Η ελληνική τουριστική οικονομία χρήζει προφανώς αναβάθμισης του κύματος, που κάθε φορά την κατακλύζει. Ο λεγόμενος ποιοτικός τουρισμός, ως αναπόφευκτο ζητούμενο, αναγκαστικά πρέπει να φύγει από τα λόγια και να ενσωματωθεί σε καθημερινές πρακτικές, ως κύριος στόχος πλέον.
Και είναι πραγματικά πολλά τα πεδία εφαρμογής των ως άνω πρακτικών και ακόμη περισσότερες οι τελευταίες, ώστε ο καθορισμός τους να απαιτεί αναλυτική εξειδίκευση. Αναφορά θα γίνει εδώ μόνο για την εικόνα, που θα έδινε η Ελλάδα, αν συστηματικά πρόβαλε και έθετε στη διάθεση των ξένων επισκεπτών τον λογοτεχνικό της πλούτο, και για την περαιτέρω διαφήμισή της ως τόπου κουλτούρας και πολιτισμού.
Το παραπάνω εγχείρημα θα απαιτούσε ενεργητική συμμετοχή των εμπλεκόμενων φορέων, και σαν τέτοιοι εδώ δεν νοούνται κρατικοί φορείς, αλλά ιδιώτες και ειδικότερα οι απασχολούμενοι με την πώληση του βιβλίου. Οι βιβλιοπώλες.
Πράγματι, θα ήταν διαφορετική η εικόνα της χώρας, αν οι προθήκες των βιβλιοπωλείων της έδιναν περίοπτες θέσεις σε έργα ελληνικής λογοτεχνίας. Έχει και ο γραπτός λόγος το μερτικό του στην προβολή μιας χώρας. Όταν προβάλλονται λογοτεχνικά έργα μεταφρασμένα, (και) τότε η χώρα προβάλλει την ψυχή της.
Ενδεχομένως τα πιο πάνω να θεωρηθούν υπερβολικά. Αλλά ακόμη και έτσι να ήταν, δηλαδή να ήσαν ανεπαρκή στην κατεύθυνση αναβάθμισης της τουριστικής πελατείας της Ελλάδας, και πάλι δεν θα έπαυαν να είναι χρήσιμα. Τη φορά αυτή όμως, στην κατεύθυνση ενός λειτουργικού αντίβαρου σε ενδεχόμενη αύξηση της προσφυγικής παρουσίας στη χώρα και συνακόλουθα της πιθανότητας κάποιας υποβάθμισης.
* Ο Παρασκευάς Μαμαλάκης είναι συγγραφέας
