Έχει μέλλον το παρελθόν;

Κατά τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Ρεθύμνου την 03-04-2015 και ενώ συζητείτο θέμα για την ανάπλαση του ανατολικού παραλιακού μετώπου της πόλης μας, δυστυχώς, όλοι οι παρευρισκόμενοι δημοτικοί σύμβουλοι και μη, αλλά και οι τηλεθεατές μέσω του διαδικτύου, από το οποίο μεταδίδεται ζωντανά η συνεδρίαση, γίναμε μάρτυρες για ακόμα μια φορά μιας λεκτικής και ηθικής επίθεσης εκ μέρους του κ. Δημάρχου. Εντελώς αναίτια και χωρίς ίχνος αφορμής, εντός των πλαισίων του πολυπόθητου στα λόγια, αλλά ανύπαρκτου στην ουσία δημοκρατικού διαλόγου, ο επικεφαλής του συνδυασμού «Ρέθυμνο Αξίζεις» Θοδωρής Νίνος και ο γράφων δημοτικός σύμβουλος δεχθήκαμε προσβολές σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο, άνευ προηγουμένου.

 

Ο κ. Δήμαρχος, μεταξύ άλλων υποτιμητικών σχολίων σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο, παρότρυνε για άλλη μια φορά τον επικεφαλής της παράταξης «Ρέθυμνο Αξίζεις», Θοδωρή Νίνο, να ξεχάσει το επίθετό του, ενώ, εντελώς απρόκλητα, επιτέθηκε λεκτικά και στον γράφοντα, προσπαθώντας να επιβάλλει ένα νέο επαγγελματικό και συναδελφικό «ήθος». Κακόηχα όμως και προκαλώντας μόνο θυμηδία, συνέβαλε μονάχα στην αυτοπροσβολή του και μόνον! Δεν θα παρατεθούν λεπτομερείς εκφράσεις, εφόσον ικανό, ασφαλές και αδιαμφισβήτητο αποδεικτικό υλικό είναι αναρτημένο στο διαδίκτυο.

 

Ίσως, η άξια απάντηση σε αυτήν τη φυσική, λεκτική και ηθική επίθεση και συνεκδοχικά στην προσβολή στη νοημοσύνη μας θα ήταν να μην της δώσουμε σημασία, να δείξουμε πως είμαστε υπεράνω προσβολής, να χαμογελάσουμε ειρωνικά και εμείς. Τότε, όμως, ίσως αξίζαμε την προσβολή…

 

Δυστυχώς, όμως, οι επαναλαμβανόμενες τέτοιου είδους συμπεριφορές, εντός του δημοτικού συμβουλίου, εκ μέρους του κ. Δημάρχου, θα πρέπει να γεννούν, αυτόματα, αυτονόητες πρέπουσες απαντήσεις. Γιατί ο ανδρείος δεν ανέχεται καμιά προσβολή και ο ευγενής δεν προσβάλλει κανέναν, συμφωνώντας με τους κανόνες σωστής συμπεριφοράς.

 

Για το λόγο αυτό, επιτέλους, θα πρέπει να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομά τους και να παραδοθούν και τα αντίστοιχα μαθήματα:

 

Η συμβολή του διαλόγου, κ. Δήμαρχε, προς εξεύρεση μιας αλήθειας είναι μεγάλη και αναμφισβήτητη, μονάχα όταν τηρούνται οι απαραίτητες αρχές στην οργάνωση και τη διεξαγωγή του. Η πρόσκρουση στο τυφλό και αδιάλλακτο πάθος, μετατρέπει τον διάλογο σε στείρα αερολογία για τον κάθε συνομιλητή ή ακροατή. Χρειάζεται τέχνη για να διεξάγει κάποιος ευχάριστα και αποδοτικά έναν διάλογο. Τέχνη και για να τον σταματήσει έγκαιρα, όταν γίνεται άγονος, αναποτελεσματικός κα εριστικός. Αυτό είναι και το θεμελιακό γνώρισμα των όμορφων δημοκρατικών διαδικασιών, τις οποίες, με περίσσιο πάθος, καλώς υπερασπίζεστε. Γνωρίζετε καλά, επίσης, ότι η ισηγορία, η ελευθερία σκέψης και λόγου είναι αναφαίρετο δικαίωμα, καθώς και ότι και η απονομή δικαιοσύνης δεν γίνεται χωρίς να ακουστούν και οι 2 πλευρές.

