συγκέντρωση στο πλάνο που θα θέσουμε. Εμένα περισσότερο με ενδιαφέρει η δική μου ομάδα. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου. Να αποδώσει η ομάδα του το μπάσκετ που της ταιριάζει».
«Αυτό που κάνουμε είναι μία τρέλα»
Ο προπονητής της Ακαδημίας επεσήμανε τον λόγο ύπαρξης της ομάδας και το γεγονός πως δεν είναι εύκολο να αγωνίζεται κάποιος σε ανδρική ομάδα. Κανένας δεν είναι επαγγελματίες και για να ανταπεξέλθει, θα πρέπει να κάνει θυσίες.
– Όπως πέρυσι, έτσι και φέτος η ομάδα έχει έντονο το ρεθεμνιώτικο στοιχείο. Πόσο σημαντικό είναι να δίνεται βήμα στα ντόπια παιδιά, από την στιγμή μάλιστα που βλέπουμε ομάδες ακόμα και του παγκρήτιου πρωταθλήματος να στηρίζονται ως επί το πλείστον σε μεταγραφές;
«Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης της ομάδας. Το ότι δίνεται ένα βήμα στα ντόπια παιδιά. Αυτή είναι η δική μου μεγάλη χαρά, αλλά και των ανθρώπων που ασχολούνται διοικητικά με την ομάδα, να βοηθάμε τα παιδιά του τόπου μας».
– Για να μπορέσει να δοθεί συνέχεια σε ένα τέτοιο εγχείρημα, μεγάλο ρόλο παίζουν οι υποδομές. Οι ακαδημίες της ομάδας βρίσκονται ένα επίπεδο, που τα επόμενα χρόνια θα είναι σε θέση να τροφοδοτήσουν με παίκτες την ανδρική ομάδα;
«Όχι. Είναι κάτω του επιθυμητού επιπέδου και γι’ αυτό φταίνε πολλά πράγματα. Από την ελλιπή πληροφόρηση που έχω, γίνεται καλή δουλειά στα πολύ μικρά παιδάκια, που μετά από 5-6 χρόνια θα είναι σε θέση να αγωνιστούν στο ανδρικό.
Γενικά, το τεράστιο πρόβλημα που έχουμε είναι το γηπεδικό. Επίσης, δύσκολα οι νεότερες γενιές ασχολούνται με τον αθλητισμό σαν χόμπι και όχι σαν κάτι που να το βάλουν σαν προτεραιότητα στη ζωή τους. Η αλήθεια είναι πως για να παίζει κανείς σε ανδρικό επίπεδο, θέλει θυσίες και αφοσίωση. Όταν δεν έχεις να λαμβάνεις κάτι γι’ αυτό, γιατί κανένας δεν είναι επαγγελματίες και δεν πληρώνεται, είναι δύσκολο να έρθει κάποιος να κάνει 11 ή 12 το βράδυ στο γήπεδο για να κάνει προπόνηση. Να αφήνει δηλαδή την οικογένεια, τη δουλειά και την διασκέδαση.
Άρα, αυτό που κάνουμε είναι μία τρέλα. Είναι κάτι που δεν θα το έκανε ο καθένας».
Άνοιγμα-πρόταση συνεργασίας με το Ρέθυμνο Cretan Kings
Τα οικονομικά δεδομένα των περισσότερων ομάδων είναι συνυφασμένα με τους δύσκολους καιρούς που περνάει η χώρα μας. Ερωτηθείς για τι πρέπει να αλλάξει, έτσι ώστε η πρωταθλήτρια της ΕΚΑΣΚ να αποφασίσει να αγωνιστεί στην Γ’ Εθνική, μεταξύ άλλων ο Βαγγέλης Θεοδωρουλάκης έκανε άνοιγμα-πρόταση συνεργασίας με το Ρέθυμνο Cretan Kings. Να παραχωρηθούν νεαροί παίκτες στην Ακαδημία, που μόνο κέρδη θα έχουν από την παρουσία τους σε ένα πρωτάθλημα Εθνικής κατηγορίας.
– Μπορεί να φτάνουμε λίγο μακριά. Σύμφωνα με τα οικονομικά δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί, κρίνεται πολύ δύσκολο μία ομάδα -από αυτές της φετινής ΕΚΑΣΚ- να πάρει την απόφαση να ανέβει κατηγορία. Δεν υπάρχουν ούτε οι πόροι, ούτε οι προϋποθέσεις. Τι πρέπει να αλλάξει πάνω σε αυτήν την κατεύθυνση;
«Καταρχήν αυτό έχει να κάνει με το γενικότερο οικονομικό κλίμα. Κατά δεύτερον με το πώς είναι διαρθρωμένες οι Εθνικές κατηγορίες από την ΕΟΚ.
