Αισθητική στην πόλη και στα χωριά μας!

Πολλές φορές έχουμε μιλήσει-καταγγείλει δημόσια, ότι στον δήμο μας δεν παράγεται πολιτική!

Και λέγοντας πως δεν παράγουμε πολιτική, εννοούμε ότι δεν έχουμε βάλλει, (ποτέ μέχρι σήμερα!), «στο τραπέζι» του προβληματισμού, του διαλόγου, της συζήτησης, της κατάθεσης απόψεων και προτάσεων, της διαμόρφωσης στόχων και προγράμματος υλοποίησής των, της λήψης αποφάσεων που να δρομολογούν δράσεις και θετικά αποτελέσματα, κανένα τοπικό πρόβλημα, καμιά τοπική βελτιωτική πρόταση, κανένα απλό ή τολμηρό αίτημα, καμιά παράμετρο της τοπικής οικονομικοκοινωνικής πραγματικότητας.

Έτσι, αυτονόητα και φυσιολογικά, κανένα πρόβλημα του δήμου και των δημοτών δεν αντιμετωπίζεται, κανένα «αγκάθι» της καθημερινότητάς μας δεν «καθαρίζεται», καμιά προοπτική ελπίδα και αισιοδοξία δεν ξεφυτρώνει στο «σεπέρι» του δήμου μας.

Ομοίως, για τον ίδιο λόγο και αιτία, εδώ και πολλές δεκαετίες, τα υπομνήματα των τοπικών αιτημάτων-προβλημάτων αναπαράγονται, ίδια και αναλλοίωτα, με «καρμπόν», αφού τίποτα από τα πιο πάνω δεν «περπάτησε», τίποτα δεν «εκτοπίσθηκε», τίποτα δεν λύθηκε, σε τίποτα δεν «έκλεισε» ο φάκελος του!

Μάλιστα, για πολλά θέματα, λόγω αυτής της χρόνιας αντιμετώπισής τους, έχουμε επιδείνωση, έχουμε χειρότερες «φάσεις» τους, έχουμε δυσκολότερες καταστάσεις τους!

Πολλές φορές επίσης έχουμε μιλήσει για ένα ευρύτατο φάσμα θεμάτων και στοιχείων, που περιμένουν το «ενδιαφέρον» του δήμου, το οποίο (φάσμα) επίσης διευρύνεται συνεχώς, με τάσεις κάλυψης του συνόλου των θεμάτων!

Ετούτη η κατατιθέμενη άποψή μας, μπορεί να αντιμετωπίζεται με κάποια αρχική επιφύλαξη από κάποιους, όμως αν κάποια στιγμή καθίσουμε να μιλήσουμε με στοιχεία και με αριθμούς, αν καθίσουμε να κάνουμε μια αναδρομή στον τοπικό τύπο, ο οποίος είναι ένας διαχρονικός καθρέπτης της τοπικής πραγματικότητας, αν μπορέσουμε να αναδείξουμε ένα ουσιαστικό διάλογο για να αναπτύξουμε απόψεις και επιχειρήματα, τότε θα διαπιστώσουμε την πραγματική αλήθεια, εκείνη που «σκεπάζουν» τα γραφεία τύπου και οι επικοινωνιακοί σύμβουλοι, οι οποίοι «δουλεύουν τα λεφτά τους» και ξέρουν να κάνουν καλά εκείνο που «είναι η δουλειά τους»!

Επικουρικά θα επικαλεσθούμε και τα υπάρχοντα αρχεία, (όσων έχουν τοπικά αρχεία), όπου καταφαίνεται αυτή η ανόθευτη αλήθεια. Εντελώς τηλεγραφικά να θυμίσουμε εκείνη την «αποτελεσματικότητα» των δηλώσεων των αρμοδίων, που μιλούνε-απειλούνε, (σχεδόν κάθε χρόνο, επί πάρα πολλά χρόνια!), με «τα μαχαίρια που θα πάνε μέχρι το κόκαλο» (στο οποίο όμως ποτέ, κάθε φορά, δεν φτάνουν), επί πόσα χρόνια δεν λέγονται και γράφονται τα ίδια και τα ίδια!

Επί χρόνια προσπαθούμε, με τεκμηριωμένες γραπτές και προφορικές προτάσεις, με πρωτοκολλημένες τεκμηριωμένες αιτήσεις, με «δραματικές» προς κάθε «κατεύθυνση» επισημάνσεις της παρανομίας του δήμου να μην «απαντά» και να μην ανταποκρίνεται στις νόμιμες υποχρεώσεις του, με γραπτές καταγγελίες μας στις εκ του Νόμου ελεγκτικές υπηρεσίες, χωρίς κανείς πουθενά να επιβάλλει τα αυτονόητα, να δημιουργήσουμε τον απαιτούμενο εποικοδομητικό διάλογο, να «κινήσουμε» το δημοτικό «κάρο» σε λυτικές δράσεις, να προκαλέσουμε την δημοτική αρχή να ασχοληθεί με τα αυτονόητα.

