(…) Λένε πολλά γι’ αυτήν
μα πιο πολύ μιλούν
για τις πολλές ερωτικές της σχέσεις
με στρατηγούς
με επαγγελματίες πολιτικούς
με διανοούμενους
άλλα και με αστυνομικούς.
Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό
το μαρτυρούν άλλωστε οι εκκλησίες
τα πολυάριθμα σχολεία
οι φυλακές και τ’ αναμορφωτήρια
πού γενναιόδωρα έχει χαρίσει.
Εις το κράτος. (…)
Το σπίτι (της) γίνεται χρυσό
ένα μνημείο ιστορικό
με τα πορτρέτα των προγόνων της
αγωνιστών και δολοφόνων,
με τ’ ακριβά παράσημα των «εθνικών υπηρεσιών»,
με τις περγαμηνές και τα χρυσά μαχαίρια,
με τα κεριά και τα ψηφιδωτά… (…)»
Θα πουν ίσως αρκετοί από εσάς τι «έπιασε» σήμερα τον γράφοντα να ασχοληθεί με ελάχιστους «γραφικούς» νοσταλγούς της χούντας των συνταγματαρχών και τον Μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιο για όσα διαδραματίστηκαν την περασμένη Πέμπτη στην κηδεία του Ντερτιλή…Σε μια εποχή που η χώρα και η κοινωνία έχει οδηγηθεί σε πολλαπλά αδιέξοδα και σε μια βαθιά πολιτισμική κρίση, ο γράφων «κάνει θέμα» την μικρή αυτή «γραφική» ομάδα των νοσταλγών της επάρατης χούντας;
Μα γι’ αυτό ακριβώς το λόγο! Σίγουρα ο τόπος δεν κινδυνεύει από μια δράκα «γραφικών» νοσταλγών… Όμως, όλα αρχίζουν και τελειώνουν στο σημείο αυτό. Από εκεί και ύστερα αρχίζουν οι επιπτώσεις των γεγονότων… Η «διδαχή» που αυτά παράγουν, το μήνυμα που στέλνουν, η επένδυση στην ένταση που δημιουργούν, το μίσος που τροφοδοτούν οι νοσταλγοί του πιο μισητού καθεστώτος στη χώρα…
Πόσοι, άραγε, δεν έχουμε ακούσει εκείνη την «αθώα» φράση: «Μια χούντα» θα μας σώσει! Ή «Αν ήταν η χούντα δε θα γινόταν όλα αυτά στη χώρα» ή «Ένας Παπαδόπουλος χρειάζεται». Τώρα φτάσαμε στο σημείο ο εκπρόσωπος της Εκκλησίας κ. Αμβρόσιος να αποκαλεί τον νεκρό Ντερτιλή: «Μάρτυρα της πατρίδας και της … Ελευθερίας-ήρωα και ισάξιο του Σωκράτη και του Κολοκοτρώνη!!» … Έξω από την εκκλησία να ηχούν πυροβολισμοί και να παρευρίσκονται βουλευτές κόμματος (Χρυσή Αυγή) κι όλα τούτα να φαίνονται «φυσιολογικά» σε πολίτες που το μέλλον του τόπου το αναζητούν στο πιο μισητό χθες…(;). Φυσικά, δεν περιμένουμε οι άνθρωποι αυτοί να αλλάξουν τώρα και να στηρίξουν την… «Γηραιά Κυρία Δημοκρατία»!
