Αναμφίβολα, ευχή όλων μας είναι η σύγκλιση και αποφυγή χάσματος μεταξύ Βορρά και Νότου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενόψει της διένεξης που έχει ανακύψει σχετικά με την χρηματοδότηση των κρατών-μελών, για να ξεπεραστούν οι πολυσχιδείς συνέπειες της παρούσας πρωτόγνωρης υγειονομικής και, εν ταυτώ, οικονομικής κρίσης. Είναι πραγματικά ευκαιρία, μια ενωτική στάση να χαλυβδώσει και αναδείξει το ανάστημα του οικοδομήματός της δικαιώνοντας, τελικά, όποιες θυσίες έγιναν για τη σύσταση και τη διαχρονική της ύπαρξη.
Βλέπετε, από την άλλη βρίσκονται οι ΗΠΑ, όπου αποφασίστηκε να πέσουν στην αγορά, για ενίσχυση της ζήτησης εμπορευμάτων και υπηρεσιών, 2,2 τρισ. δολάρια επιπλέον. Κάπου το άνοιγμα αυτό -αναπόφευκτα- θα αποδυναμώσει το νόμισμά τους. Για τις ΗΠΑ όμως φαίνεται να προέχει η βοήθεια του λαού τους από τη σταθερότητα του νομίσματός τους.
Οι χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά, αντίθετα, προφανώς αξιολογούν ως υπέρτερο στόχο τη διατήρηση της αγοραστικής δύναμης του ευρώ αλώβητης (ή και την επαύξηση αυτής λόγω της ύφεσης και του αποπληθωρισμού που προμηνύονται, σε συνάρτηση πάντα και με την άνω αποδυνάμωση του δολαρίου). Με άλλα λόγια, επιδιώκουν την κατοχύρωση του ευρώ ως επενδυτικού καταφύγιου.
Έτσι αναδεικνύεται μια εκ διαμέτρου αντίθετη κινητήρια δύναμη ενότητας ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ε.Ε.: Για τις ΗΠΑ, όπου το χρήμα θα υπηρετήσει τον άνθρωπο, κινητήρια δύναμη δείχνει η θέληση αλώβητος να μείνει ο άνθρωπος.
Ενώ, για την Ε.Ε. φαίνεται να υπερτερεί η αξία του χρήματος.
Όμως η παρούσα κρίση συνιστά πρώτης τάξεως, ανεπανάληπτη ευκαιρία για την Ε.Ε. να σφυρηλατήσει τους δεσμούς της και να δικαιώσει την ιδρυτική της κατεύθυνση, όπου προεξάρχουσα θέση έχουν οι κοινές πολιτισμικές αξίες που ενώνουν τους ευρωπαϊκούς λαούς, ο άνθρωπος.
Αυτή είναι η πρόκληση και το μέγα στοίχημα.