Κατά τρίτον, έχει να κάνει με τη συνεργασία που ενδεχομένως εγώ προσωπικά θα ήθελα να είχαμε με το Ρέθυμνο Cretan Kings, που θα μπορούσε να μας βοηθήσει με το να μας παραχωρήσει 2-3 παιδιά που θα έπαιρναν εμπειρίες από ένα τέτοιο πρωτάθλημα.
Κατά τέταρτον, με το αν πλαισιώσουν την προσπάθειά μας κάποιοι τοπικοί επιχειρηματίες. Ακούω για παράδειγμα κάποια νούμερα που δίνονται στο τοπικό ποδόσφαιρο, με σίγουρα λιγότερα αποτελέσματα από τα δικά μας και μικρότερη προβολή.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες θα παίξουν καθοριστικό ρόλο -εάν στο τέλος της χρονιάς μας βρει πρωταθλητές- για το αν μπορέσουμε να έχουν αυτή τη δυνατότητα, της επιστροφής στις Εθνικές κατηγορίες».
– Πως κρίνεις το επίπεδο του κρητικού μπάσκετ;
«Είναι καλό. Πολύ καλύτερο σε σχέση με 10 χρόνια πριν. Αυτό αφορά βέβαια τα παιδιά μέχρι 20-22 ετών. Μετά τα περισσότερα παιδιά απογοητεύονται, γιατί δεν έχουν τα υλικά κίνητρα για να συνεχίσουν και σταματάνε. Εκεί που αρχίζουν να ανδρώνονται πραγματικά, σταματάνε, μιας και οι ομάδες έχουν κάθε χρόνο περισσότερα προβλήματα να αντιμετωπίσουν.
Επίσης, η Κρήτη δεν τροφοδοτεί παιδιά στις Εθνικές ομάδες. Αυτό δείχνει πως υστερούμε από τα πρωταθλήματα των Αθηνών, ή αν προτιμάτε από αυτά των μεγάλων αστικών κέντρων. Σε αυτό παίζει ρόλο πως δεν έχουμε πολλούς αγώνες, δεν έχουμε μεγάλο ανταγωνισμό. Φανταστείτε πως παλαιότερα το πρωτάθλημα Ανδρών είχε δύο κατηγορίες και τώρα έχει μόνο 8 ομάδες, που ουσιαστικά είναι 7. Αυτό και μόνον δείχνει πως υπάρχουν ολοένα και λιγότερα παιδιά που ασχολούνται ενεργά με το μπάσκετ.
Αν το συγκρίνουμε με το Εργασιακό που είναι 30 και 40 ομάδες σε μία πόλη, σε ένα ολόκληρο νησί και δη στο πρωτάθλημα Ανδρών της ΕΚΑΣΚ είναι 7.
Η αλήθεια είναι πως το μπάσκετ είναι στο dna του Έλληνα. Είναι το μοναδικό εξαγώγιμο προϊόν που έχει αυτή τη στιγμή η χώρα. Το ελληνικό μπάσκετ έχει κερδίσει την εκτίμηση πανευρωπαϊκά, να μην πω παγκόσμια. Φυσικά, αυτό αντανακλάει και στο κρητικό μπάσκετ.
Θεωρώ και οι προπονητές βελτιώνονται με την πάροδο των χρόνων. Και οι φίλαθλοι αρχίζουν και γνωρίζουν καλύτερα το άθλημα σε σχέση με το παρελθόν. Αν βελτιωθούν και οι παράγοντες, θα βελτιωθεί ακόμα περισσότερο και το άθλημα».
– Για να βελτιωθεί το άθλημα, απαιτούνται εγκαταστάσεις. Είναι λυπηρό το «Μελίνα Μερκούρη» να στεγάζει όλο τον ρεθεμνιώτικο αθλητισμό που απαιτεί κλειστό γυμναστήριο. Αυτό δεν φαίνεται πως πρόκειται να αλλάξει και εσείς σαν Ακαδημία πραγματοποιείται μόλις 3 προπονήσεις την εβδομάδα.
«Σαφώς. Όταν, όμως, ζεις σε μία χώρα που βιώνει ανθρωπιστική κρίση, το να ζητάμε γήπεδα είναι λίγο πολυτέλεια».
– Δεν είναι μόνο η κατασκευή των γηπέδων. Θα μπορούσαν να είχαν βρεθεί και άλλες λύσεις, που όμως δεν έχουν βρεθεί εδώ και πολλά χρόνια.
«Δεν είμαι ο κατάλληλος να μιλήσω γι’ αυτά, αλλά αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σαν ομάδα και σαν Ρέθυμνο γενικότερα».