Δυστυχώς εδώ και επτά περίπου χρόνια με την παρούσα δημοτική αρχή, αλλά και κάποια χρόνια πριν, τα «δημοτικά ώτα» ούτε ακούνε, ούτε ενδιαφέρονται να ακούσουν, όχι μόνον εμάς αλλά οποιονδήποτε έχει την αποκοτιά να «τα ενοχλεί»!

Θα αναγκασθούμε να πούμε την αυτονόητη κρίση-διαπίστωσή μας, ότι μόνη γιατρειά είναι η αλλαγή δημοτικής αρχής!

Παρασυρθήκαμε από την σοβαρότητα του προβλήματος αυτού (δηλ. την ανυπαρξία παραγωγής πολιτικής στον δήμο μας), και εξέντωσε η εισαγωγή μας, όμως χρειάζεται αυτή η «παραβίαση» του κανόνα σύνθεσης ενός κειμένου (που θέλει σύντομη την εισαγωγή), διότι οφείλουμε να θυμίζουμε την επιζήμια έλλειψή της, που είναι η βασικότερη αιτία για το καταστροφικό τοπικό «καθεστώς», κατά το οποίο ενώ «δεν δικαιούμαστε να έχουμε προβλήματα» όμως είμαστε «πνιγμένοι» από τα προβλήματα!

Είμαστε μια πόλη (με τα χωριά μας) με ιστορική Αρχοντιά, μια πόλη (με τα χωριά μας) που οι άνθρωποί της πάντα υλοποιούσαν μια αφτιασίδωτη ομορφιά, πάντα πετύχαιναν «χρώματα και αρώματα» για την καθημερινότητά τους.

Η ομορφιά είναι μια βασική παράμετρος της ποιότητας ζωής μας, είναι μια ουσιαστική συνιστώσα της οικονομικοκοινωνικής υγείας στον τόπο.

Στην πόλη και στα χωριά μας, υπήρχαν και (σε κάποιο, μικρό ή μεγαλύτερο, βαθμό υπάρχουν) όμορφα κτίρια, όμορφοι «δρόμοι», όμορφες γειτονιές, που απολάμβαναν οι κάτοικοί τους και οι επισκέπτες τους.

Με το πέρασμα των δεκαετιών, άλλαξαν οι ανάγκες, άλλαξαν τα κριτήρια και οι αξιολογήσεις τους, άλλαξαν και οι άνθρωποι! Όλες αυτές οι αλλαγές περπάτησαν «μόνες» τους χωρίς καθοδήγηση, χωρίς ελέγχους και προδιαγραφές, χωρίς κανόνες και περιορισμούς.

Έτσι φτάσαμε «στο σήμερα», σε μια «δύσκολη» πραγματικότητα, σε ένα αλαλουμικό αποτέλεσμα, που σίγουρα απαιτεί, και έχει ανάγκη, την δημοτική «παρουσία» και δραστηριοποίηση, ώστε να «σουλουπωθεί» και να μπει σε «καλούπια» αισθητικής.

Ο δήμος έχει τη νομική δυνατότητα, (θα λέγαμε, και τη νομική υποχρέωση!), να διαχειρισθεί όλες τις τοπικές υποθέσεις! Μια τοπική υπόθεση είναι η αισθητική της πόλης! Συνεπώς ο δήμος μπορεί και πρέπει να «ασχοληθεί» με την βελτίωση της αισθητικής της πόλης και των χωριών μας.
Σίγουρα η αισθητική δεν είναι αντικειμενική έννοια, αλλά διαπλέεται από την υποκειμενικότητα, και γι’ αυτό χρειάζεται αντίστοιχο προσεκτικό χειρισμό.

Ο τόπος μας έχει αξιόλογους ανθρώπους, που μπορούν να έχουν μια «δουλεμένη» άποψη, με επιχειρήματα και τεκμηρίωση, για να συνθέσουν επαρκείς ποιοτικά και ποσοτικά προτάσεις, για ουσιαστική συζήτηση και εποικοδομητικό διάλογο.

