Αγροτικές κινητοποιήσεις…

Βρισκόμαστε και πάλι μπροστά σε αγροτικές κινητοποιήσεις… Το κυρίαρχο ερώτημα είναι αν οι αγρότες διεκδικούν δίκαια αιτήματα ή αν κυριαρχεί η παλαιά νοοτροπία «Όλα τα κιλά/ Όλα τα λεφτά!» με ό,τι αυτό κουβαλάει ως ευρύτερη αντίληψη κυρίως στην σημερινή οικονομική κατάσταση.

 

Αναμφίβολα είναι παράλογο τόσο οι αγρότες όσο και οι επαγγελματίες να πληρώνουν προκαταβολή φόρου 100% για εισοδήματα που μπορεί να αποκτήσουν ή και να μην αποκτήσουν την επόμενη χρονιά!

 

Την ίδια στιγμή ενώ άλλοι φορολογούνται με συντελεστή 42% οι αγρότες ζητούν να φορολογούνται με 13% και να έχουν αφορολόγητο όριο τα 12.000 ευρώ, ακόμα και αν αυτό προέρχεται από επιδοτήσεις! Σε αντίθεση με όσους αμείβονται με «μπλοκάκι» και φορολογούνται από το πρώτο ευρώ!

 

Ας σταθούμε όμως και λίγο στους αριθμούς για να δούμε τι εισοδήματα δήλωσαν οι αγρότες. Το 19,60% των αγροτών δήλωσε μηδενικό εισόδημα ή ζημιά, ενώ το 54,73% δήλωσε ετήσιο εισόδημα μέχρι 2.000 ευρώ. Όσο μελετούμε τα στοιχεία αυτά συναντούμε και άλλα «παράδοξα» όπως ότι το 19,19% των αγροτών δηλώνει ετήσιο εισόδημα από 2001 έως 9.000 ευρώ και τέλος ότι μόνο το 4,41% δηλώνει εισόδημα από 12.001 ευρώ και πάνω! Τα στοιχεία αυτά μπορούν να οδηγήσουν σε συμπεράσματα που δεν είναι βέβαιο ότι συμβάλλουν υποστηρικτικά στην επίτευξη των στόχων που θέτουν οι αγρότες με τις κινητοποιήσεις τους…

 

Όμως οι αγρότες ζητούν και άλλες εξαιρέσεις όπως λ.χ. «κούρεμα» του 50% του κεφαλαίου των δανείων και ρύθμιση των εγγυημένων από το ελληνικό δημόσιο δανείων στην πάλαι ποτέ ΑΤΕ με χαμηλό επιτόκιο και περίοδο χάριτος 3 ετών, ενώ για τα υπόλοιπα δάνεια ζητούν «κούρεμα» ενός ποσοστού του κεφαλαίου και διαγραφή των τόκων υπερημερίας και συμβατικών και το υπόλοιπο ποσό να αποπληρωθεί σε 20 χρόνια με χαμηλό επιτόκιο και για τα 3 πρώτα χρόνια να καταβάλουν μόνο τους τόκους… Οι εξαιρέσεις που ζητούν οι αγρότες αποτελούν ταυτόχρονα επιβάρυνση για άλλους…

 

Πού πήγαν όμως τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ των ενισχύσεων και επιδοτήσεων; Μήπως σε παραγωγικές επενδύσεις ή νέες καλλιέργειες; Πήγαν άραγε σε βελτιώσεις των αγροτικών εκμεταλλεύσεων; Άσκησε το κράτος τους απαραίτητους και ουσιαστικούς ελέγχους για τη διάθεση και αξιοποίηση των εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων που έχουν διατεθεί από το 1981 μέχρι σήμερα; Μήπως το πολιτικό μας σύστημα στάθηκε αλληλέγγυο στη νοοτροπία « Όλα τα κιλά / Όλα τα λεφτά»; Δημιουργήθηκε άραγε ένα «μητρώο αγροτών», ώστε οι επιδοτήσεις και οι όποιες διευκολύνσεις να καταλήγουν σε εκείνους που πραγματικά ασχολούνται με τη γεωργία αντί να γίνεται διασπάθιση πόρων με αποτέλεσμα και οι ίδιοι οι κατά κύριο και αποκλειστικό επάγγελμα αγρότες να είναι αδικημένοι;

 

Πολλά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε… Είναι όλα γνωστά! Το πολιτικό προσωπικό «χαϊδεύει» τα αυτιά των αγροτών και οι αγρότες για χρόνια – μέσω του αποκλεισμού των εθνικών οδών- πίεζαν τις κυβερνήσεις οι οποίες στο τέλος υποχωρούσαν στην αντίληψη των « ενισχύσεων» παραβιάζοντας τις αποφάσεις και τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς, ακριβοπληρώνοντας στη συνέχεια τους εγχώριους λαϊκισμούς!

 

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η υπερφορολόγηση των τελευταίων ετών «σκοτώνει» την επιχειρηματική δραστηριότητα και διώχνει επενδύσεις με αποτέλεσμα η ανεργία να αποτελεί γάγγραινα για την οικονομία και την κοινωνία. Όμως δεν μπορούν να υπάρχουν « δύο μέτρα και δύο σταθμά»…

 

Χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές/ σταθερό φορολογικό σύστημα, πληρωμές μέσω τραπέζης ή τραπεζικών καρτών συνδεδεμένων με τις φορολογικές αρχές, τραπεζικός δανεισμός με χαμηλό κόστος, ασφαλιστικές εισφορές, επενδυτικά κίνητρα είναι μερικές μόνο «σταθερές» που μπορούν να αλλάξουν αρχικά τη βαλτωμένη οικονομία μας…

Όλα τούτα όμως να ισχύουν για όλους, χωρίς εξαιρέσεις…