Ψάχνοντας μια νίκη για να βρουν τον «ποδοσφαιρικό τους ήλιο», θα επιδιώξουν αυτή την Κυριακή, ΑΕ Μυλοποτάμου και Άρης να φτάσουν στη νίκη και προφανώς σε μια -κατά τα φαινόμενα- πρόωρη κατάκτηση του φετινού τίτλου.
Αναφερόμαστε στη σύγκρουση γιγάντων που στόχο έχουν την κατάληψη της φετινής κορυφής του ρεθεμνιώτικου ποδοσφαίρου σ’ ένα σούπερ-ντέρμπι που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από κάποια μεγάλα ματς μεγάλων κατηγοριών σ’ ότι αφορά το ενδιαφέρον.
ΑΕ Μυλοποτάμου και Άρης βγάζουν μια ποιότητα μα κυρίως μία ομοιογένεια που δύσκολα μπορεί να τη βρει κάποιος σε ομάδες μεγαλύτερων κατηγοριών.
Η έδρα και η ποιότητα της ΑΕΜ
Για την ΑΕ Μυλοποτάμου, δεν χωράει συζήτηση ότι πρόκειται για τον τελικό των τελικών. Σε 90 λεπτά θα παιχθεί μια ολόκληρη χρονιά αν και στη συνέχεια, έχει να κοντραριστεί απέναντι στον Ρεθυμνιακό…
Αναμφισβήτητα όμως το κυνηγητό των Μυλοποταμιτών είναι ανελέητο αλλά και ταυτόχρονα, κουραστικό. Τα λάθη του α’ γύρου πληρώθηκαν αλλά γρήγορα η διοίκηση των «κυανοκιτρίνων» φρόντισε να δημιουργήσει ένα πανίσχυρο ρόστερ σε επίπεδο τοπικού και να φροντίσει να μην ανοίξει άλλο η διαφορά πέρα από τους 2 βαθμούς. Με παίκτες που έχουν αγωνιστεί στη Β’ Εθνική, με πάμπολλες επιλογές κυρίως στα χαφ (Μπέρκης, Δελήμπασης, Σουμπασάκης, Ρηγάκης,) και στην επίθεση (Ταμάμης, Τριχάκης, Κλίνης) κ.α., η ΑΕΜ δεν αποσκοπεί σε τίποτε άλλο πέραν της νίκης.
Ο δε πολύπειρος τεχνικός Βασίλης Καραϊσκος, θα επιδιώξει να κάνει αυτό που προξένησε πέρυσι -κοουτσάροντας τότε τον Ερμή- στην τωρινή του ομάδα. Ο Ηρακλειώτης τεχνικός είχε πετύχει το κόλπο γκρόσο με τον Ερμή μέσα στο Πέραμα επικρατώντας 0-3 με τοπ σκόρερ τον Δημήτρη Κλίνη, που φέτος έχει παίκτη του στην ΑΕΜ!
Στα μείον της μυλοποταμίτικης ομάδας μέχρι πρότινος ήταν η αμυντική της γραμμή όμως με την άφιξη του Γεωργόπουλου, φαίνεται να «έδεσε» πίσω. Μιλάμε ωστόσο για ένα πρωτάθλημα που ομολογουμένως, πέρα από τρεις ομάδες καμία άλλη δεν θα μπορούσε να ασκήσει πραγματική πίεση στα μετόπισθεν της ΑΕΜ.
Στα συν της θα είναι πολύς κόσμος που θα βρεθεί και σίγουρα θα κατακλύσει τις κερκίδες του γηπέδου.
Η βάση στην ομοιογένεια
Σ’ ότι αφορά τον Άρη, φυσικά και μιλάμε για την αήττητη ομάδα του πρωταθλήματος η οποία παρουσιάζει μια απίστευτη σταθερότητα στην απόδοσή της εδώ και 25 αγώνες. Με σημαιοφόρο τον Στέλιο Κοζανίδη και παίκτες που έχουν πολύ μεγάλη εμπειρία, πάθος και αγωνιστική πειθαρχία, ο τεχνικός Μιχάλης Δεληγιαννάκης καλείται να περάσει από ένα γήπεδο μέσα στο οποίο θα διεκδικήσει δύο αποτελέσματα. Πιο συγκεκριμένα, ο Άρης με τους δύο βαθμούς διαφορά, έχει την ευκαιρία να κυνηγήσει τη νίκη αλλά να «βολευτεί» και με την ισοπαλία.
