Με πόσους νάνους προσφέρεται μια Χιονάτη;

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η πρόσφατη ανακοίνωση προθέσεων του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέση με τις επικείμενες δημοτικές εκλογές στο δήμο Ρεθύμνου, τόσο, ώστε προκαλεί αναγκαία μια τοποθέτηση επί της ουσίας.

 

Για όσους δεν γνωρίζουν ο επικεφαλής της Εναλλακτικής Κίνησης Πολιτών, δηλαδή του συνδυασμού που εκπροσωπείται στο Δημοτικό Συμβούλιο και υποστηρίζεται από το ΣΥΡΙΖΑ, ανακοίνωσε σε συνέντευξή του τη σχεδιαζόμενη κοινή κάθοδο σε ενιαίο ψηφοδέλτιο για το δήμο Ρεθύμνου, με εκπροσώπους αντιμνημονιακών κομμάτων, πέραν του ΣΥΡΙΖΑ, όπως οι ΑΝΕΛ, το ΕΠΑΜ, η Κίνηση Ταταράκη και με όσους ακόμη σχηματισμούς διαπραγματεύονται υπό αυτή τη λογική, με κοινό ζητούμενο την ανατροπή της σημερινής δημαρχιακής εξουσίας.

 

Το πρόσωπο του επικεφαλής του συνδυασμού, λέχθηκε ότι θα προκύψει με διαβουλεύσεις, μόλις επισημοποιηθεί η συνεργασία των κομματικών φορέων ή κινήσεων πολιτών.

 

Να μου επιτραπούν επ’ αυτού ορισμένες παρατηρήσεις:

 

1. Κατ’ αρχήν είναι πολιτικά παράδοξο και καινοφανές, ένα πολιτικό κόμμα, το οποίο φαίνεται να προηγείται σε πρόθεση ψήφου, αναφορικά με τις εκλογές για το επόμενο εθνικό κοινοβούλιο, να καλεί σε εκδήλωση ενδιαφέροντος κόμματα, κομματάκια, και σχηματισμούς σε κοινή κάθοδο σε τοπικό επίπεδο, με μόνο προαπαιτούμενο την αντιμνημονιακή τους τοποθέτηση.

 

2. Κατ’ ανάγκην, επαγωγικά προεξοφλείται, ότι κοινή πρόταση για τα δημοτικά πράγματα, ως προγραμματική δέσμευση αυτής της εκκολαπτόμενης συστρατιάς όχι μόνο δεν υπάρχει, (αφού αρκεί το αντιμνημονιακό ανάθεμα για τη σύγκληση), αλλά ούτε πρόκειται να υπάρξει, αφού η συνεργασία καθορίζεται επί τη βάσει έξω – δημοτικών όρων. Να αφήσουμε και ασχολίαστο ότι, αν (υποθετικά πάντα) έμπαινε σε κόπο η ομάδα που ήθελε προκύψει να προσδιορίσει κοινούς τόπους δημοτικής αναφοράς θα χρειαζόταν δύο τετραετίες να καταλήξει ότι… δεν υφίστανται. Επομένως ας μείνουμε στην αντιμνημονιακή μας παραδοχή (…).

 

3. Κατά λογική ακολουθία υποθέτω ότι το πρόσωπο που θα ηγηθεί αυτής της πανστρατιάς, θα προκύψει μετά την επιβεβαίωση της συνεργασίας των κομματικών φορέων που θα αποδεχθούν τη πρόταση του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ μετά από προτάσεις όλων των συμμετεχόντων φορέων. Και πάλι το παράδοξο αιφνιδίως αναδεικνύεται: Είναι δυνατόν κομματικοί σχηματισμοί να αποπειρώνται συγκυριακές συμμαχίες σε τόσο μικρό τοπικό επίπεδο, έστω κατ’ αρχήν με αντιμνημονιακά στεγανά, χωρίς να έχουν ήδη συγκλίνει σε ένα όνομα πολίτη, στο πρόσωπο του οποίου, υποτίθεται, θα συγκλίνουν, ώστε να τον πλαισιώσουν με συνδυασμό;