Για να φτάσουμε κάπου, για να βγάλουμε αποφάσεις και να επιμείνουμε στην υλοποίησή τους, για να νομοθετήσουμε αρχές και κανόνες, πρέπει να δουλέψουμε σωστά με ευρύτατο διάλογο (όπως άλλωστε προβλέπει και η νομοθεσία για τέτοιες αποφάσεις!), οφείλουμε να πείσουμε (σαν δήμος) για αυτήν την αναγκαιότητα-χρησιμότητα, είναι απαραίτητο και προαπαιτούμενο να πιστέψουμε οι ίδιοι (στον δήμο μας) για αυτήν την υποχρέωσή μας, είναι θεμελιακής σημασίας και αξίας να αντιληφθούμε (στον δήμο μας) πως δεν είναι οι αναπλάσεις (ή, οι «αναπλάσεις»!) το «αναγκαίο και ικανό», αλλά, μονοδρομικά, αυτό είναι, μόνον, ο άνθρωπος και η προστιθέμενη ανθρώπινη ευτυχία!

Η αισθητική αφορά στην μονάδα, (στο κτίριο), αφορά στην ομάδα, (στον «δρόμο»), αφορά στην οικογένεια, στην «γειτονιά»), αφορά στην κοινότητα, (στην πόλη και το χωριό), αφορά στην περιοχή (σε ολόκληρο τον δήμο, συνολικά).
Αντίστοιχης οργανωτικής δομής και διάρθρωσης πρέπει να είναι η προσπάθεια κάλυψης αυτής της απαιτούμενης δουλειάς.

Τον συντονισμό και την προεργασία (το «κτιριολογικό πρόγραμμα» της προσπάθειας) πρέπει και μπορεί να αναλάβει μια πολιτική ομάδα, (διαπαραταξιακή και ουσιαστική), που να λειτουργεί «δίπλα και παράλληλα» με αρμόδιο υπηρεσιακό «γραφείο».

Οπωσδήποτε θα αξιοποιηθεί το πλούσιο, εθελοντικό (ή και εν μέρει αμειβόμενο), τοπικό δυναμικό μηχανικών, εικαστικών, αλλά και των απλών ενεργών πολιτών.

Πριν κάποια χρόνια μια δήμαρχος μεγάλης πόλης είχε δηλώσει (ξεκινώντας μια όμοια προσπάθεια βελτίωσης της αισθητικής στον δήμο της), ότι «η πόλη της είναι μια κυρία 50-55 ετών που είναι καλό, να περάσει, λίγο, από την αισθητικό της, και αμέσως μετά, από τον πλαστικό χειρουργό της»!

Ας αποφασίσουμε λοιπόν στον δήμο μας, να στείλουμε την πόλη και τα χωριά μας, στον «αισθητικό» (δηλ. στις διαδικασίες που προτείναμε) και αφού πάρουμε την «γνωμάτευση» και τις προτάσεις του «αισθητικού», (δηλ. αφού καταλήξουμε, μέσα από σωστές και πλήρεις διαδικασίες, στο τι, πού και ποια χρειάζεται να κάνουμε) να απευθυνθούμε στον «πλαστικό χειρουργό» (δηλ. να χαράξουμε πρόγραμμα και διαδικασίες) για τις αναγκαίες χρειαζούμενες «επεμβάσεις»!

Χρειαζόμαστε στον δήμο μας «να φρεσκάρουμε» πολλά πράγματα, από ιδέες νοοτροπίες και λειτουργικές μέχρι και «τα γυαλιά» με τα οποία «βλέπουμε» τα τοπικά θέματα και προβλήματα!

Μόνο έτσι θα συμφωνήσουμε, ότι η αισθητική της πόλης είναι μια σοβαρή τοπική υπόθεση, που απαιτεί να «στραφούμε», να την «δούμε», να την «αγκαλιάσουμε» και να την «φέρουμε» στην θέση της, όπου θα ‘πρεπε ήδη να είχε «καθίσει»!

Όσο γρηγορότερα γίνει αυτή φρεσκαδοεισβολή στον δήμο μας, τόσο ταχύτερα θα βοηθήσουμε τον τόπο μας αντιμετωπίζοντας και λύνοντας τα προβλήματά του.

Αυτή η ανάγκη (και χρησιμότητα) μιας δυναμικής και δημιουργικής εισβολής φρέσκων ιδεών και απόψεων, φρέσκων αντιλήψεων και λειτουργικών, και φρέσκου οξυγονοφόρου αέρα στο δημαρχιακό γραφείο, ιστορικά, μόνο με ένα τρόπο μπορεί να υλοποιηθεί, με την αλλαγή της δημοτικής αρχής!

* Ο Νίκος Νίνος είναι δημοτικός σύμβουλος Ρεθύμνου
nikninos@gmail.com