Ήταν αναμενόμενο

 

Ήταν αναμενόμενο το να λέει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ότι το μνημόνιο που έφερε και το ψήφισαν στη Βουλή ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, είναι δέκα φορές καλύτερο από τα προηγούμενα μνημόνια. Για την ακρίβεια, ήταν αναμενόμενο γιατί η πολιτική, οι προγραμματικές διακηρύξεις πριν από τον Γενάρη του 2015, το περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης (αυτό που τώρα είναι πρόγραμμα της ΛΑΕ), οι προεκλογικές εξαγγελίες, οι προγραμματικές δηλώσεις της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ήταν εγγύηση για την υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου και της Ε.Ε., τη διατήρηση των παλιών μνημονίων, τη σύνταξη ενός νέου. Ήταν αναμενόμενο γιατί ο εμπαιγμός προς τον λαό ήταν προφανής. Ποντάρανε πάνω στη δυστυχία του και την απελπισία του και κέρδισαν το τζακ ποτ της αστικής κυβερνητικής εξουσίας.

 

Η αισχρή κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται, δεν έχει τέλος. Ο Αλέξης Τσίπρας, από το προεκλογικό βήμα, έχει το θράσος να βάζει στην ίδια ομιλία τους εκτελεσμένους της Καισαριανής με το… δέκα φορές καλύτερο μνημόνιο που έφερε. Όπως το ίδιο θράσος είχε όταν, προεκλογικά, διαβεβαίωνε ότι εντός του δρόμου του κεφαλαίου και της Ε.Ε. θα ασκήσει πολιτική υπέρ του λαού.

 

Ό,τι και να πουν προεκλογικά για να ψαρέψουν ψήφους, είναι κάλπικο. Οι ζυμώσεις για το κυβερνητικό σχήμα της επόμενης μέρας εντείνονται. Έτσι φαίνεται από τις δηλώσεις Μεϊμαράκη, τις δηλώσεις Δραγασάκη, τις δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων. Ό,τι και να πουν, το πρόγραμμα της όποιας επόμενης κυβέρνησης είναι δεδομένο. Είναι το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση. Είναι δεδομένο πως θα κάνουν ό,τι έχουν δεσμευτεί να κάνουν, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση θα προκύψει. Υλοποίηση των πολιτικών της Ε.Ε., ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, ενίσχυση των τραπεζών, ανάκαμψη για τους μονοπωλιακούς ομίλους. Όλα αυτά που για να γίνουν θα συνοδευτούν από όσα ψήφισαν μαζί στη Βουλή, δηλαδή μειώσεις μισθών και συντάξεων, περικοπές δαπανών για υγεία, πρόνοια, παιδεία, αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ιδιωτικοποιήσεις, αύξηση της φορολογίας για τις εργατικές – λαϊκές οικογένειες.

 

Η πορεία αυτή του ΣΥΡΙΖΑ ήταν προδιαγεγραμμένη πολύ πριν από τον Γενάρη του 2015, από το περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Από τη στιγμή που αναδείχθηκε σε υποψήφια κυβερνητική δύναμη, το 2012, σιγά σιγά προσαρμόστηκε στις ανάγκες της αστικής διακυβέρνησης ξεμασκαρεύοντας το σοσιαλδημοκρατικό του πρόγραμμα απ’ όποιες ριζοσπαστικές διακηρύξεις. Και αυτό έγινε απ’ όλους μαζί, και αυτούς που είναι σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ και αυτούς που πήγαν στη ΛΑΕ. Ήταν προδιαγεγραμμένη, γιατί είχε απ’ την αρχή καθαρό στόχο: Τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης εντός Ε.Ε. και Ευρωζώνης. Αξιοποίησε τη λαϊκή αγανάκτηση και διαμαρτυρία, επένδυσε σε ανέξοδες διακηρύξεις για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του λαού. Σήμερα, ζούμε τον δεύτερο γύρο αυτής της προσπάθειας, προσαρμοσμένης στο γεγονός της ψήφισης του 3^ου μνημονίου.

 

Ο λαός δεν πρέπει να ανεχτεί και πάλι την ίδια κοροϊδία. Πολύ περισσότερο που τώρα αναδεικνύεται η ανάγκη να παλέψει για να βγει στο προσκήνιο ο ίδιος. Μοναδική διέξοδος για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, και στις εκλογές. Η συμπόρευση με τους κομμουνιστές στους τόπους δουλειάς, στο χωριό, στις λαϊκές γειτονιές. Για τη συγκρότηση μιας ισχυρής Λαϊκής Συμμαχίας, την αποφασιστική ενίσχυση της αντιμονοπωλιακής – αντικαπιταλιστικής πάλης της, για να πάρει ο λαός την εξουσία, να γίνει ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει, να αποτινάξει τα δεσμά της λυκοσυμμαχίας της Ε.Ε. και να διαγράψει μονομερώς το χρέος της πλουτοκρατίας. Για να έρθει το πραγματικά νέο που θα σαρώσει στο πέρασμά του όλη τη σαπίλα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Γιατί αυτό είναι το παλιό…