Β’
Πολλά ίσως φαίνονται παράξενα… Όμως όλα εξηγούνται. Ο Πλούταρχος εντοπίζει: «Οι Έλληνες, πολλαχή (πολλά μέρη) κατά θάλατταν πλανώμενοι γλώτταν την ελληνική επέβαλον, ευρύ ποιούντες το εμπόριον». Οι Πρωτοέλληνες Πελασγοί αφού εξερεύνησαν την «καθ’ ημάς» θάλασσα, εξήλθον στην «έξω» θάλασσα, Πόντο και Ωκεανό… Εξ ου και το απεριόριστα πλούσιο θαλασσινό λεξιλόγιο, το οποίον ουδεμία άλλη γλώσσα διαθέτει: 50 τουλάχιστον ονομασίες καθορίζουν ακριβώς την κοντινή θάλασσα ή την πιο μακρινή, την ανοικτή, την κλειστή, την ρηχή, την αβυσσώδη, την ήσυχη, την ταραγμένη, την βρυχώμενη και ότι άλλο απαιτηθεί για να περιγραφεί κάθε εικόνα και κατάστασή της.
Ο Οδυσσέας Ελύτης επισημαίνει καθοριστικά και χαρακτηριστικά:
«Όταν άνοιξα τον Οδηγό κατάλαβα. Μήτε σχεδιαγράμματα, μήτε τίποτα.
Μόνο λέξεις. Αλλά λέξεις που οδηγούν με ακρίβεια σε αυτό που γύρευα…» (Ο μικρός Ναυτίλος).
Αλς, αλυκή, σάλος, σάλασσα, πανθάλασσα, παραθαλάσια, ακροθαλάσια, λιμνοθάλασσα, ποταμοθάλασσα, ελοθάλασσα, λίμνη(κλειστή θάλασσα), άλμη, μύρα, αιγιαλός, ακτή, πόρος, πολυμνία, τηθύς… πέλαγος, αρχιπέλαγος, πόντος, μυχοπόντιον…Με αποκορύφωμα την λέξη Ωγηνός (Ωκεανός). Χρειάζονται «ωκέαι νήες» (ταχύτατες νήες) για να περάσεις τον Ωκεανό, αλλιώς θα μείνεις μεταξύ ουρανού και θάλασσας ανεφοδίαστος όταν καταναλωθούν τα σίτια, το ύδωρ και ο οίνος, οπότε θα επικρατήσει «δίψα και λιμός». Άνευ ωκέων νηών το απέραντο υγρό στοιχείο δεν διασχίζεται, προκειμένου να φθάσεις «ες γην απειρεσίαν» (αντίπερα) Όμηρος. «Νήες ωκυπόροι…» (Οδύσσεια Ε 175)
Στη Θούλη (Ισλανδία) ο Πυθέας. Ο Χίτλερ την αναζήτησε μανιωδώς με τους στόλους. 7 νήσοι της Γαλλίας με Ελληνικά ονόματα. Εγγονός του Αρκάδα Λυκάονα, ο Ιταλός, γιός του Οινοτρίωνα. 374 Ελληνικές αποικίες σε μια χιλιετία. Υπτίως του ΑΙΓ(Ελληνικός κωδικός. Αιγαίον) η Αίγυπτος. Όσιρης ο Διόνυσος, Ίσις η Αθηνά, Φθα ο Ήφαιστος, Σέραπις ο Ποσειδώνας, Ώρος ο Απόλλων. Του Ρόδιου Ηλιάδη η Ηλιούπολη εκεί. ΜΙΝ (άλλος Ελληνικός κωδικός), οι Μίνωες και οι Μινύες σε Φθιώτιδα – Αττική, η πρώτη δυναστεία. Μένες ο πρώτος Φαραώ. Η Λιβύη κόρη του Έπαφου και της Μέμφιδας. Οι Άφροι ναυτικοί του Άφρου, γιού του Κρόνου και της Φιλύρας, η Αφρική. Τρείς ήπειροι με Ελληνικά ονόματα. Ασία (σύζυγος του Κρητός Τιτάνα Ιαπετού) – Αφρική του Άφρου, Ευρώπη ενώ η Αμερική ονομάζονταν πριν τον Αμέρικο Βεσπούτσι, Εσπερία (η δύση) με τα πασίγνωστα μήλα των Εσπερίδων. Η Αιθιοπία σύζυγος του Δαναού. Τίγγης η Ταγγέρη στο Μαρόκο, γυναίκα του Ανταίου και ύστερα του Ηρακλή (πολλοί Ηρακλείς, όχι ένας). Ζακάρ η Κρητική Ζάκρος. Πραιτώρια στη Ν. Αφρική, Σπάρτη, Αδανία από τον γιό του Αρκάδα. Οι Αζόρες από τον Αζώρο. Αργοναύτης. Από τις Αμαζόνες, ο Αμαζόνιος. Η λίμνη Μανιτόμπα στον Καναδά, σημαίνει Μάνης τόπος. Γεμάτη Ελληνικά, η γλώσσα των Μάγιας. Και σύμβολα. Λωτός, σβάστικα, μαίανδρος, λαβύρινθοι. Ελληνικής τεχνοτροπίας τα γιγάντια αγάλματα της νήσου του Πάσχα και οι πήλινοι στρατοί της Κίνας.
