Ο πολιτικός-ιδεολογικός χάρτης της χώρας έχει αλλάξει πάρα πολύ και αυτό είναι κάτι που, ίσως, για μένα τουλάχιστον, να σηματοδοτεί το τέλος της Μεταπολίτευσης και την αρχή κάτι εντελώς καινούριου.
Αρχικά, δεν υπάρχει πλέον αυτό που κάποτε λέγαμε «Δεξιά-Αριστερά-Κέντρο» ή δεν υπάρχει κάποιο κόμμα που να τα εκφράζει ξεκάθαρα. Το κάποτε σοσιαλιστικό και αριστερό ΠΑΣΟΚ μετατοπίστηκε πολύ δεξιά στην γεωγραφία της πολιτικής σκηνής, η Ν.Δ. επέλεξε το δρόμο της επανάπαυσης και της συγκάλυψης (επαναπαύτηκε στην τρικομματική κυβέρνηση και κάνει πλάτες στο ΠΑΣΟΚ), η ΔΗΜΑΡ απέδειξε τον τυχοδιωκτικό χαρακτήρα της ύπαρξής της, καθώς δεν ήταν καθόλου συνεπής στις «αριστερές» προγραμματικές της δηλώσεις, το ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να μην έχει συνειδητοποιήσει ακόμα ότι αποτελεί αντιπολίτευση και του βάρους που φέρει αυτό και, ακόμα, δείχνει να φοβάται να κυβερνήσει. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες διαλύονται σιγά σιγά, καθώς δεν έχουν ξεκάθαρη πολιτική στάση και ιδεολογία και η πρωτοεμφανιζόμενη ΡΗΞΗ επιθυμεί, από ό,τι έχω αντιληφθεί, να φτιάξει ένα μέτωπο που θα πάρει μέσα της το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ με μόνο στόχο να φτιάξει ένα μέτωπο αντι-ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΚΕ εξακολουθεί να είναι εκτός πραγματικότητας. Και βέβαια, επειδή πάντα σε καιρούς κρίσης ανέβαιναν τα άκρα, έτσι και τώρα, παρατηρούμε μια τρομακτική άνοδο της Χρυσής Αυγής, μιας μη συνειδητοποιημένης ψήφου, κατά τη γνώμη μου.
Ο Έλληνας πολίτης πλέον χρειάζεται κάτι νέο. Το παλαιοκομματικό καθεστώς έφθειρε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της χώρας και το έκανε αργοκίνητο και σάπιο. Πάντα πίστευα ότι με παλιό υλικό δεν μπορείς να δημιουργήσεις κάτι νέο. Και αυτή τη στιγμή όλα τα κόμματα της Ελλάδας ανακυκλώνουν τις ίδιες πρακτικές και τα ίδια πρόσωπα, ανθρώπους δηλαδή που βλέπουν την πολιτική όχι σαν λειτούργημα αλλά ως επάγγελμα («επαγγελματίες» δήμαρχοι, βουλευτές και υπουργοί).
Αυτή την αλλαγή και το καινούριο το χρειαζόμαστε σαν λαός. Χρειαζόμαστε πολιτικούς που δεν θα απομυζούν το δημόσιο τομέα, χρειαζόμαστε ιδεολογίες και κόμματα που θα εκφράζουν τα «θέλω» του λαού μας και όχι των αρχηγών της Ευρωζώνης. Και αυτό μπορούμε να το κάνουμε μόνο εμείς οι νέοι πολίτες, οι νέοι άνθρωποι. Για να αλλάξουμε τη χώρα πρέπει να επανακτήσουμε τη συνείδησή μας σαν λαός και να αλλάξουμε επιτέλους νοοτροπία.
Ας κάνουμε επιτέλους το βήμα για την αλλαγή!