Την περασμένη Πέμπτη πραγματοποιήθηκαν στο Σπίτι του Πολιτισμού τα εγκαίνια της Έκθεσης Ζωγραφικής της Μαριάννας Μπαξεβάνη.
Τα εγκαίνια τίμησε με την παρουσία του ο δήμαρχος Ρεθύμνου κ. Γιώργης Μαρινάκης και πλήθος Ρεθεμνιωτών αλλά και επισκεπτών από άλλα μέρη της Κρήτης.
Προλόγισαν ο τοπικός σύμβουλος της Κοινότητας του Δ. Ρεθύμνου και γνωστός συγγραφέας κ. Μανώλης Καρνιωτάκης και η πρόεδρος της Ένωσης Γονέων Μαθητών του Δήμου Ρεθύμνου, πρόεδρος του 2ου Λυκείου Ρεθύμνου και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής ενάντια στα χημικά της Συρίας, φιλόλογος κ. Ματίνα Βολτυράκη-Χατζάκη.
Ο κ. Μ. Καρνιωτάκης, είπε μεταξύ άλλων:
«Οφείλω να ομολογήσω ότι τούτες τις μέρες του Αυγούστου, βυθισμένος μέσα σ’ ένα κουκούλι εικόνων, ήχων και ονείρων, ρουφούσα και ζωγράφιζα την ραστώνη της Πολιτείας… Γι’ αυτόν, λοιπόν, τον λόγο, δε σας κρύβω πως «ξιπάστηκα», όταν διάβασα την πρόσκληση και συνάμα πρόκληση της κυρίας Μαριάννας Μπαξεβάνη, που με καλούσε να είμαι κι εγώ ένας από αυτούς που θα «ξεκλείδωναν» την πόρτα του Πολιτισμού και της έκθεσης των έργων, που εκείνη φιλοτέχνησε.
Προς στιγμήν κοντοστάθηκα… Σκέφτηκα «τι σχέση έχω εγώ με αυτή την αθάνατη τέχνη της ζωγραφικής»; Mετά πήγα στον καθρέφτη του σπιτιού μου κι έπιασα τον εαυτό μου να μονολογεί στο είδωλό του «Ζούμε σε μια εποχή που ή προσαρμόζεσαι ή εξαφανίζεσαι»… Και να ‘μαι σήμερα εδώ, απέναντί σας, επιχειρώντας να «ξεκλειδώσουμε» μαζί αυτή την όμορφη έκθεση ζωγραφικής της Μαριάννας!
Κοιτώντας πίσω στον χρόνο και κάνοντας μία σύντομη αναδρομή, θα μπορούσαμε να θυμηθούμε την Μεταβυζαντινή Τέχνη και την Κρητική Σχολή της ζωγραφικής, που κύριος εκπρόσωπός της είναι ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος. Κατόπιν, θα μπορούσαμε να αναφερθούμε στην Επτανησιακή Σχολή και στην αλλαγή της τεχνικής που πέρασε από την αυγοτέμπερα και το σανίδι στην ελαιογραφία και στον καμβά με θεμελιωτή τον Παναγιώτη Δοξαρά… Επόμενος σταθμός, η Σχολή του Μονάχου με πρόδρομο τον Θοδωρή Βρυζάκη και πρωταγωνιστές τον Νικηφόρο Λύτρα, τον Κώστα Βολανάκη, τον Νίκο Γύζη, αλλά και τον Λύσανδρο Καυταντζόγλου!
Σε αυτό το σημείο, θα ήταν ίσως σκόπιμο να αναφερθούμε στον ιμπρεσιονισμό για να γοητευθούμε από τις θαλασσογραφίες του Ιωάννη Αλταμούρα και του Συμεών Σαββίδη, όπου οι καλλιτέχνες εκείνοι αιχμαλώτιζαν το φως, όπως κάνει η Μαριάννα στους πίνακές της, και το πλούσιο χρώμα της Ανατολής. Ας ρίξουμε όμως και μία φευγαλέα ματιά στο ζωγραφικό κίνημα των Παρισίων και του Συμβολισμού… να θυμηθούμε το κίνημα του γυμνού και την γενιά του ’30… και τότε να τηρήσουμε ενός λεπτού σιγή στο όνομα του Φώτη Κόντογλου, του Σπύρου Παπαλουκά, του Γιάννη Τσαρούχη, αλλά και του Νίκου Εγγονόπουλου, του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα, που μαζί με τον Παρθένη ζωγράφισαν με φως και χρώμα ελληνικό την φυλή μας και να φθάσουμε στην εποχή της Χούντας και της Μεταπολίτευσης και να μιλήσουμε για τον Δημήτρη Μυταρά, τον Αλέκο Φασιανό, τον Γιάννη Γιαίτη και τον Χάρη Μπότσογλου.
Κάπως έτσι, φτάνουμε σήμερα μαζί στην δικιά μας εποχή, για να μιλήσουμε για τη νέα φουρνιά αξιόλογων ζωγράφων, που έρχονται με το δικό τους έργο να προστεθούν σε αυτούς τους μεγάλους εικαστικούς. Το έργο μίας τέτοιας εικαστικού έχουμε την χαρά και την τιμή να απολαύσουμε σήμερα, το έργο της Μαριάννα Μπαξεβάνη».
Η κ. Ματίνα Βολτυράκη-Χατζάκη, στην ομιλία της ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Ο αείμνηστος στοχαστής Νίκος Καζαντζάκης έλεγε «Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα». Σαφώς, η έκφραση αυτή έχει αλληγορική σημασία, αλλά πιστεύω πως ταιριάζει απόλυτα στην αποψινή βραδιά, καθώς μέσα από τους πίνακες της Μαριάννας θα μεταφερθούμε νοερά στον δικό της παράδεισο… στον δικό μας παράδεισο!
