Ήθος ανθρώπων δαίμων

Και πάμε στο προσωπικό υγείας. «Εντός Νοεμβρίου (από την ημέρα που ανέλαβαν, αόρκιστοι, ΔΕΝ ορκίστηκαν, ξά’ τους, κάθε μήνα βρίσκονται εντός του εκάστοτε μηνός, 8/11 εντός Νοεμβρίου συνεπώς) αναμένεται να προκηρυχθούν 500 θέσεις ιατρών για τα ΤΕΠ». ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ. Η γνωστή συνταγή του κομπογιαννίτη όπου για πάσα νόσο συνιστάται κατάπλασμα με λιναρόσπορο. Από γρίπη μέχρι νευροκαβαλίκεμα. Όλα λύνονται με προσλήψεις του ΘΑ. Κάθε μήνα, για κάθε ζήτημα. «Για το Ρέθυμνο προκηρύχθηκαν 15 μόνιμες θέσεις εκ των οποίων πάνω από 10 έχουν ολοκληρωθεί οι κρίσεις και αναλαμβάνουν πλέον υπηρεσία». Για λόγους συντομίας και για την οικονομία του διαλόγου – διένεξης, ας διαγράψουμε το απέραντο ΘΑ που ισχύει κι εδώ, κι ας υποθέσουμε ότι υλοποιείται εντός εβδομάδος. Πού το επίτευγμα;

 

1 Προκηρύχθηκαν από το… 2015.

2 Προκηρύχθηκαν 20 φορές οι ίδιες θέσεις. Ανά μήνα.

3 Δεν είναι ολοκληρωμένες (10 από τους 15).

4 Ουδείς αναλαμβάνει όχι ότι λύνουν, καν εάν απλώς συνεισφέρουν στο όλο πρόβλημα.

 

Αυτά τα ελάχιστα ΕΑΝ και ΟΤΑΝ οι 10 ΘΑ προσληφθούν. ΘΑ προκηρυχθούν και 4 θέσεις για το ΤΕΠ του Γ.Ν.Ρ. ΘΑ κι αυτές (χωρίς να υπάρχουν στον οργανισμό!). Τρία χρόνια συμπληρώνει Υπουργός, ΘΑ και ΘΑ. 10 με 15 χρόνια τουλάχιστον είχαν να γίνουν αυτά, διαβεβαιώνει. Άντε Υπουργέ, λίγο ακόμα και θα σας ψηφίσω κι εγώ.

 

ΣΥΡΙΖΑ και για το Γ.Ν. Ρεθύμνου.

 

Μην ξεχαστούμε. «Εντός του έτους» (εντός του έτους και τούτο) ΘΑ, ΘΑ λειτουργήσουν και 3 Τοπικές Μονάδες Υγείας στο Ρέθυμνο. Οι τρεις ΤοΜΥ. ΘΑ στελεχωθούν, ΘΑ προσφέρουν, ΘΑ διευρύνουν το φάσμα. Η μία κόντευε να λειτουργήσει εντός του περασμένου Σεπτεμβρίου, όπως ανακοινώθηκε, αλλά άτιμη ζωή (ξανα)ματαιώθηκε. Σύμφωνοι, αυτά δεν πραγματοποιούνται εύκολα, έστω σε ΔΥΟ (2) θητείες του ίδιου κόμματος και των ίδιων Υπουργών, πάντως το ίδιο σχέδιο είχε εφαρμοστεί σε κράτη υπό άλλα καθεστώτα και απέτυχε σε όλα. Πάντα και παντού. Παραμένει σε Β. Κορέα και Βενεζουέλα. Το κουρεμένο παιδοβούβαλο και ο Μαντούρος. Μη μου πουν στον Σύριζα πως το μάθανε από μένα… Ο Υπουργός ασφαλώς το γνώριζε. Συνειδητά το αντιγράφει. Όσοι από τις τοπικές αρχές συνεργάστηκαν μαζί του (ήλθε επί τούτου στο Ρέθυμνο), το αγνοούσαν; Γιατί δεν του το επεσήμαναν παρά χοροπηδούσαν με παλαμάκια για το επίτευγμα να δούμε και τα Τομ και Τζέρυ στον τόπο μας;

