Οι εξελίξεις στην Ευρωζώνη είναι εντυπωσιακές και αναδεικνύουν την αδυναμία της Ελλάδας να προσαρμοστεί και να πρωταγωνιστήσει στην υπό διαμόρφωση νέα κατάσταση.
Ικανοποιητικές επιδόσεις
Η Ευρωζώνη εμφανίζει, στο σύνολό της, ικανοποιητικές οικονομικές επιδόσεις. Ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης είναι της τάξης του 1,9% δίνοντας προβάδισμα στην Ευρωζώνη και γενικότερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση έναντι των ΗΠΑ.
Η ικανοποιητική ανάπτυξη συνδυάζεται με την αύξηση της απασχόλησης πάνω από τα επίπεδα του 2008 εξέλιξη που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Ευρωζώνη απορρόφησε την πρόσθετη ανεργία που προκάλεσε η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και η αναγκαστική προσαρμογή σε αυτήν. Το δημόσιο χρέος των κρατών της Ευρωζώνης μειώνεται σαν ποσοστό επί του ΑΕΠ για τρίτη συνεχή χρονιά ενώ το δημοσιονομικό έλλειμμα είναι της τάξης του 1,5% του ΑΕΠ, στο μισό του ορίου που προβλέπει η ΟΝΕ.
Μετά από μια περίοδο δοκιμασίας δικαιώνονται οι επιλογές υπέρ της δημοσιονομικής αυστηρότητας, των διαρθρωτικών αλλαγών και της λεγόμενης ποσοτικής χαλάρωσης στη νομισματική πολιτική που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Ακόμη και οι οικονομίες της Ευρωζώνης που αντιμετώπιζαν τα μεγαλύτερα προβλήματα έχουν πλέον ικανοποιητικές ως εντυπωσιακές επιδόσεις. Εντυπωσιάζουν η Ιρλανδία που αναπτύσσεται με ετήσιο ρυθμό 4% ως 5% και η Ισπανία με έναν ετήσιο ρυθμό της τάξης του 3%. Ικανοποιητικές είναι οι επιδόσεις της Πορτογαλίας και της Κύπρου οι οποίες άφησαν πίσω τους τα προγράμματα-μνημόνια και εμάς στη μνημονιακή μας μοναξιά η οποία αν κρίνουμε από τα μέτρα που ανακοινώθηκαν θα κρατήσει τουλάχιστον μέχρι το 2020.
Νέα δυναμική στην οικονομία
Η Ευρωζώνη, με εξαίρεση την Ιταλία και φυσικά την Ελλάδα, έχει λύσει τα βασικά οικονομικά της προβλήματα και αντιμετωπίζει το μέλλον με συγκρατημένη αισιοδοξία.
Η εκλογή Μακρόν στην προεδρία της γαλλικής Δημοκρατίας και η εξασφάλιση της απόλυτης πλειοψηφίας από το κόμμα του στις βουλευτικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν σε δύο γύρους δημιουργεί μια νέα δυναμική.
Η Γαλλία δείχνει αποφασισμένη να αντιμετωπίσει τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας που άφησαν πίσω τους οι προεδρίες Ολάντ και Σαρκοζί και να συνεργαστεί, σε ισότιμη βάση με τη Γερμανία, για να οργανώσουν από κοινού τη δυναμική επανεκκίνηση της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Ο κ. Μακρόν είναι ένας φιλελεύθερος πολιτικός ο οποίος έχει επιλέξει τα ηγετικά στελέχη της κυβέρνησης Φιλίπ από τον χώρο της γαλλικής κεντροδεξιάς.
Η καγκελάριος Μέρκελ, η οποία θα εξασφαλίσει κατά πάσα πιθανότητα την τέταρτη τετραετία στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, αξιολογεί ιδιαίτερα θετικά τις θέσεις του κ. Μακρόν και προετοιμάζεται για την παραπέρα ανάπτυξη της γαλλογερμανικής συνεργασίας, η οποία αποτελεί παραδοσιακά τον άξονα στον οποίο στηρίζεται η ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Έχουμε λοιπόν μια Ευρωζώνη η οποία καταγράφει καλές οικονομικές επιδόσεις, μια Γαλλία η οποία στρέφεται από μια προβληματική σοσιαλιστική αναζήτηση σε μια φιλελεύθερη φιλοευρωπαϊκή στρατηγική και μια Γερμανία η οποία εμφανίζεται πρόθυμη να επενδύσει στη στενότερη συνεργασία με τη Γαλλία για να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι μεγάλες ευρωπαϊκές εκκρεμότητες στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η κρίση της ελληνικής οικονομίας.
Συντελούνται εντυπωσιακές αλλαγές σε επίπεδο Ευρωζώνης. Εξελίξεις οι οποίες έμοιαζαν καταδικαστικές για την Ε.Ε., όπως η ψήφος των Βρετανών υπέρ του Brexit στο δημοψήφισμα του Ιουνίου του 2016 και η ανάδειξη του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ μπορούν να μετατραπούν σε καταλύτες της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Η Ελλάδα χάνει πολύτιμο χρόνο γιατί με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν μπορεί να πρωταγωνιστήσει στο υπό διαμόρφωση νέο ευρωπαϊκό τοπίο. Το 2018 είναι μια εξαιρετικά κρίσιμη για την Ε.Ε. και την πατρίδα μας χρονιά. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα δραστηριοποιηθεί η γαλλογερμανική συνεργασία και θα δοθεί μια νέα ώθηση στην Ευρωζώνη σε φιλελεύθερη οικονομική βάση. Έχουμε λοιπόν κάθε συμφέρον να επιδιώξουμε την πολιτική αλλαγή που θα μας επιτρέψει να πρωταγωνιστήσουμε στο υπό διαμόρφωση νέο ευρωπαϊκό περιβάλλον και να αντιμετωπίσουμε έτσι με αποτελεσματικό τρόπο τα ιδιαίτερα προβλήματά μας.