Η Πυρήνη κόρη του βασιλιά Βέβρυκα, τα Πυρηναία, γέννησε με τον Ηρακλή τον Ίβηρα για την Ισπανία, τον Γάλλο και τον Γαλάτη για τη Γαλλία. Ελ – βαίνουν, Έλληνες η HELVETIA – Ελβετία (αρχαιολογικές ανασκαφές προσφάτως αποκάλυψαν εμπορικό σταθμό των Κρητών με λίστες εμπορευμάτων στα Ελληνικά).
Μικρονησία. Στα δυτικά οι Φιλιππίνες των Φιλίππων, Ελληνικές λέξεις, φίλοι των ίππων, στα νοτιοδυτικά η Ινδονησία, ανατολικά η Πολυνησία. ΘΙΒΕΤ (Θεών Ιερόν Βασιλέων Ελλήνων Τρόπαιον). Στη Τζακάρτα το άγαλμα του Ερμή ως σήμερα. Ελληνικές επιγραφές – κυκλώπεια τείχη στη Νέα Ζηλανδία. Μινωικά πλοία στη νέα Καληδονία. Γιουνάν, οι Ίωνες στην επαρχία Γιουνάν της Κίνας (100 εκ. κάτοικοι). Οι Αϊνού με τις γενειάδες στην Ιαπωνία. Οι Καλάς του Αλέξανδρου στο Πακιστάν. Πλείστας δε αποικίας απεστείλαμεν(Αισχίνης).
Μοναδικοί επί γης και στους πνευματικούς τομείς και κατακτήσεις. 3ος π.χ αι. ο Επίκουρος διασυνδέει τις αρετές με το «ζην ηδέως», το επόμενο βήμα του «ζην μακαρίως». Λέξεις – αναλυτικές έννοιες – φιλοσοφικές στάσεις αδιανόητες σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, από τους Εσκιμώους ως τους καμηλιέρηδες στη Σαχάρα (έσω χώρα), τους Ευρωπαίους, τους Ασιάτες, τους Ερυθρόδερμους, Ίνκας, Μάγιας κλπ στην Εσπερία όπου αυτά είναι ακατανόητα, ανύπαρκτα, χωρίς λέξεις έστω να τα διατυπώνουν. Ο Επίκουρος και πολλοί μαζί του, επί αιώνες τα διδάσκουν σε σχολές! Αν άτομα και λαοί ζουν συνετά, ηθικά, κυβερνώνται από αρίστους και με δίκαιους νόμους (να μη βλάπτεσαι και να μη βλάπτεις), με λογική (Αριστοτέλης), προγραμματισμό, τότε πολίτες, άτομα και λαοί ζουν ευχάριστα. Ευημερούν. Η ευημερία τους δυναμώνει περαιτέρω οπότε εξελίσσονται σε απρόσβλητους. Ούτε πολιτεύματα, ούτε καταναγκασμοί, καν μήτε υπακοές, ούτε – αν ήδη το προσέξατε – Θεοί οπωσδήποτε, ασχέτως ότι ο Σωκράτης καταδικάζεται για ασέβεια (κατόπιν καταδικάστηκαν οι κατήγοροί του(!)). Ο Πλάτωνας προτείνει να του αναθέσουν να ορίσει ο ίδιος αναλόγως θεότητες(!) ενώ ίδια σχεδόν εποχή ο Επίκουρος συνενώνει αρετές με την ευχάριστη ζωή και την ασφάλεια της δύναμης.
Πριν 2.300 χρόνια. Όταν η Ευρώπη θεοποιεί φυσικά φαινόμενα ή τον ήλιο και όπως Ασία και Αίγυπτος απεικονίζουν για θεούς… ζώα και πτηνά!
Λοιπόν Φοίνικας Επίκουρος, Γερμανός αποικιστής (οι Βίκινγκ είναι του 1000 μετά Χρ), Ιάπωνας Αριστοτέλης, Μήδος Ηράκλειτος; Λάπωνας Θαλής; Αυστραλός Ευκλείδης;
Ψηλά το κεφάλι Έλληνες. Για τους προγόνους μας τουλάχιστον.
* O Νικόλαος Ξυπολυτάς είναι χειρουργός, πρώην διοικητής ΓΝΡ, υπεύθυνος τομέα υγείας Ν.Δ-ΝΟΔΕ Ρεθύμνου