Αναβάθμιση επέρχεται (γίνεται ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ) και στα ιατρεία ΕΟΠΠΥ (15, 10 μέρες, μια βδομάδα το ραντεβού για παθολόγο). Πώς; «με μετακινήσεις γιατρών στο πλαίσιο διευρυμένου ωραρίου και από προσλήψεις (ΘΑ επίσης, εξάλλου, οπωσδήποτε) επικουρικού προσωπικού». Να γελάς και να κλαίς. Από το… διευρυμένο ωράριο και προσλήψεις όχι αληθινές αλλά ως υπόθεση εργασίας. Μα δεν ντρέπονται; Και γιατί τότε δεν τα έπραξαν μια 3ετία στα Υπουργεία; Δεν κοκκινίζουν; Δεν βαρέθηκαν τόσα ψέματα; Δεν λυπούνται τόσο κόσμο που κορόιδεψαν, κοροϊδεύουν και ΘΑ ξανακοροϊδεύουν εσαεί;

Περιβόλι ευωδιαστό και τα περί αλληλεγγύης και αλληλοκάλυψής του στον απίστευτο, απερίγραπτο, ανυπέρβλητο, αλλοπρόσαλλο Πολάκη (ντούε φάλτσο), θέμα τους, όμως θέμα μας που αντί της συνοπτικά καταδίκης αναζητείται ενταύθα ο τρόπος – χρόνος παρασημοφόρησης του Υπουργού, θέμα μας το γεγονός ότι ούτε λέξη από πουθενά, αντίλογου, ένστασης, απορίας, αντίθεσης, διάψευσης. Ούτε λέξη. Από πουθενά. Τέτοια πάντα. Και εις ανώτερα. Ευοί ευάν. Και μη χειρότερα. Από κοντά η ιεροσύνη, προστρέχουν Στρατός, Σώματα ασφαλείας, πάσης φύσεως ένστολα, μάλλον διόλου Συριζεϊκώς «διαταγμένα», αυτοβούλως και ασμένως (πού να έβλεπε τέτοια η δύσμοιρη – οιωνεί άδουσα μακαρίως – επάρατος, μήτε εις θερινόν νυκτός ή απομεσήμερου ενύπνιόν της μεθ’ ελαφράς ενούρησης). Συναυλία συμφωνικής και συμπεφωνημένης καίτοι πολλάκις και πολλαπλώς ξεφωνημένης ΣυριζοΑνελικής ορχήστρας υπό το σεληνόφως των ψεμάτων, της απάτης, της διαστρέβλωσης, μετά χορογραφίας των φρικιών που δίκην… «φορέων» (και το λουρί του Μουζάλα) υπομηδειόντων χαρμόσυνα και υπό του σε αχούρια και καταγώγια κρυφοκομμούνικου Ζαχαριαδικής κοπής του 1945 ρίγους παλλόμενα. Χαίνοντα και χάσκοντα, πολυβοόντα καταχειροκροτούν τα φρικιά, ποδοκροτούν, συγκατανεύουν, συνταιριάζουν, καταφάσεις ολόψυχες, σπαραξικάρδιες, πνιχτά χαχανητά ανεπιφύλακτης επιδοκιμασίας, ενίοτε με μικρά βογγητά ως επευφημίες θριάμβου για το δήθεν επιτευχθέν, το επιτευχθέν το ατυχέστατο, ανύπαρκτο, αόρατο, άυλο σαν ευγενές αέριο. Στο Ρεθεμνιώτικο πάνελ, επί σκηνής, ανάγλυφη η φρίκη, κωμωδία του Τρίο Στούτζες, σενάριο, σκηνοθεσία, χορογραφία, μουσική επένδυση το ίδιο Τρίο. Η όπερα Τραβατόρε του Βέρντι. Η τσιγγάνα με άριες, χορωδιακά, τα Ballet Theatre στο «οι ωραίοι κοιμώμενοι». Τρίο Στούτζες πραγματικά μαζί με τον συνδικαλιστή τους αντάρτη της κολοτούμπας.

 

Ολίγα ακόμη εξαντλώντας την ημέτερη και υμέτερη (δική σας) υπομονή…

 

Δισέλιδο Υπουργού ήταν αυτό… (μετά συγχωρήσεως και βοήθειά μας).