Υπενθυμίζουμε ότι ο ίδιος προπονητής των Περβολιανών, είχε περάσει θριαμβευτικά από το ίδιο γήπεδο το 2010 με τον Ρεθυμνιακό όταν κρινόταν και πάλι το πρωτάθλημα στο τέλος. Τότε είχε κατακτήσει την πιο επική νίκη στην ιστορία του τοπικού ποδοσφαίρου με σκορ 4-6! Ήταν ένα ματς που χαρακτηρίστηκε και για τις δύο ομάδες, ως η αποθέωση του επιθετικού ποδοσφαίρου…
Επιστρέφοντας στα τωρινά -δεν θα πρέπει να το συζητάμε βέβαια ότι- σε περίπτωση νίκης, έχει τη δυνατότητα να κάνει και μία ήττα στις εναπομείναντες 5 αγωνιστικές, όπου η πιο επικίνδυνη αποστολή μέχρι το φινάλε, είναι ο αγώνας μέσα στα Λιβάδια.
Ο Άρης που, υπενθυμίζουμε έχει το αβαντάζ του α’ αγώνα από τον πρώτο γύρο όταν και είχε επικρατήσει μέσα στα Μισίρια με 2-0, θα στηριχθεί στο καλό του σύνολο (στην σταθερή του άμυνα έχοντας επιλογές τόσο στη μεσαία γραμμή (Κοζανίδη, Μουλίτσα), και επίθεση (Γκιόκα, Βελονάκη).
Οδηγίες προς… ναυτιλλομένους
Κι αν οι δύο μονομάχοι έχουν να ρίξουν όλο το βάρος στον μεταξύ τους αγώνα, αν έχουν να σηκώσουν όλο το άγχος για μια αναμέτρηση που θα κρίνει μια χρονιά, αυτοί που θα πρέπει να κρατήσουν την ψυχραιμία τους στα όρια της κερκίδας, είναι οι φίλαθλοι.
Εκτός ότι ο παρατηρητής μπορεί να τιμωρήσει αυστηρά το σωματείο, θα πρέπει να γνωρίζουν άπαντες ότι. οι ποδοσφαιριστές μεταξύ τους είναι πρώτα και πάνω απ’ όλα, φίλοι. Μάλιστα αρκετοί εξ αυτών κάνουν καθημερινά παρέα έξω από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα. Αυτό σημαίνει ότι όλοι οφείλουν να κρατήσουν μια κόσμια στάση, να σεβαστούν και τα δύο σωματεία και να βάλουν πολύ καλά στο μυαλό τους ότι το ποδόσφαιρο είναι το δεύτερο ή το τρίο πράγμα που βάζουμε στη ζωή μας. Άλλες είναι οι προτεραιότητες σ’ αυτή τη ζωή…
Επίσης, οι φίλαθλοι ή στην προκειμένη περίπτωση, οι οπαδοί, δεν θα πρέπει να ξεχνούν ότι το πρωτάθλημα δεν τελειώνει εδώ. ΑΕ Μυλοποτάμου και Άρης, έχουν κι άλλες αγωνιστικές μπροστά τους και σε περίπτωση άσχημων συμβάντων θα κουβαλούν την τιμωρία σε αγώνες πρωταθλήματος ή και μπαράζ (όποιος από τους δυο φτάσει στην κατάκτηση του τίτλου).
Το ίδιο ισχύει και για την στάση που θα κρατηθεί απέναντι στην διαιτησία. Όποιος κληθεί να σφυρίξει τον αγώνα, δεν είναι παρά ένας άνθρωπος που θα προσπαθήσει να αποφασίσει την όποια παράβαση σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Ευχή λοιπόν θα πρέπει να αποτελεί το να δούμε ένα ματς που θα μείνει στην ιστορία για την ποδοσφαιρική του ποιότητα και όχι για κάτι άλλο…