Η Μαριάννα Μπαξεβάνη γεννήθηκε, μεγάλωσε και εργάζεται στο Ρέθυμνο. Τα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα τα έκανε πριν από 15 χρόνια και μαθήτευσε δίπλα στον ζωγράφο Μανώλη Κουνδουράκη, ο οποίος άφησε ανεξίτηλα τα γνωστικά του αποτυπώματα στον τρόπο δημιουργίας της καλλιτέχνιδος και εκείνη με τη σειρά της, ακολουθώντας τα χνάρια του, ξεκίνησε να λαμβάνει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, ενώ έχει στο ενεργητικό της πλέον πέντε ατομικές, συμπεριλαμβανομένης και της παρούσας.
Γέννημα θρέμμα αυτής της πολίχνης, δε θα μπορούσε παρά να ερωτευτεί και να αιχμαλωτίσει με το εικαστικό της βλέμμα, όλα εκείνα τα ανεξερεύνητα και συνάμα αναπάντεχα δώρα της φύσης, που ο μέγας Δημιουργός χάρισε απλόχερα στο Ρέθυμνο. Μία πόλη λουσμένη στο φως, με τα γραφικά σοκάκια που μοσχοβολάνε γιασεμί και τις μπουκαμβίλιες που μαγνητίζουν το βλέμμα. Απ’ άκρη σ’ άκρη η ζωγράφος σεργιανάει με τα πινέλα της και μέσα από ένα οδοιπορικό καρδιάς μας ξεναγεί στο Ενετικό Λιμάνι, στου Κιουλούμπαση, στον Μασταμπά, στην προκυμαία, στη γειτονιά της Νερατζέ, στον Κουμπέ, στο Φρούριο, στο απέραντο και αέναο γαλάζιο της κρητικής θάλασσας…
Τα συναισθήματά της αντανακλώνται τόσο έντονα στον καμβά που θαρρείς πως βούτηξε για πάντα την ψυχή της μέσα εκεί. Φως, βράχια, αέρας, αίσθημα… Η χαρά, η νοσταλγία, η αισιοδοξία, η μοναξιά, η συντροφικότητα παντρεύονται αρμονικά με τα χρώματα, τα σχήματα και το φως, άλλοτε σαν τοπία, άλλοτε σαν πρόσωπα, κάποτε σαν αντικείμενα ή ακόμα και σαν πλεούμενα αφημένα στην τύχη του πελάγους ή αγκυροβολημένα σε κάποια φιλόξενη ακτή, καταγράφοντας τους παλμούς μιας εσωτερικής συγκίνησης, χωρίς αναστολές και αμφισβητήσεις, μέσα από την ζωοποιό δύναμη του φωτός.
Κυρίαρχη θέση στις δημιουργίες της καταλαμβάνει η φύση, που ξεδιπλώνεται μπροστά μας σε όλο της το μεγαλείο. Η φύση της κρητικής γης, στεριά και θάλασσα, λουσμένη με το απέραντο φως του ήλιου ή το φως της αμφιλύκης, αντικατοπτρίζει τον ψυχισμό της δημιουργού και αποπνέει ηρεμία και γαλήνη, γεννώντας στην ψυχή μας συναισθήματα ανακούφισης, ευχαρίστησης και αγαλλίασης. Η καλλιτέχνης, αν και βασίζεται σε στοιχεία της πραγματικότητας, εντούτοις με την φαντασία και την ευαισθησία της, ανασυνθέτει ελεύθερα τα στοιχεία αυτά και δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα, που μας σαγηνεύει. Η μέθεξη, σε συνδυασμό με αυτή την πραγματικότητα, την κάνει κοινωνό πνευματικών εμπειριών και βιωμάτων, με τα οποία εξίσταται, συντελώντας στην ηθική και πνευματική της διαμόρφωση.
Η καλλιτέχνης χρησιμοποιεί κυρίως λάδια σε μουσαμά και ξύλο, αλλά και μεικτές τεχνικές με φυσικά υλικά προερχόμενα από την θάλασσα, όπως πετρούλες και βότσαλα, δίνοντας ζωή σε κάτι που φαινομενικά έχει κλείσει ο κύκλος του. Άλλωστε, η τέχνη αρχίζει εκεί ακριβώς που σταματά το χρήσιμο. Οτιδήποτε παύει να χρησιμεύει, μεταμορφώνεται σε κάτι όμορφο, γιατί μόνο τότε, αποβάλλοντας όλες τις παράσιτες και αναισθητικές παραστάσεις της καθημερινότητας, μπορείς να αφοσιωθείς στην καθάρια θεώρηση των μορφών.
Η ανάγκη της καλλιτέχνιδος να εκφράσει ζωγραφικά τον συναισθηματικό κόσμο των ανθρώπων σε σχέση με την φύση, αποτελεί το εφαλτήριο της εικαστικής της πράξης. Η δόνηση από τα χρώματα οδηγεί σε αισιοδοξία και ψυχική ευφορία, φωτίζοντας τα απόκρυφα μονοπάτια του νου, ενώ με την μαγιά και την ζύμωση της χρωματικής παλέτας, μας χαρίζει απλόχερα την ομορφιά ετούτου του κόσμου».
Η έκθεση θα λειτουργήσει μέχρι και την 1-9-2014, και οι ώρες λειτουργίας της καθημερινά είναι 10:00-13:00 το πρωί και 18:00-22:00 το απόγευμα.
Να σημειωθεί ότι χορηγός της έκθεσης είναι ο κ. Δημήτρης Πετράκης, ιδιοκτήτης του εστιατορίου «Εν Πλω».
