Η συνωμοσιολογία δίνει και παίρνει πάλι, με την ευκαιρία της πανδημίας του κορωνοϊού. Η παγκόσμια ανακατωσούρα και πρωτοφανής ζημιά στην οικονομία δεν πτοεί στο ελάχιστο τους εραστές του είδους. Ούτε και ότι η οικονομία είναι το υπέρτατο για την ανθρωπότητα, που στο βωμό της η τελευταία έχει θυσιάσει το ίδιο το περιβάλλον, την μακροπρόθεσμη προοπτική της επιβίωσής της.
«Μα, όλα γίνονται ακριβώς για χάρη της οικονομίας… Προετοιμάζουν το μέλλον της ρομποτικής οικονομίας. Ένα νέο ξεκίνημα με εργαζόμενους ρομπότ (στην κυριολεξία), απρόσβλητα από κάθε λογής ιούς. Που στο εξής θα εγγυώνται την απρόσκοπτη λειτουργία της, ώστε και η ανθρωπότητα να τα αγκαλιάσει εξαρχής…», σου απαντούν.
Ως προς τον τρόπο τώρα της μετάδοσης του ιού, του γεννημένου στα απόκρυφα των εργαστηρίων, αν δηλαδή είναι ψέκασμα ή κάτι άλλο, αποκρίνονται πως αυτό δεν έχει σημασία. Όσο για το δίκτυο των πρακτόρων, που επιλεκτικά, κατά ποσότητα, τον διαδίδουν στους λαούς, πρόκειται για μυστικές υπηρεσίες.
Αλλά τα μεγάλα κεφάλια, όσοι παίρνουν τις αποφάσεις, είναι άτομα κάποιας ηλικίας. Άρα, και υψηλού κινδύνου. Πώς λοιπόν δεν φοβούνται για τους εαυτούς τους; Πώς αδιαφορούν για τους οικείους τους;
Δεν κατάλαβες καλά… Οι γιατροί του δικτύου δεν έφτιαξαν στα εργαστήριά τους τον ιό από μόνο του, αλλά μαζί με το εμβόλιό του. Και αφού πρώτα εμβολιάστηκαν οι ίδιοι και οι οικείοι τους, στη συνέχεια το έκαναν στα μεγάλα κεφάλια και τους οικείους τους, στους πράκτορές τους που τον διαδίδουν στους λαούς και στους οικείους τους, σε πολιτικούς, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες, παπαγαλάκια και τα τοιαύτα, με δυο λόγια σε όλα τα στηρίγματα της παγκοσμιοποιημένης νέας τάξης πραγμάτων, που αντέχουν και το βάρος της συνωμοτικής σιωπής. Ίσως, πάλι, πολλούς από τους τελευταίους να μην τους έβαλαν στο μυστικό, και απλά να τους έχουν πει ότι εμβολιάζονται για τη γρίπη…
Και ενώ εσύ πασχίζεις να βρεις την άκρη του νήματος του βαθυστόχαστου συλλογισμού του συνομιλητή σου, εκείνος απτόητος εξακολουθεί: «Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου…».