 

Είστε, όμως, όπως αποδεικνύεται και αυτό μου προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη, ένας κακός συνομιλητής που δεν ξέρει (ή ξέρει και δεν το εφαρμόζει) να ακούει με προσοχή και επιστρατεύει ένα σωρό τεχνάσματα για να ανατρέψει κάθε συνομιλητή του. Τις περισσότερες φορές καταφεύγετε σε χειρονομίες και στην υπερύψωση της φωνής για να υπογραμμίσετε τις ιδέες σας και να πείσετε τους συνομιλητές για τις γνώμες σας μόνο.

 

Αλλά με χειρονομίες και φωνασκίες ο λόγος δεν αναβαθμίζεται. Αντιθέτως υποβαθμίζεται και αν μη τι άλλο δηλώνει αδυναμία επαφής με την πραγματικότητα. Ένας τέτοιος διάλογος δε μπορεί να οδηγήσει πουθενά. Στον διάλογο δεν στέκονται εμπόδιο οι ηλικίες, το χάσμα των γενεών, τα πολιτικά φρονήματα. Δεν υπάρχει ανώτερος, κατώτερος, τίτλοι, ηλικία, όνομα. Πρέπει να είναι όλοι ίσοι.

 

Όσον αφορά την προτροπή σας (για πολλοστή φορά) στον επικεφαλής μας προς το παρόν και ποιος ξέρει και σε ποιόν άλλον στο μέλλον, να ξεχάσει το όνομα και το επίθετό του, μόνο ντροπή προκαλεί και είναι τουλάχιστον απρεπές εκ μέρους σας. Γνωρίζετε ότι γι’ αυτό θα πρέπει να συντρέχουν ιδιαίτεροι λόγοι. Και είμαστε περήφανοι, κ. Δήμαρχε, γιατί στην περίπτωσή μας, δεν συντρέχει κανείς εξ αυτών των σπουδαίων λόγων, ούτε να ξεχάσουμε τα ονόματά μας, ούτε τα επίθετά μας, ούτε να μας αποκαλούν με υποκοριστικά, ούτε με παρατσούκλια.

 

Κρατήστε, λοιπόν, τα πυρά σας, γιατί δεν είμαστε στρατιωτικός στόχος, ούτε βρίσκεστε σε πόλεμο. Στην αίθουσα ενός δημοτικού συμβουλίου μας τοποθέτησαν, από κοινού, οι Ρεθεμνιώτες, εσάς με την δημοτική σας ομάδα το 50,41% και εμάς το 49,59% εξ αυτών. Και το σύνολο των δημοτικών συμβούλων με την στάση τους, μέχρι σήμερα, έχουν ανταποδώσει με απόλυτο σεβασμό και συνέπεια την τιμή που τους έκαναν.

 

Τέλος αναρωτιέμαι:

 

Πόσοι δημοτικοί σύμβουλοι θα συνεχίσουν να ανέχονται να αφήνουν συναδέλφους τους απροστάτευτους και έκθετους σε επικρίσεις και κατηγορίες τέτοιου είδους; Πόσο θα μπορέσουν, πια, να αντέξουν στη λογική τους και στην αξιοπρέπειά τους, τέτοιες πρακτικές και συμπεριφορές που θίγουν βάναυσα ανθρώπους, τους οποίους γνωρίζουν καλά, στη μικρή κοινωνία που ζούμε; Πόσο, πια, θα εγκρίνουν δια της σιωπής τους ή θα απορρίπτουν σιωπηρά τα αυταπόδεικτα ντροπιαστικά γεγονότα; Πόσο ακόμα θα αντέξουν να φαίνονται ότι γίνονται πολλαπλασιαστές που αυξάνουν την τάση του «ρεύματος»;

 

Ξέρετε…, η μνήμη για τις προσβολές είναι μακροχρόνια.