Αδιαφορία και ανικανότητα

Εν πρώτοις, μείζονες περιοχές δεν διαθέτουν συγκεκριμένες ειδικότητες γιατρών, όχι μόνο στις δομές του ΠΕΔΥ, αλλά ούτε συμβεβλημένους ελεύθερους επαγγελματίες με τον ΕΟΠΥΥ. Αγροτικά Ιατρεία δεν λειτουργούν ή μειώθηκαν και ελαττώθηκαν οι ιατρικές επισκέψεις λόγω έλλειψης αγροτικών γιατρών.

 

Καθοδόν, οι συνέπειες για τους ασφαλισμένους είναι τεράστιες. Είτε καταφεύγουν εν τω μέσω της νυκτός στα δημόσια Νοσοκομεία οπότε επιβαρύνεται δραματικά η δευτεροβάθμια περίθαλψη (οι αναμονές για εξέταση ξεπερνούν τους 12 μήνες), είτε πληρώνουν ιδιώτη γιατρό. Οι μισές αεροδιακομιδές (κόστος εκάστης 15.000 έως 20.000 ευρώ) θα αποφεύγονταν εάν υπήρχε ο κατάλληλος γιατρός. Ασθενείς με έκτακτο σοβαρό πρόβλημα υγείας, αναγκάζονται να κάνουν τον «γύρο του θανάτου» προκειμένου να βρουν ασθενοφόρο και να διακομιστούν σε Νοσοκομείο κι ύστερα γιατρούς, κρεβάτια, χειρουργεία, ΜΕΘ.

 

Άλλη μια κραυγή αγωνίας και απελπισίας από τους γιατρούς του Ρεθύμνου ακολούθησε τη βαρύγδουπη ανακοίνωση του Υπουργού. 3/1/17 «Θα δοθεί βαρύτητα σε ΚΥ και Περιφερειακά Ιατρεία»… θα γίνουν προσπάθειες και κινήσεις που δεν θα δημιουργήσουν προβλήματα γιατί όπως εξήγησε «υπάρχει αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο και…». Η πραγματικότητα εντελώς διαφορετική, παρουσιάζει μια κυβέρνηση αδιάφορη και ανήμπορη να αντιμετωπίσει τα τραγικά αδιέξοδα του συστήματος υγείας σε όλη τη χώρα, που με δική της ευθύνη, καταρρέει. Οι «προσπάθειες» του Ρεθυμνιώτη Υπουργού φάνηκαν στην αδυναμία εξυπηρέτησης, στις ελλείψεις προσωπικού και υλικών, στις κάπηλες υποσχέσεις, στις ονειροφαντασίες για παγκόσμιες πρωτοτυπίες, στις παραμυθίες στον «ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ», στις παλινωδίες και τις αυτοδιαψεύσεις του. Στα όσα φανφαρονικά και φαραωνικά εξαγγέλλει χωρίς ποτέ, μονίμως, να πραγματοποιούνται. Ξαναμίλησε γεμάτος έπαρση για τα μεγαλεπήβολα σχέδια των ιατρείων της γειτονιάς, τις χιλιάδες προσλήψεις που αέναα επίκεινται, κουνώντας το κεφάλι, μάλλον περιμένοντας την ευγνωμοσύνη από το πλήθος.

 

 

Όλο αυτό ονομάζεται αναβάθμιση. Δίχως ντροπή, όνειδος, σεβασμό, εκτίμηση και άνευ αναγνώρισης της αξίας του πολίτη. Μάλιστα, οι γιατροί που τα λένε αυτά -μετά τα μπουρδουκλώματα έμπλεα από τουρλωτές τιριτόμπες τούρμπο τουρλού τουρλού, που επιχείρησαν μετέπειτα, όπου αντί να ψευτοδικαιολογήσουν, αυτοδιακωμωδούνται-, από τη ΔΥΠΕ κατατάσσονται «… σε όσους έχουν στρατευθεί στον αγώνα ενάντια στην προσπάθεια βελτίωσης του δημόσιου συστήματος υγείας». Η κάθε αντίθετη φωνή να στιγματίζεται σαν προδοτική, Στάλιν του ’35 ή Γκαίμπελς του ’40. Διαλέγετε. Η ΔΥΠΕ που δεν πραγματοποίησε κανένα από τα σχέδια που κατά καιρούς διατείνεται, γκετοποιεί, στοχοποιεί, ευθέως απειλεί γιατρούς να μην εναντιώνονται στην «προοδευτική κυβέρνηση». Λοιπόν, ας γνωστοποιήσουν τι στο καλό (ή στον χίλιο δαίμονα) κατόρθωσαν και σε ποιό ποθούμενο αποτέλεσμα κατέληξαν δίχως να μιμηθούν τον του ΓΝΡ σε πανικόβλητους πέραν τόπου και χρόνου άσχετους και άκαιρους «απολογισμούς» των τυροπιτάδικων με τις τοιουτοτρόπως τιρμπουσόν, τρανσέξουαλ αριστερών πισωδρομήσεων της πισωβελονιάς σαν δήθεν νεωτερισμούς της συμφοράς που εν είδει αστεϊσμού τα σφεντουρίζουν σαν τάχα επιτεύγματα.

