Ένα γίναμε κι εμείς με τους «Εμείς κι Εμείς»

Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που έληξαν οι νοσταλγικές θερινές εκδηλώσεις της υπερδραστήριας ομάδας «Εμείς κι Εμείς» κι όμως αναζητούνται όλο και πιο πολύ. Αναζητούμε το ζεστό και πηγαίο χαμόγελο των μελών της, την καλή τους διάθεση, την άψογη οργάνωση, τα παραδοσιακά κρητικά κεράσματα, το κέφι, τον ενθουσιασμό, το γέλιο, την ευφορία, τον αυθορμητισμό των ατόμων της ομάδας που κατάφερε να απασχολεί το Ρέθυμνο, όχι μόνο κατά την περίοδο του Καρναβαλιού, αλλά καθ’ όλον το έτος με πρωτοβουλίες και δράσεις κοινωνικού, ψυχαγωγικού και φιλανθρωπικού περιεχομένου.

Αναζητούμε τις όμορφες και ξέγνοιαστες βραδιές που μυρίζουν Ελλάδα, βασιλικό και δυόσμο, την αναβίωση των αθάνατων ελληνικών ταινιών, που χαρίζουν άφθονο γέλιο στον νεοέλληνα, που κάποιοι επιμελώς φρόντισαν να του το αποσπάσουν, γεμίζοντας τον χρέη, ανεργία, άγχος, ανασφάλεια, αβεβαιότητα για το μέλλον και κατάθλιψη.

Αναπολούμε τις όμορφες εσπερίδες στο θερινό σινεμά «Αστέρια», που μας ταξιδεύουν στ’ αστέρια, μας αναμεταδίδουν τα επίκαιρα των Αθηνών και της Ρεθύμνης της δεκαετίας του 50 και του 60 μεταφέροντάς μας νοερά στο κλίμα της εποχής.

Αναπολούμε την ανθρωπιά που ζήσαμε στον κινηματογράφο του Καφάτου, ξεφεύγοντας έστω και για λίγο από τη σύγχρονη νοοτροπία του «time is money», «να κάμω εγώ τη δουλειά μου και σκασίλα μου για τους άλλους», «απού μπορεί κι απάνω του», του ωχαδερφισμού, του εγωισμού, «του αμύνεσθαι περί πάρτης», του άκρατου κέρδους και του «bir para».

Μα πιο πολύ αναπολούμε τις μεγάλες βεγγέρες στα «Αστέρια» στις οποίες έρχονται οι Ρεθεμνιώτες όχι απλά για να δούνε το έργο αλλά για να πούνε και τα δικά τους, νιώθοντας ζωντανά μέλη της κοινωνίας.

Το ευχάριστο σε τούτες τις βεγγέρες είναι ότι η «φιλότιμη» «ομάδα» που τις οργανώνει, με τη συμβολή των ντόπιων χορηγών, την αγάπη και την παρότρυνση των συμπολιτών, έχει στους κόλπους της πολλά νέα παιδιά που πρόθυμα προσφέρουν, βοηθώντας τα με αυτόν τον τρόπο να ξεφύγουν από τις σαγηνευτικές δαγκάνες των τάμπλετ, των κινητών, και λοιπών «ναρκωτικών» του είδους και να γίνουν κοινωνικά και χρήσιμα μέλη της κοινωνίας.

Οι άοκνοι «Εμείς κι Εμείς» δεν είναι απλά μια καρναβαλική ομάδα, είναι ένας πολυδύναμος οργανισμός που συμβάλλει θετικά, στην κοινωνικοποίηση των ατόμων, στην υγεία (με προσφορά νοσοκομειακού εξοπλισμού), στη φιλανθρωπία, στην ψυχαγωγία.

Οφείλω να ομολογήσω ότι για τις εκδηλώσεις «Ένας Ουρανός μ’ αστέρια» άκουγα τόσα χρόνια τα καλύτερα σχόλια αλλά αμελούσα να πάω, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων και άλλων προτεραιοτήτων που έδιδα. Φέτος λοιπόν που τις παρακολούθησα είπα με φανατισμό και ύφος επιτακτικό (στοιχεία που ουδόλως με χαρακτηρίζουν) στην ψυχή της ομάδας, την Όλγα Πλαΐτη, «μην τολμήσετε να σταματήσετε αυτές τις εκδηλώσεις γιατί αλίμονό σας, μη φεισθείτε κόπου και χρόνου όσο και αν σας κουράζουν, διότι αυτό το θαύμα, αυτή η Ρεθυμνιώτικη μάζωξη χαράς, ξεγνοιασιάς, φιλοξενίας και φιλίας δεν έχει ξαναγίνει».

Ευτυχώς η φίλη μας η Όλγα, με διαβεβαίωσε ότι όχι μόνο έχουν σκοπό να τις σταματήσουν αλλά θα τις συνεχίσουν με περισσότερο θάρρος και ζέση γιατί η κοινωνία τους έχει αγκαλιάσει και τους παροτρύνει να κάνουν και άλλα ωραία πράγματα.