Το κήρυγμα μίσους, όμως, του Μητροπολίτη παράγει, δυστυχώς, αποτελέσματα αρνητικά σε κάποια μέλη της δοκιμαζόμενης κοινωνίας μας. Ανεπίτρεπτος λόγος από έναν ιερωμένο που έργο του είναι να βρίσκεται απέναντι από το μίσος, να ενώνει και όχι να διχάζει, να διδάσκει την αγάπη αντί να επενδύει (όπως και η Χρυσή Αυγή) στην ένταση, να αποτελεί πρότυπο για την νέα γενιά που νωρίς -νωρίς δοκιμάζει τις αντοχές της… Και αντί όλων αυτών… Μίσος, παραχάραξη της ιστορίας, διχασμός, επένδυση στο χάος… Άραγε, αν είχαμε ένα καθεστώς ανελευθερίας ο κ. Αμβρόσιος, εάν το επιθυμούσε θα μπορούσε να πει τα ίδια δημοσίως, για έναν πολίτη αριστερών πεποιθήσεων; Όλα τούτα τα γνωρίζει, βέβαια, πολύ καλά… Αναμένουμε βέβαια, την αντίδραση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και της Ιεραρχίας…
Παρόντες, όμως στην κηδεία Ντερτιλή ήταν αρκετοί βουλευτές της Χρυσής Αυγής… Κόμμα της Βουλής η Χρυσή Αυγή, όπου οι βουλευτές του ορκίζονται πίστη στο Σύνταγμα και τους Νόμους και την ίδια στιγμή βουλευτές του είναι παρόντες (και το κόμμα βγάζει θετικού πνεύματος ανακοινώσεις) για τον αποθανόντα Ντερτιλή! Στο βάθος, βέβαια, υπάρχει και κάποιο θετικό στοιχείο. Οι πολίτες βλέπουν το πραγματικό πρόσωπο του κόμματος αυτού και κυρίως όσοι το «τίμησαν» με την ψήφο τους σε δύο, μάλιστα, εκλογές! Όμως, σε ποια δημοκρατία συμμετέχει η Χρυσή Αυγή; Ποιο πολίτευμα (και πώς;) στηρίζει και στηρίζεται; Τι «οραματίζεται» για τη «Γηραιά Κυρία Δημοκρατία»;
Τ ακόμματα -σε μια Δημοκρατία-έχουν με το δικό τους τρόπο ένα ρόλο παιδευτικό , δημιουργούν προτυπα με όσα λένε και πράττουν, καθοδηγούν τους πλολίτες, λειτουργούν ανοιχτά -ελεύθερα με μαι λογική «όλα στο φως»… Η Χρυσή Αυγή όλα τα παραπάνω (και τόσα άλλα ακόμη) ούτε τα πιστεύει ούτε τα οραματίζεται, ούτε το λαό προσπαθεί να ενώσει. Κάνει τα ακριβώς αντίθετα… Η κηδεία Ντερτιλή φανέρωσε το αληθινό της πρόσωπο! Οι πολίτες τώρα πια δεν μπορούν να πουν ότι δεν γνωρίζουν… δεν υπάρχει από εδώ και πέρα «άλλοθι»!
Υπάρχει, όμως, και κάτι ακόμα… Η τάση ορισμένων να «εξισώνουν» (λεκτικά) την πραγματική Χούντα με τη διακυβέρνηση της χώρας κάτω από το «άγρυπνο βλέμμα» των δανειστών μας… Αυτό αποτελεί, επίσης, ένα επικίνδυνο «παιχνίδι». Όταν, μάλιστα, γίνεται από στελέχη κοινοβουλευτικών κομμάτων οδηγεί, επίσης, στην κοινωνική ένταση «πατώντας» πάνω σε λάθος βάση και στέλνοντας μηνύματα που δεν ωφελούν το λαό να σκεφτεί ψύχραιμα και λογικά για το μέλλον του και το μέλλον αυτού του τόπου.. Μεταφέρουν το πρόβλημα στην «εξέδρα»… Επενδύουν περισσότερο στο συναίσθημα παρά στο ρεαλισμό και συγχέουν έτσι οι πολίτες (και κυρίως όσοι λόγω ηλικίας απέχουν πολύ από τη Χούντα των συνταγματαρχών) τα αντικειμενικά γεγονότα, με αποτέλεσμα και την ουσία να χάνουν και σε λανθασμένα «κανάλια σκέψης» να οδηγούνται…
Η χώρα έχει ανάγκη από κοινωνική συνοχή, κριτική σκέψη, αυτογνωσία-αυτοκριτική, επιστροφή σε αρχές-αξίες, «ρεαλισμό όραμα», σχέδιο δράσης όχι μόνο για το «κοντινό» αύριο, ισχυρούς θεσμούς, γνώση της ιστορικής διαδρομής του τόπου αυτού…
Ακριβή «Κυρία Δημοκρατία» σημαίνει…Πολύτιμη!
Κι όπως καθετί πολύτιμο, οφείλουμε να την προστατέψουμε, να τη στηρίξουμε, να τη δυναμώσουμε και, φυσικά, να τη σεβαστούμε…
Ο «Μιθριδατισμός» είναι ένας βασικός της εχθρός… Χρέος μας είναι να τη βοηθήσουμε να τον αντιμετωπίσει…
