Έμπλεξε σε υπέρτατο βαθμό, όλα αυτά τα «επαναστατικά», τα «αντιστασιακά», τα «αντιμνημονιακά», αυτά ακριβώς που ανέβασαν τα εκλογικά και δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, αυτά ακριβώς είναι που αποδεικνύουν περίτρανα στους Ευρωπαίους εταίρους και δανειστές μας, αλλά και σε άλλες μεγάλες δυνάμεις και δανειστές μας π.χ. ΗΠΑ, ΔΝΤ, ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με αυτά τα «αντιμνημονιακά και αντιστασιακά» χαρακτηριστικά δεν μπορεί να είναι εταίρος στη δύσκολη διαδικασία της ρήξης με το φαύλο παρελθόν της χρεοκοπίας, οπότε δεν μένει στους διεθνείς οργανισμούς παρά να αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει, αν κυβερνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Βλέποντας όλα αυτά στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αναγκάζουν τον κ. Τσίπρα να κάνει τερατώδεις «κωλοτούμπες» και να αρχίσει επισκέψεις «καλής θέλησης» σε Βερολίνο, Ουάσιγκτον και Νέα Υόρκη, προκειμένου να διαβεβαιώσει ο κ. Τσίπρας ότι «αυτά που λέμε περί αντιμνημονιακού και αντικαπιταλιστικού αγώνα δεν τα εννοούμε, αλλά τα λέμε μόνο και μόνο για να πάρουμε τις ψήφους των ιθαγενών». Έτσι ο κ. Τσίπρας αποδεικνύεται μέγας κωλοτούμπας της πολιτικής και ο άνθρωπος-ανεμοδούρα. Μπροστά του, ο αλήστου μνήμης Καρατζαφέρης, μοιάζει επαρχιώτης δικολάβος.
Θα μου πει κάποιος: δεν είναι καλύτερα που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης (και πιθανός αυριανός κυβερνήτης της χώρας) να αλλάξει ριζικά, να κάνει όσες κωλοτούμπες θέλει, αλλά ταυτόχρονα να εξακολουθήσει με τους εταίρους-δανειστές μας το πρόγραμμα σωτηρίας από την χρεοκοπία; Φυσικά και είναι απολύτως προτιμότερες οι όποιες κωλοτούμπες, από το να μείνει αμετακίνητο στις Λαφαζάνειες αντιμνημονιακές κορώνες. Καλύτερα κωλοτούμπες, παρά απολίθωμα. Καλύτερα ανεμοδούρα, παρά να παραδέρνει στα ρείθρα διακονεύοντας δραχμούλες.
Επομένως οι κωλοτούμπες του κ. Τσίπρα είναι ευπρόσδεκτες σε κάθε νουνεχή πολίτη, παρόλο που γίνονται για την εξακολούθηση της εξαπάτησης του ελληνικού λαού. Το ζήτημα είναι βέβαια, αν αυτές οι κωλοτούμπες αρκούν για να επιτρέψουν στον ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσει να διατηρεί τη χώρα εντός ΟΝΕ και εκτός χρεοκοπίας, όπως έκαναν οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά. Νομίζω ότι το πρόβλημα είναι δύσκολο, γιατί πρέπει να αντιμετωπισθούν κάποιες σκληρές πραγματικότητες.
1η. Ένα ατύχημα, διεθνές ή ελληνικό. Ένα τυχαίο γεγονός που θα απαιτήσει κάτι παραπάνω από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να αντιμετωπισθεί από ένα κόμμα που έχει γαλουχήσει στελέχη, μέλη και οπαδούς στην ανέξοδη καταγγελία (εθνοπροδοτών και στρατών κατοχής). Πώς θα μπορέσει ένα κόμμα που κατηγορούσε τις προηγούμενες κυβερνήσεις για ενδοτική μειοδοσία και λακεδισμό απέναντι στο ξένο κεφάλαιο, να κάνει κάτι, που στο λαό και τα μέλη του θα φανεί ότι είναι πολύ χειρότερο;
2η. Ποιος σοβαρός παρατηρητής δεν βλέπει ότι οι κωλοτούμπες του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να είναι θετικές για τη χώρα και αποδεκτές από κάποιες μάζες λαού, αλλά δεν είναι αποδεκτές από την πλειοψηφία των (αναρχοαυτόνομων και παλαιοκομμουνιστικών) συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιος σοβαρός παρατηρητής δεν βλέπει την πολυσπερμία αντιτιθεμένων απόψεων μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν φοβάται ότι στην πρώτη ευκαιρία οι Λαφαζάνηδες, Στρατούληδες, Διαμαντόπουλοι κ.λπ., κ.λπ. θα ρίξουν την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, χάριν της «επανάστασης», του «σοσιαλισμού» ή της «κόκκινης Ρόζας»;
3η. Υπάρχει ακόμα και το ενδεχόμενο -ακόμα και αν όλα τα παραπάνω παραμείνουν στο κατ’ ευχήν- η δύσκολη, η πολύ δύσκολη, κατάσταση του ελληνικού λαού να έχει φθάσει σε κατάσταση μη περαιτέρω και ο λαός ξεσπάσει ενάντια στους «κωλοτούμπες» που τον γέμισαν ψέματα και να πάρει από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο τα σώβρακα, αλλά και τα κεφάλια. Και τότε θα είναι αργά για οτιδήποτε για τη χώρα.
Γι’ αυτό πιστεύω ότι οι πολιτικές στροφές -οι κωλοτούμπες- πρέπει να γίνονται χωρίς διγλωσσία (= άλλα λέω στο εσωτερικό και άλλα στο εξωτερικό), αλλά ξεκάθαρα, ρητά και κατηγορηματικά ενώπιον του ελληνικού λαού. Πρέπει να διαβεβαιωθούν οι εταίροι και δανειστές ότι όσα λέμε τα εννοούμε. Πρέπει να διαπαιδαγωγηθεί ο ελληνικός λαός, ότι ο δρόμος δεν είναι εύκολος, στρωμένος με τις περγαμηνές των χθεσινών «επιτυχιών», αλλά δύσκολος και δύσβατος και απαιτείται πανεθνική προσπάθεια (πλην των αντισυστημικών λακεδαιμονίων).
Αντίθετα η διγλωσσία και οι κωλοτούμπες στο εξωτερικό, δεν σου δίνουν τη σιγουριά ότι θα περάσεις όλους τους δύσκολους κάβους. Γιατί ενώ φαίνεται εύκολο να είναι κανείς και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ, στην πραγματική ζωή μπορεί να σε οδηγήσει στα βράχια. Αλλά το πρόβλημά μας είναι να αποφύγουμε τους βράχους και όχι να μετρήσουμε την αντοχή των υλικών μας πάνω τους…
Συμπεράσματα:
1. Καλώς ήλθες ΣΥΡΙΖΑ στο μνημονιακό μέτωπο. 2. Οι κωλοτούμπες του ΣΥΡΙΖΑ είναι καλοδεχούμενες, αλλά πρέπει να ολοκληρωθούν σε πλάτος και σε βάθος. 3. Οι δυνάμεις της κεντροαριστεράς (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ανένταχτοι κ.λπ.) πρέπει να βαθύνουν την ενότητά τους και να αναπτύξουν τη στρατηγική της ανάκαμψης αλλά και της διάσωσης του λαού. 4. Η κυβέρνηση πρέπει να συνεχίσει το έργο διάσωσης της πατρίδας και να αρχίσει επιτέλους το έργο της διάσωσης του λαού.
