Ανάπτυξη μέσω του αγροδιατροφικού τομέα

Οι Έλληνες ζουν και αναπνέουν για την ανάπτυξη και την ψάχνουν μέσω επιδοτούμενων δράσεων (γεωργία – κτηνοτροφία, ΕΣΠΑ για νέα ξενοδοχεία άφραγκων τουριστών, ΑΠΕ μέσω τους τέλους που εισπράττεται από τον Λογ. της ΔΕΗ, ιδιωτικοποιήσεις π.χ. των αεροδρομίων σε επενδυτές με δανεικά από τις ανακεφαλαιοποιημένες τράπεζες, ΟΠΑΠ κλπ).

Τι θεωρούν ανάπτυξη όμως στην διπλανή Ιταλία;

 

Μια επένδυση με 31 καταστήματα σε όλο το κόσμο (14 στην Ιταλία), στα ράφια των καταστημάτων της βρίσκονται 4.000 ποιοτικά Ιταλικά προϊόντα.

 

Οι επιχειρηματίες που δημιούργησαν αυτή την τοπική «πολυεθνική» της ιταλικής γαστρονομίας είναι ο Oscar Farinetti με 40% και το υπόλοιπο ανήκει σε συναιτερισμούς και παραγωγούς της κάθε περιοχής.

 

14 καταστήματα στην Ιταλία.

 

4 στις ΗΠΑ.

 

1 στη Βραζιλία, Γερμανία, Δανία, Τουρκία, Κατάρ, Σαουδική Αραβία.

 

2 στην Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Η.Α. Εμιράτα.

 

4 εστιατόρια σε 2 πολυτελή κρουαζερόπλοια.

 

Με υπερηφάνεια προσφέρουν σαν κυρίως πιάτο σπαγγέτι με ντομάτα (σαν να προσφέραμε εμείς, σε κάτι ανάλογο, φασολάδα!).

 

Το τελευταίο «θαύμα» έγινε στη Τεργέστη σε μια αναπαλαιωμένη αποθήκη του 1902. Δημιουργήθηκαν 85 νέες θέσεις εργασίας συν την όλη δυναμική παραγωγής στην ύπαιθρο. Αποτελείται από 4 ορόφους με υπόγειο πάρκινγκ.

 

Στο πρώτο όροφο βρίσκονται τα προϊόντα της περιοχής που φιλοξενείται το κατάστημα. Στο δεύτερο βρίσκονται οι πιο γνωστές παγκοσμίως ιταλικές μάρκες καφέ και σοκολάτας. Στον τρίτο όροφο η μεγάλη γιορτή του κρασιού, 1220 φίρμες, μόνο από τη περιφέρεια FVG οπού βρίσκεται, από το κρασί των 2,5 ευρώ το μπουκάλι έως των 800 ευρώ.

 

Επτά εστιατόρια σε 3 ορόφους που παρουσιάζουν όλη τη γαστρονομική βιοποικιλότητα της Ιταλίας. Από ψάρι και τυρί έως κολοκύθες και μαρμελάδες.

 

Άλλο «θαύμα», είναι η Disneyland της αγροτοδιατροφικής κληρονομιάς της Ιταλίας, η Fico Eataly world στις εγκαταστάσεις της παλαιάς λαχαναγοράς της πόλης Bologna. Η υπεροχή της Ιταλίας στον τομέα «από το χωράφι στο πιρούνι». Σε ένα χώρο συνυπάρχουν εκατοντάδες υψηλής ποιότητας «χειροποίητα» προϊόντα διατροφής.

 

– Η κουλτούρα του τροφίμου.

 

– Η ομορφιά της αγροδιατροφικής «βιοποικιλότητας».

 

– Οι γνώσεις αυτών που ανέκαθεν δουλεύουν για αυτήν την υπεροχή.

 

• 80.000 τ.μ. θεματικό πάρκο – 6.000.000 επισκέπτες τον χρόνο – 100.000 εμπλεκόμενοι φοιτητές

 

• 10 διδακτικές αίθουσες

 

• 40 εργαστήρια μετατροπής της πρώτης ύλης

 

• 4.000 τ.μ. αίθουσες συνεδρίων

 

• 7.300 τ.μ. εστιατόρια τοπικής κουζίνας

 

• 9.800 τ.μ. μπακάλικα και Αγορές

 

• 10.000 τ.μ. επιδεικτικών εκμεταλλεύσεων και αγροκτημάτων

 

 

Ένας ιστορικός αγροτικός συνεταιρισμός (1906) της Ιταλικής περιφερείας FVG, επιβίωσε από πολέμους και 2 σεισμούς, με 10.400 μέλη (2013), παραγωγούς και πολίτες, 650 εργαζομένους, 60 σημεία πώλησης και συνεταιριστική τράπεζα για μικρά κεφάλαια των μελών.

 

Η κρίση και λάθη στην διαχείριση έφεραν το κλείσιμο του συνεταιρισμού, την απόλυση των υπαλλήλων, το μπλοκάρισμα των καταθέσεων και την μη εξόφληση των προμηθευτών.

 

Περιφέρεια, τοπικοί φορείς, κάτοικοι και επιχειρηματίες ανέλαβαν μια βρουν μια νέα ισορροπία, όπου θα γινόταν μια μερική επιστροφή στις καταθέσεις, θα πληρωνόταν οι υπάλληλοι τα χρωστούμενα και οι προμηθευτές θα ελάμβαναν ένα μέρος των χρημάτων τους.

 

Η προτεραιότητα ήταν η επαναλειτουργία των σημείων πώλησης για την απορρόφηση των περισσοτέρων απολυμένων υπαλλήλων.

 

Εδώ ακριβώς φαίνεται η δύναμη μιας κοινωνίας, όπου κάνοντας όλοι πίσω αλλά και «μπροστά», κατάφεραν να βρουν νέους ιδιοκτήτες στα περισσότερα σημεία πώλησης (από τοπικούς συνεταιρισμούς και επιχειρηματίες με «φιλικά» προς την περιοχή συμφέροντα), όπου απορροφήθηκαν οι περισσότεροι απολυμένοι υπάλληλοι, ενώ σε αρκετές δημοπρασίες πλειοδότησαν συλλογικότητες πρώην εργαζόμενων.

 

Στην Ελλάδα αυτά θα ήταν δύσκολα να συμβούν γιατί καταρχήν δεν έχουμε τοπική αναπτυξιακή και καταναλωτική συνείδηση, θα ντρεπόμασταν για την φασολάδα και θα προσφέραμε σνίτσελ, οι τοπικοί «επιχειρηματίες» και συνεταιρισμοί ενδιαφέρονται πως θα επιδοτηθούν και όχι πως θα παράξουν υπεραξία, οι Περιφέρειες θα περίμεναν εντολή από τα κόμματα ενώ ντρεπόμαστε να πούμε ότι αυτή η ανάπτυξη και αυτός ο τουρισμός είναι ζημιογόνοι για τον τόπο.

 

Τέτοιες μεταρρυθμίσεις πρέπει να κάνουμε είτε μέσα είτε έξω από το Ευρώ, γκρεμίζοντας την παγκοσμιοποίηση Π.Α.Ν.Ε.Υ.Κ.Ο.Λ.Α. εκ των έσω.

 

Αυτός ο «τοπικός προστατευτισμός» λύνει το πρόβλημα της πατρίδας μας όπου το κενό έχει καταλάβει την εξουσία και η μετριότητα τις ψυχές μας.