 

Αδιαφορία και ανικανότητα το αριστερό δίπτυχο.

 

Ο ξένος Τύπος δεν αυταπατάται σαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε έρευνα της Αγγλικής εφημερίδας «Γκάρντιαν» επισημαίνεται η κατακρήμνιση, η καταβαράθρωση του συστήματος υγείας. Συμπεραίνει ότι η μείωση κατά το 1/3 της χρηματοδότησης και οι διαρκείς ελλείψεις συνεπάγονται για πολλούς ασθενείς τη μοιραία κατάληξη ενώ θα μπορούσαν, το πιθανότερο, να σωθούν. Η έρευνα ως επιβεβαίωση μιας πραγματικότητας που όλοι ζούμε, με χειρουργεία που δεν λειτουργούν, ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό, αργές εξετάσεις, μονάδες ειδικής φροντίδας κλειστές και τόσα επιπρόσθετα και παρελκόμενα, συνηγορούν στη μεγάλη κι αυξανόμενη ανθρωπιστική κρίση. Το βιολί τους, ετούτοι, «μπορούν» να «αναλάβουν» και τις εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες. Όταν δίχως μετανάστες, τα ράντζα του 2017 ανταγωνίζονται και ενίοτε υπερτερούν εκείνων του 1960.

 

Πέραν από δημηγορίες μπούρδες – αρλούμπες – τούμπες, τι ωφέλιμο παρείχαν δυο χρόνια οι ίδιοι και οι τοποθετημένοι τους ένθεν κακείθεν; Ποιες πρωτεύουσες παραμέτρους ακολουθούν; Ποιους ακρογωνιαίους λίθους θέτουν; Ποιες σταθερές πολιτικής εφαρμόζουν ή με ποιές τάσσονται σαφώς υπέρ – κατά; Ό,τι διασκορπίζουν, είναι οι παραισθητικά κι αποπροσανατολιστικά λεκτικοί αντιπερισπασμοί τρικυμίας εν κρανίω. Εγκυκλοπαιδική – διανοητική συγκρότηση ξυλόσομπας με τα μπουριά της στον καφενέ στο χωριό, IQ ανθισμένη αμυγδαλιά, ασχετοσύνη και άγνοια για πρόσωπα και καταστάσεις, τακτική του «ναι σε όλα» και χάϊδεμα πάντων και πασών, ανικανότητα, αναποφασιστικότητα, και μυξοκλάματα, φενάκη η αγαστή συνεργασία με τη συνδικαλαρία των συνδικαλαράδων.

 

Ατρακτοειδώς παλινδρομώντας περιδινούμενοι μεταξύ μηδέν βορείως, τίποτα νοτίως, αρλουμπολογιών δυτικά, και ψυχοσύστασης λυγμικά, ατόφιος ο ανημέρευτος βιβλικός Αυνάν, ανατολικά. Πώς το ‘λεγε η γιαγιά, θεός σχωρέστην, στο τζάκι; «Ανάμεσα σε δυο βουνά, βορβούλακας κατρακυλά. Τι είναι;».

 

Σύριζα ολοταχώς, ολοένα, ολούθε, ολόγιομοι κι’ ολωσδιόλου ολόγυμνοι θα ανακοινώνουν επιτυχίες του πενταγράμμου, θα διαπιστώνουν, θα εύχονται, θα προβλέπουν, θα προετοιμάζουν. Βοήθειά μας.