Μεγάλη αύξηση παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στον αριθμό των αδέσποτων ζώων που περιπλανώνται στην πόλη. Μερικά από αυτά έχουν ακόμα στον λαιμό το λουράκι τους, που υποδηλώνει πως μέχρι πριν κάποιο διάστημα είχαν τη φροντίδα ενός ιδιοκτήτη, ενώ τώρα τριγυρνούν απροστάτευτα, ψάχνοντας νερό και τροφή προκειμένου να συνεχίσουν να ζουν αλλά και ένα χάδι από τους περαστικούς. Όταν περνάς από δίπλα τους είναι έτοιμα να σε ακολουθήσουν με ένα νεύμα για να γλιτώσουν από το ζοφερό τους μέλλον και τις κακουχίες του δρόμου. Συνηθισμένα σε διαφορετικές συνθήκες, μοιάζουν χαμένα χωρίς την προστασία του αφεντικού τους, προσπαθώντας σαστισμένα να αποφύγουν τα αυτοκίνητα. Υπάρχουν βέβαια και εκείνα που από κουτάβια βρίσκονται στον δρόμο και είναι πιο εξοικειωμένα με την δύσκολη καθημερινότητα τους.
Η απόκτηση ενός κατοικίδιου θα πρέπει να είναι μια συνειδητή επιλογή και να πραγματοποιείται μόνο εφόσον ο υποψήφιος ιδιοκτήτης γνωρίζει τις υποχρεώσεις του και όντας σίγουρος ότι μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτές, διασφαλίζει ότι το τετράποδο που αποκτά δεν θα καταλήξει εκτεθειμένο στον δρόμο, όπου οι πιθανότητες επιβίωσής του είναι εξαιρετικά μειωμένες.
Στην επισήμανση ότι η έλλειψη παιδείας και κουλτούρας είναι αυτή που γεννά το πρόβλημα των αδέσποτων, προέβη ο πρόεδρος του φιλοζωικού σωματείου της πόλης «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ», Γιώργος Αστρινός, μιλώντας στα «Ρ.Ν». Τα μέλη του σωματείου τα τελευταία δύο χρόνια λειτουργίας του έχουν σώσει τη ζωή πάνω από τετρακοσίων τετράποδων, μαζεύοντας τα από τους δρόμους, φροντίζοντάς τα και βρίσκοντας ένα νέο σπίτι για αυτά. Ο κ. Αστρινός επεσήμανε πως χρειάζεται μια συντονισμένη δράση φιλοζωικών σωματείων και δημοτικής αρχής προκειμένου να βελτιωθεί το πρόβλημα και να προστατευτούν τα αδέσποτα, τονίζοντας συγκεκριμένα: «Οποιοδήποτε θέμα έχει προκύψει στην πόλη, αν θέλουμε να λυθεί, πρέπει πρώτα να βρούμε την αιτία και μετά με σχέδιο προχωράμε στη λύση του ζητήματος. Στο θέμα των αδέσποτων θα ήθελα να πω ότι ο χάρτης έχει αλλάξει ριζικά σε σχέση με το παρελθόν. Παλιότερα αδέσποτο θεωρείτο κάποιο ζώο το οποίο ήταν απόγονος δύο ήδη αδέσποτων ζώων. Αυτό έχει αλλάξει καθώς το 60%-70% των σημερινών αδέσποτων είναι πρώην δεσποζόμενα τα οποία πετάχτηκαν στον δρόμο και από εκεί ξεκινάει το πολύ εκτεταμένο σημερινό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στο Ρέθυμνο. Αυτό μάς οδηγεί σε μια βασική παραδοχή που λέει ότι για να λύσουμε το θέμα των αδέσποτων πρέπει να χτυπήσουμε στη ρίζα την αιτία. Το κεντρικό πρόβλημα λοιπόν είναι η έλλειψη παιδείας και κουλτούρας, όμως αυτό δεν χτίζεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Το νέο στοιχείο που συμπληρώνει την εικόνα του αυξημένου προβλήματος με τα αδέσποτα στην πόλη είναι ότι πλέον παρουσιάζονται και πολλές περιπτώσεις σκυλιών ράτσας, που αφήνονται στον δρόμο, πράγμα που δεν υπήρχε παλιότερα. Φυσικά δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός καθαρόαιμων και ημίαιμων, όλα είναι ψυχές που βρίσκονται απροστάτευτες στους δρόμους. Επανειλημμένα έχουμε τονίσει στον δήμο το ύψος και το μέγεθος του προβλήματος και έχουμε προτείνει και συγκεκριμένους τρόπους δράσης, κάτω από ένα οργανωμένο σχέδιο, που θα καλύπτει όλο το φάσμα του προβλήματος και θα χτυπάει τις αιτίες που το γεννούν, προκειμένου να περιοριστεί το δυσάρεστο αυτό φαινόμενο».
