Αναξιοποίητη παραμένει η νέα πτέρυγα του γηροκομείου Ρεθύμνου στα Μισσίρια, καθώς λόγω έλλειψης χρηματοδότησης δεν έχουν κατασκευαστεί οι απαιτούμενες παρεμβάσεις που υπολείπονται για να λειτουργήσει.
Το κτιριακό συγκρότημα, το οποίο ολοκληρώθηκε πριν από περίπου δύο χρόνια, παραμένει ακόμα όπως το παρέδωσε ο ανάδοχος κατασκευαστής, αφού το υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, στο οποίο ανήκει, δεν έχει καταφέρει να εξασφαλίσει κονδύλια ύψους 720.000 ευρώ, προκειμένου να κατασταθεί λειτουργικό για τους φιλοξενούμενους του ιδρύματος.
Το νέο κτίριο, σύγχρονο στις υποδομές και αισθητικά καλαίσθητο, κόστισε 1,5 εκατομμύριο ευρώ για να κατασκευαστεί. Η χρηματοδότησή του προερχόταν από τις δημόσιες επενδύσεις και όπως τα περισσότερα έργα που έτυχε να υλοποιούνται όταν ξεκίνησε η περίοδος της οικονομικής κρίσης και χρηματοδοτούνταν από εθνικούς πόρους, έμεινε στάσιμο, μόλις απορροφήθηκαν τα πρώτα εγκεκριμένα κονδύλια.
Προκειμένου να τεθεί σε λειτουργία, θα πρέπει να γίνει το τμήμα σύνδεσής του με τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις, να τοποθετηθούν οι εσωτερικές πόρτες στα διαμερίσματα και τους βοηθητικούς χώρους και να αγοραστεί ο ξενοδοχειακός εξοπλισμός για τη φιλοξενία των ανθρώπων που θα διαβιούν εκεί.
«Είναι απαραίτητο να ολοκληρωθούν τα έργα και ζητούμε συνεχώς από το υπουργείο να χρηματοδοτήσει τις υπολειπόμενες παρεμβάσεις», επισήμανε μιλώντας στην εφημερίδα μας η υπεύθυνη λειτουργίας του ιδρύματος και μέλος του Δ.Σ. του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Κρήτης κυρία Ζωή Σιταρένιου – Μπριλάκη, η οποία συμπλήρωσε λέγοντας ότι «είναι κρίμα οι φιλοξενούμενοί μας να στερούνται τις ανέσεις και την υψηλή ποιότητα που διαθέτουν οι νέες εγκαταστάσεις».
Τονίζοντας την αναγκαιότητα λειτουργίας της νέας πτέρυγας, η κυρία Μπριλάκη διευκρίνισε μεταξύ άλλων, ότι «η μονάδα μας είναι το μοναδικό δημόσιο γηροκομείο σε ολόκληρη την Περιφέρεια Κρήτης και είναι μεγάλη η ανάγκη να τεθούν σε λειτουργία οι νέες κλίνες, με τις οποίες θα έχουμε τη δυνατότητα φιλοξενίας 64 ατόμων, τριάντα παραπάνω από εκείνους που μπορούμε σήμερα να εξυπηρετήσουμε.»
Γεγονός είναι, ότι η νέα πτέρυγα του γηροκομείου, είναι έργο, το οποίο ως προς τη μελέτη και την κατασκευή του βρίσκεται σε εξέλιξη από το 1999.
Μελέτες, εγκρίσεις, δημοπρασίες, προβληματική ροή στη χρηματοδότηση, καθυστερήσεις και γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, φτάσαμε στο 2014 να μην έχει ακόμα λειτουργήσει.
Αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της τακτικής και της λογικής του δημόσιου «σκουριασμένου» μηχανισμού, που είτε κωλυσιεργεί, είτε αφήνει τα έργα στη μέση ή διασπαθίζει τα χρήματα άνευ ουσίας και λόγου.
«Έλλειψη προσωπικού»
Το πάγιο και χρόνιο πρόβλημα του γηροκομείου στα Μισσίρια είναι η έλλειψη προσωπικού, κυρίως στον τομέα της νοσηλείας. Υπηρετούν δύο μόνιμες νοσηλεύτριες και αυτή την εποχή άλλες δύο με σύμβαση ορισμένου χρόνου. Σύμφωνα με την κυρία Μπριλάκη, οι εθελόντριες του Ερυθρού Σταυρού είναι εκείνες που βοηθούν ουσιαστικά τις ανάγκες του ιδρύματος, κάνοντας ακόμα και ολόκληρες βάρδιες για να καλύψουν τα κενά.
Δεν υπάρχει μόνιμος γιατρός και καταγράφονται αρκετές κενές θέσεις στον τομέα του βοηθητικού και ξενοδοχειακού προσωπικού.
Στις αυξημένες και απαιτητικές ανάγκες του ιδρύματος είναι πολύ σημαντική η συνεισφορά της τοπικής κοινωνίας και των τοπικών φορέων.
Σύμφωνα με την υπεύθυνη λειτουργίας του γηροκομείου φορείς όπως η ΧΕΝ, ο Σοροπτιμιστικός Όμιλος, το Λύκειο των Ελληνίδων και άλλοι σύλλογοι και σωματεία βοηθούν έμπρακτα το έργο του ιδρύματος.
Σημαντική είναι η συνεισφορά και επιχειρηματιών με δωρεές σε χρήμα αλλά και υλικό, όπως έπιπλα και συσκευές για τα δωμάτια των φιλοξενούμενων και είδη που χρειάζονται και τους εξυπηρετούν.
«Είναι συγκινητική η παρουσία της τοπικής κοινωνίας στη λειτουργίας της μονάδας μας», δήλωσε χθες στην εφημερίδα μας η κυρία Μπριλάκη, για να συμπληρώσει ότι «όποτε έχουμε ζητήσει κάτι, φορείς και συμπολίτες μας ανταποκρίνονται αμέσως και καλύπτουν όλες τις ανάγκες μας».
«Παράρτημα ΑμεΑ Ρεθύμνου»
Το γηροκομείο του Ρεθύμνου, το οποίο κατασκευάστηκε στις αρχές της δεκαετίας 1970 από την τοπική Εκκλησία, υπήρξε το πρώτο έργο του αείμνηστου Μητροπολίτη Τίτου Σιλλυγαρδάκη.
Το 1973 παραχωρήθηκε στο δημόσιο με συμβόλαιο, το οποίο υποχρεώνει το κράτος να συνεχίσει να το λειτουργεί ως γηροκομείο, καθώς σε άλλη περίπτωση θα πρέπει να επιστραφεί το σύνολο της ιδιοκτησίας στη Μητρόπολη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου.
Η πρώτη ονομασία του ήταν «Οίκος Ευγηρίας», ενώ όταν έγινε δημόσιο μετονομάστηκε σε «Ίδρυμα Κοινωνικής Πρόνοιας Ρεθύμνου». Πριν τρία χρόνια πήρε την ονομασία «Θεραπευτήριο Χρόνιων Παθήσεων». Πρόσφατα εντάχθηκε στο Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Κρήτης με έδρα το Ηράκλειο και άλλαξε η ονομασία του σε «Παράρτημα ΑμεΑ Ρεθύμνου». Το Ρέθυμνο στο Δ.Σ. του ενιαίου φορέα εκπροσωπεί η κυρία Ζωή Σιταρένιου – Μπριλάκη, η οποία έχει οριστεί υπεύθυνη λειτουργίας του γηροκομείου, θέση, την οποία υπηρετεί άμισθη.