 

4. Αυτή η επιχειρούμενη κίνηση, με πρωτοβουλία του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, για ανατροπή της σημερινής δημαρχιακής εξουσίας, δηλ. κατά του Γιώργη Μαρινάκη, ως ευγενής σταυροφορία, (χωρίς προς το παρόν Ριχάρδο Λεοντόκαρδο) τι του προσάπτει, ώστε να συστοιχείται για την αποκαθήλωσή του; Εννοώ ότι, αν ο Σόιμπλε φιλοδοξούσε (επί ματαίω) να γίνει πρώτος πολίτης του Ρεθύμνου, θα αντιλαμβανόμουν στοιχειωδώς τη συστράτευση και πλειόνων πολιτικών δυνάμεων κατά της εκλογής του. Αλλά ο Μαρινάκης αναθεματίζεται επί τη βάσει ποιών διαπιστωμένων ελλείψεων, παραλείψεων, αδυναμιών, ανικανοτήτων, διαπλοκών, εγκλημάτων, σε τελική ανάλυση; Καταγγέλθηκε ποτέ ως σήμερα, με χρονική αναδρομή τετραετίας, το δημαρχικό του έργο, ως ελλιπές, αδιάφορο, εμπλεκόμενο, αναλυτικά και με παράθεση στοιχείων, ώστε να σπεύσουμε όλοι να συνδράμουμε εκλογικά μια δημοτική κίνηση που σκοπεύει στην απαλλαγή μας επιτέλους από τον επάρατο;

 

Αν πάλι η κριτική γίνεται σε επίπεδο εκτέλεσης έργων στο δήμο, έχουμε μπροστά μας τις καταγγελλόμενες, καθυστερήσεις, υπαναχωρήσεις, αναθεωρήσεις, κακοτεχνίες, χαριστικές αναθέσεις, ώστε να προβληματισθούμε; Ή μήπως πρέπει να περιμένουμε μέχρι τότε, ποιά αντιμνημονιακή πολιτική δύναμη του Ρεθύμνου, δεν έχει ακόμα συνυπογράψει το κείμενο συνεργασίας, ώστε να κατανοήσουμε ποιό το κρίσιμο πολιτικό ζητούμενο που θα αποσπάσει τη ψήφο μας;

 

5. Αν ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ το 2010 κατήλθε αυτόνομα στο δήμο Ρεθύμνου (όντας σε κεντρικό επίπεδο τότε ενιαίος και με ποσοστά καταγεγραμμένα της τάξης του 4%), γιατί το 2014, όντας ante portas στην εξουσία φαίνεται να υιοθετεί την κοινή του κάθοδο στο Ρέθυμνο με ετερόκλητους πολιτικούς μηχανισμούς; Είναι μήπως η πειραματική δοκιμή, που θα αποτολμήσει σε κοινοβουλευτική βάση, αν δεν αποσπάσει αυτοδυναμία, την οποία θα ασκήσει τοπικά για να δει πώς αντιδρά η τοπική κοινωνία στην φαρμακευτική αγωγή που της συνιστά μια αβάσταχτη καθ’ όλα ελαφρότητα της εδώ ηγεσίας του; Ή μήπως θέλει να κρύψει τη στελεχική του ανεπάρκεια καλυπτόμενος υπό την ασφάλεια (;) που καταγέλαστες συμπλεύσεις, μπορούν να του παράσχουν;

 

6. Για να σοβαρευτούμε: Η κριτική της οκταετίας Μαρινάκη στο Δήμο, οφείλει να γίνεται με βάση την αποτίμηση του έργου του, της συμπεριφοράς του απέναντι στους δημότες και τους συνεργάτες του, τις τυχούσες παραλείψεις, την αξιοποίηση ή μη πόρων και ευκαιριών, τη κακή ή κακότεχνη εκτέλεση έργων που έγιναν, την ανάδειξη ή μη του κοινωνικού ρόλου του Δήμου σ’ ένα περιβάλλον ζοφερό, όπως βέβαια και την προοπτική του για τη νέα τετραετία, τον οικονομικό απολογισμό του Δήμου και την εξάρτησή του ή μη από ποικιλώνυμα συμφέροντα.