Απευθυνόμενος στους πολίτες του Ρεθύμνου ο κ. Αστρινός τούς κάλεσε να συμμετέχουν ενεργά στα φιλοζωικά σωματεία της πόλης, ώστε να γίνει μια πιο συγκροτημένη και αποτελεσματική προσπάθεια για την προστασία των αδέσποτων και τον περιορισμό του φαινομένου. Τους κάλεσε επίσης να μοιραστούν το όνειρο του «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ» για «να γίνει όλη η πόλη ένα φιλοζωικό σωματείο», υπενθυμίζοντας ότι η δράση των μελών του σωματείου εστιάζεται στο να δώσουν το παράδειγμα πως η συμβίωση με τα τετράποδα μπορεί να γίνει λειτουργική. Σχολιάζοντας, ανέφερε συγκεκριμένα: «Στο Ρέθυμνο υπάρχουν αρκετοί φιλόζωοι αλλά το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς λειτουργούν μεμονωμένα, οπότε όταν αυτή η προσπάθεια δεν έχει μια μορφή συνολικής δράσης το αποτέλεσμα είναι αποσπασματικό και ελλιπές. Η λύση για να χτυπήσουμε τη ρίζα του προβλήματος για εμάς ξεκίνησε από την εξής παραδοχή, ότι για να αλλάξεις τον κόσμο πρέπει να τον αλλάξεις με το παράδειγμα σου και όχι με τη γνώμη σου. Εμείς στο «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ» αποφασίσαμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και μέσα από το παράδειγμά μας να δείξουμε στον κόσμο τι μπορούν να κάνουν και αυτοί για να γίνει ομαλή η συμβίωση με τα τετράποδα, σε ένα κόσμο που δεν ανήκει μονάχα στους ανθρώπους αλλά και στα ίδια».
Τέλος, έκανε έκκληση σε όσους έχουν σκύλους να μην τους εγκαταλείπουν ενώ σημείωσε πως όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν τη συντροφιά ενός τετράποδου φίλου μπορούν να το κάνουν μέσα από τις γιορτές υιοθεσίας που διοργανώνονται κάθε Σάββατο στην Πλατεία του Αγνώστου Στρατιώτη.
Δράσεις αντιμετώπισης του φαινομένου από την αρμόδια δημοτική επιτροπή
Το πρόβλημα των αδέσποτων είναι κάτι που δεν μπορεί κάνεις να παραβλέψει, μια βόλτα στην πόλη, υπενθυμίζει ακόμα και στους πιο αδιάφορους, ότι απαιτείται άμεση και προσεκτική προσέγγιση από του δημοτικούς και όχι μόνο φορείς.
Στα πλαίσια αυτά το τελευταία δύο χρόνια λειτουργεί στον δήμο η «Επιτροπή Διαχείρισης του Προγράμματος Αδέσποτων Ζώων», που τον προηγούμενο Μάιο ανακοίνωσε την έναρξη της λειτουργίας του δημοτικού κτηνιατρείου στο Ζουρίδι. Σκοπός του κτηνιατρείου είναι η στείρωση των αδέσποτων ζώων και η συνακόλουθη μείωση της αναπαραγωγής και του αριθμού τους.
Μιλώντας στην εφημερίδα ο πρόεδρος της Επιτροπής Διαχείρισης του Προγράμματος για τα Αδέσποτα και αντιδήμαρχος συντονισμού του δημοτικού έργου, Βασίλης Θεοδωράκης, σχολιάζοντας το πρόβλημα αναφέρθηκε στις δράσεις της επιτροπής για τον περιορισμό του φαινομένου, επισημαίνοντας πως ο δήμος κάνει ότι μπορεί αλλά χρειάζεται και ο κάθε ιδιοκτήτης τετράποδου να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που του αντιστοιχεί. Ειδικότερα ο κ. Θεοδωράκης υπογράμμισε: «Με την ύπαρξη των αδέσποτων στην πόλη προσπαθούμε να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας. Προσπαθούμε στο δημοτικό κτηνιατρείο να στειρώσουμε τα τετράποδα που βρίσκονται αδέσποτα στους δρόμους και σε αυτό έχουμε και τη βοήθεια των φιλοζωικών συλλόγων. Μπορώ να πω ότι η όλη διαδικασία προχωράει ικανοποιητικά. Επίσης με τη βοήθεια του λιμεναρχείου και της αστυνομίας γίνονται μια σειρά από έλεγχοι στα δεσποζόμενα τετράποδα για να διαπιστώσουμε αν έχουν μικροτσίπ με τα στοιχεία του ιδιοκτήτη τους. Φυσικά, καταλαβαίνετε πως αν έχουν αυτό το τσιπ είναι δύσκολο να αφεθούν αδέσποτα, καθώς υπάρχουν και νομικές κυρώσεις για όσους εγκαταλείπουν τα τετράποδά τους. Πιστεύουμε πως τόσο με τις στειρώσεις όσο και με τα τσιπάκια θα περιορίσουμε το θέμα με τα αδέσποτα στην πόλη. Μαζεύεται έτσι κατά το δυνατόν το πρόβλημα, βέβαια είμαστε ακόμα μακριά από το τέλειο. Πρέπει, όμως, και οι πολίτες να είναι συνειδητοποιημένοι. Κάνουμε από την πλευρά μας ότι μπορούμε αλλά θα πρέπει να αποκτήσει συνείδηση και ο κόσμος. Δεν γίνεται όποιος βαρεθεί το σκυλί του να το αφήνει στον δρόμο».
