ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΤΖΟΥΛΙΑ

Το έργο «Δεσποινίς Τζούλια» του Αύγουστου Στρίντμπεργκ, σε σκηνοθεσία Μανώλη Ζαχαράκη, θα παρουσιάσει το Θέατρο Νέων την Παρασκευή 1, Σάββατο 2 και Κυριακή 3 Δεκεμβρίου, στις 20.00, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Κέντρου Νέων του Δήμου Ρεθύμνης.

Για το έργο του Αύγουστου Στρίντμπεργκ, το Θέατρο Νέων γράφει:

Για τον συγγραφέα του έργου, Α. Στρίντμπεργκ, τι να πρωτοαναφέρουμε; Ότι εξασφάλισε για τη Σουηδία, τη γενέτειρά του, μια ξεχωριστή θέση στο θεατρικό χάρτη της Ευρώπης; Ότι μαζί με τον Νορβηγό Ίψεν έβαλαν τα θεμέλια του ψυχολογικού δράματος, που αποτέλεσε τη βάση της σύγχρονης δραματουργίας στην Ευρώπη και τον κόσμο; Ότι αφήνοντας πίσω την εποχή του, έγινε προφήτης και πρόδρομος του σύγχρονου θεάτρου; Ότι ανακάλυψε την ψυχανάλυση πριν από τον Φρόυντ, τον εξπρεσιονισμό πριν από τους Γερμανούς του μεσοπολέμου, το σουρεαλισμό πριν από τον Μπρετόν και το παραλογισμό της ζωής πριν από τον Ιονέσκο; Ότι με το ανυπότακτο και δαιμονικό ένστικτό του έγραψε έργα αντιφατικά μεταξύ τους τόσο ως είδη, όσο και ως ποιότητα, περνώντας από τα ιστορικά δράματα στο ονειρόδραμα, από τα έργα δωματίου στις παράξενες κωμωδίες, από το σκληρό νατουραλισμό στο αστικό δράμα; Ότι, όποια κι αν είναι τα ρεύματα και οι τάσεις στο ευρωπαϊκό θέατρο, ο Στρίντμπεργκ μπορεί πάντα να παίζεται και να ταιριάζει με οποιοδήποτε είδος θεάτρου, καθώς κάθε του έργο είναι κάτι το απόλυτα δυνατό και θεατρική γλώσσα καλύτερη από τη δική του ίσως δεν υπάρχει;

Περνώντας στη «Δεσποινίδα Τζούλια», θα λέγαμε ότι στη Σκανδιναβία του 19^ου αιώνα οι κοινωνικές ανακατατάξεις, τα ταξικά συμπλέγματα και οι εσωτερικές συγκρούσεις, ο υπόγειος ερωτισμός και το ερωτικό μίσος στιγματίζουν ανεπανόρθωτα τις ανθρώπινες σχέσεις και δεσμεύουν τους ήρωές της, που ψάχνουν εναγωνίως το δρόμο προς την ανεξαρτησία. Στον πρόλογό του για το έργο αυτό ο ίδιος ο Στρίντμπεργκ γράφει: «Θέλω να δω εκείνο που δε βλέπουμε κάθε μέρα…. παρουσιάζω το ασυνήθιστο, όχι το συνηθισμένο…. αναζητώ τα σημεία που δίνονται οι μεγάλες μάχες και χαίρομαι τη σύγκρουση των φυσικών δυνάμεων».

Ο Στρίντμπεργκ είναι λάβα που παρασύρει και κατακαίει τα πάντα αρχίζοντας από τον εαυτό του. Στα κορυφαία δημιουργήματά του τα πάντα αφορμούνται από δικά του αλγεινά βιώματα και τα έργα του είναι το καθαρτήριό του, αλλά ίσως και ένας άλλος κύκλος κόλασης. Στον καιρό των παθών και των ψευτοπαθών ο Στρίντμπεργκ πονάει για όλους τους ανθρώπους, θρυμματίζεται στα σπλάχνα όλων. Γιατί, όπως γράφει στο εξομολογητικό του έργο «Κόλαση», «η γη είναι ένα στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων, όπου όλοι εκτίουμε ποινές για εγκλήματα που κάναμε. Δεν υπάρχει παρά ένα σταθερό σημείο στη ζωή, «ο πόνος», κοινό για όλους και δημιούργημα όλων».

Σκηνοθέτης: Μανώλης Ζαχαράκης

Παίζουν: Κορίνα Χατζηδάκη, Λευτέρης Λενταράκης, Ελένη Τζονευράκη.

Χορεύουν: Αναστασία Αθανασούλα, Μαρία Δήμου, Αμαλία Ροδαλάκη.