 

Κάθε άλλη κριτική εναντίον του επιστρέφεται ως γενόμενη σε καθ’ ύλην αναρμόδια αρχή. Και βέβαια, ένας Δήμαρχος είναι πολιτικό πρόσωπο, και βέβαια ελέγχεται για τις ιδεολογικές του αναφορές, που καταγράφονται εξάλλου στο επιχειρείν του, αλλά κάποτε θα πρέπει να συμφωνούμε ότι δεν είναι αρμόδιος για να απαντήσει επί της αναθεώρησης της συνθήκης του Μάαστριχ, ή την επιτεινόμενη κρίση στην Ουκρανία.

 

7. Αν ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ, ήταν αντίστοιχος με τη ρητορική του, θα πρέπει προ πολλού να απευθυνθεί αποκλειστικά και μόνο σε βασικές κοινωνικές ομάδες της πόλης, με καταγραφή των προτάσεών τους, αλλά και παράλληλη ανάπτυξη δικών του θέσεων. Να δει για παράδειγμα, πώς λειτουργεί η παλιά πόλη, και ποιές οι δυναμικές ευρύτερης αξιοποίησης του κεφαλαίου της, πάντα με τους κατοίκους. Πώς αναπτύσσεται η τουριστική επιχειρηματικότητα στον Δήμο. Σε όλο το φάσμα της. Από ξενοδοχειακές μονάδες, καταστήματα εστίασης, μπαρ, καφετέριες, κ.τ.λ. Πώς ενδυναμώνεται το παραλιακό μέτωπο της πόλης. Τί προσθήκες χρειάζονται, πώς θα αποφορτισθεί κυκλοφοριακά η πόλη. Την παρέμβασή του στα ήδη επιχειρούμενα έργα. Τη σύμμετρη ανάπτυξη των καλλικρατικών δήμων. Τις προοπτικές ενσωμάτωσής τους σε μία ενιαία δημοτική ενότητα που θα μετατοπίζει κάθε φορά εναλλάξ, το κέντρο βάρους των επιχειρούμενων δραστηριοτήτων. Την άσκηση σοβαρής κοινωνικής πολιτικής. Και άλλα πολλά που δεν είναι του παρόντος. Αλλά από κάθε ομάδα εκπροσώπων αυτών των δραστηριοτήτων να ζητήσει επιτακτικά τα πρόσωπα που θα πλαισιώσουν το δημοτικό του συνδυασμό. Με μόνη προϋπόθεση την όρεξη για δουλειά στη πόλη. Χωρίς υποβολή τους σε ερωτηματολόγιο αντιμνημονιακών επιδόσεων.

 

8. Ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ, προφανώς δείχνει να μην αντιλαμβάνεται ότι ο νυν δήμαρχος έχει ήδη επανεκλεγεί για την επόμενη τετραετία. Αναμένεται μόνο η τυπική επικύρωση του αποτελέσματος από τη Δικαστική Αρχή. Και αυτό, παρά το γεγονός, ότι ο πολιτικός χώρος από τον οποίο προέρχεται, συρρικνώνεται με ρυθμούς απογοητευτικούς για τα μέλη του. Και αναφέρομαι σε αυτό για να καταδείξω τη δυναμική που έχουν τελικά τα πρόσωπα με τους συνεργάτες τους, όσον αφορά στις εκλογές για αυτοδιοικήσεις. Ούτε διδάχθηκε βέβαια από τη θλιβερή ιστορία της τοπικής Ν.Δ. που διασύρεται συστηματικά στο Δήμο, μετά την αποχώρηση Αρχοντάκη. Κατά του ήδη υποψηφίου λοιπόν Μαρινάκη ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ θα αντιτάξει την πανστρατιά του, (να το επαναλάβω), με τους ΑΝ.ΕΛ., ΕΠΑΜ, και κίνηση Ταταράκη. Το πρόσωπο δε του επικεφαλής, που θα καταγγείλει τις δημαρχιακές ανομίες μιας οκταετίας, θα προκύψει είτε από τη κληρωτίδα… (αν ισχύει η αρχή της ισότητας μεταξύ των μετεχόντων) είτε από άλλα χαρακτηριστικά που επιβάλλει η αντιπαράθεση μ’ ένα έμπειρο πλέον δήμαρχο. Δεν τολμώ καν να εισάγω ως υπόθεση εργασίας τη συνεργασία σε τοπικό επίπεδο με συνδυασμό από τη Ν.Δ., γιατί τότε θα πρέπει να συμπεράνω, ότι το προς ανατροπή «τέρας» διαγράφει εκ της παρουσίας του και κυρίαρχες διαχωριστικές γραμμές μεταξύ μνημονιακών και αντιμνημονιακών.

 

9. Αυτή η εξαγγελθείσα επιχειρούμενη τακτική του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, πάσχει και για έναν πρόσθετο λόγο. Παραγνωρίζει το ενδεχόμενο να είναι ο νυν δήμαρχος, ο εκλεκτός του υποψήφιος το έτος 2018 όταν το κόμμα θα διανύει πιθανά 2-3 έτη κυβερνητικής θητείας, το ΠΑΣΟΚ θα μνημονεύεται στην νεώτερη πολιτική ιστορία της χώρας, ως κάτι σαν συνέχεια της ΕΔΗΚ του Ζίγδη και οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ υπουργοί της κυβέρνησης θα μειδιούν κάθε φορά που θα τους τίθεται ενοχλητικό ερώτημα για μνημόνια, όπως κάποτε, (μετά το 1981) οι ομόλογοί τους, του ΠΑΣΟΚ, όταν θυμόντουσαν τα αγωνιστικά τους «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».

 

10. Καταληκτικά: Ο Γιώργης Μαρινάκης, ως ευφυής άνθρωπος και με τη διεισδυτικότητα που του προσφέρει η ομολογημένη του νομική επάρκεια, είναι περιχαρής, με ότι ακούει να προετοιμάζεται, ως πολιορκητικός κριός του κάστρου της εξουσίας του.

Διακύβευμα γι’ αυτόν είναι προφανώς το εύρος της εκλογικής του νίκης. Εξάλλου, ως υποψήφιος μέχρι τις εκλογές θα κληθεί να απαντήσει επί θεμάτων εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής.

 

Να αναφερθεί σε θέματα κρίσης στη παιδεία και την υγεία. Να καταγγείλει τον γερμανικό ιμπεριαλισμό και να καταθέσει την άποψη του για την ΑΟΖ. (…)

 

Επί θεμάτων δημοτικού ενδιαφέροντος να μην ανησυχεί. Καμία πρόταση που θα τον εκπλήξει, καμία κριτική που θα τον φέρει σε δύσκολη θέση.

 

11. Εγώ πάντως, αν ευοδωθεί η εξαγγελλόμενη πολιτική συνεργασία, στην οποία αναφέρθηκα, έστω και χωρίς επικεφαλής, (που είπαμε πώς θα προκύψει) ευελπιστώ σε ένα τουλάχιστον θέμα να επιβληθεί το ΑΝΕΛ: Στη επιλογή του κεντρικού ομιλητή που θα ενισχύσει το συνδυασμό προ των εκλογών, στέλνοντας μήνυμα νίκης στους Ρεθυμνιώτες.

 

Κι αυτό, γιατί δεν έχω δει από κοντά τον Παύλο Χαϊκάλη…