Πλάνο δημιουργίας χώρου φιλοξενίας για τα αδέσποτα της πόλης
Προσπάθεια εξεύρεσης κατάλληλου χώρου που θα μπορέσει να στεγάσει «Το πάρκο ζώων», τη δομή που σχεδιάζεται να φιλοξενήσει όσα αδέσποτα βρίσκονται κακοποιημένα, τα κουτάβια και τα τετράποδα που μετά την επίσκεψη στο δημοτικό κτηνιατρείο, δεν μπορούν να επανενταχθούν άμεσα στο σημείο στο οποίο βρέθηκαν, μέχρι να βρεθεί ο ιδιοκτήτης που θα τα υιοθετήσει, εξετάζει τις τελευταίες μέρες ο δήμος και τα φιλοζωικά σωματεία της πόλης. «Προσπαθούμε να βρούμε έναν χώρο για να φιλοξενούνται εκεί τα ζώα που έχουν κάποια ανάγκη. Την Τετάρτη στα πλαίσια της προσπάθειας διαχείρισης του θέματος με τα αδέσποτα στο Ρέθυμνο, μιλήσαμε με κάποιους ιδιώτες, μήπως βρούμε έναν χώρο που θα στεγάσει αυτή μας την πρωτοβουλία. Είμαστε ακόμα σε αναμονή και περιμένουμε να δούμε πως θα εξελιχθεί αυτή η προσπάθεια» δήλωσε ο κ. Β. Θεοδωράκης.
Σχολιάζοντας το θέμα ο κ. Γ. Αστρινός, επεσήμανε πως πάγια θέση του «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ» είναι η ανάγκη λειτουργίας αυτής της δομής προστασίας των αδέσποτων, ενώ τόνισε πως μπορεί να λειτουργήσει σε πολλά επίπεδα, προσφέροντας πλεονεκτήματα τόσο για το τουριστικό προϊόν του Ρεθύμνου, όσο και για τα έσοδα του δήμου. «Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στην προσπάθεια δημιουργίας ενός χώρου που θα λειτούργει σαν ένα πάρκο ζώων που θα μπορεί να φιλοξενεί κάτω από προδιαγραφές σωστού υγειονομικού χαρακτήρα όλες τις αδέσποτες ψυχές, σαν ενδιάμεσο στάδιο μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία υιοθεσίας τους. Η ύπαρξη του όμως αυτομάτως εξασφαλίζει μια λύση για το πού θα πηγαίνουν τα αδέσποτα και τα κακοποιημένα σκυλιά που βρίσκονται στου δρόμους. Στον χώρο αυτό να μπορούν να γίνονται οι γιορτές υιοθεσίας και να είναι επισκέψιμος από τους κατόχους κατοικίδιων προκειμένου μαζί με τα παιδιά τους να παίρνουν μαθήματα για το πώς πρέπει να συμβιώνουμε με τα ζώα συντροφιάς . Υπάρχει πραγματικά σοβαρή ανάγκη δημιουργίας ενός τέτοιου χώρου ο οποίος μακροπρόθεσμα, αν αυτό σχεδιαστεί σωστά, μπορεί να φέρνει και έσοδα στον δήμο. Καταρχήν θα είναι μια τεράστια διαφήμιση για την πόλη. Η δημιουργία του θα βοηθήσει το Ρέθυμνο να ξεχωρίσει από άλλους προορισμούς. Μπορεί επίσης εκεί να φιλοξενηθούν και κατοικίδια τουριστών που δεν γίνονται δεκτά στα ξενοδοχεία. Στο «ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ» γινόμαστε συχνά δέκτες ερωτήσεων τουριστών που θέλουν να πάρουν μαζί τους το κατοικίδιο τους και δεν μπορούν να τα έχουν στα ξενοδοχεία και δεν υπάρχει κάποιος χώρος να τα φιλοξενήσει».