Μια διαφορετική εικαστική προσέγγιση στο χειμωνιάτικο σκηνικό και τις μέρες των Χριστουγέννων επιχειρούν να δώσουν οι Αλέξανδρος Ανδρουλάκης, Κάλλη Καραδάκη, Αλέξανδρος Τζίντζος, Μαρία Ερνεστ Φραγκοπούλου και Χρυσούλα Σκεπετζή. Η ομάδα αυτή των εικαστικών καλλιτεχνών ανέλαβε το στολισμό του Figaro ενόψει των εορτών, δημιουργώντας στο χώρο του μαγαζιού, μια έκθεση που πέρα από την πρώτη της ανάγνωση, αποκτά βαθύτερο νόημα. Η χαρά, η διασκέδαση, η απόλαυση, ο έρωτας, αλλά και η χειμωνιάτικη συστολή, ο σκεπτικισμός, η χριστουγεννιάτικη ευαισθησία. Όλα τα παραπάνω αναμειγνύονται και εμπεριέχονται εκφραστικό «κράμα» των καλλιτεχνών της έκθεσης, την επιμέλεια της οποίας ανέλαβε η Χρυσούλα Σκεπετζή.
Μιλώντας στα «Ρ.Ν.» η κα Σκεπετζή εξήγησε την πρόθεση των συντελεστών της έκθεσης μέσα από τα έργα τους. «Δεν επιδιώκαμε να δοθεί το εορταστικό πνεύμα με την πρώτη ανάγνωση των έργων στο χώρο, αλλά να έχει μια δευτερεύουσα ανάγνωση, πίσω από αυτό που εκ πρώτης σημαίνει. Δηλαδή να έχουμε ένα ταξίδι, ένα όνειρο. Είναι κάτι που λείπει στις μέρες μας. Ίσως είναι από τα πιο περίεργα Χριστούγεννα, που περνάμε στη ζωή μας. Πρέπει κάπως να φύγουμε από αυτό, να ονειρευτούμε ξανά, κάτι πρέπει να κάνουμε», τονίζει σχετικά η κα Σκεπετζή.
Τρεις είναι οι κύριες τεχνικές που χρησιμοποιούν οι πέντε δημιουργοί: ζωγραφική, κολλάζ και χαρακτική. Πάνω από τη μπάρα του μαγαζιού μια μορφή αγγέλου που έχει κατασκευαστεί από την ίδια την κα Σκεπετζή. Λίγα μέτρα πιο δίπλα, δύο μορφές, μια αντρική και μια γυναικεία, ζωγραφισμένες από τον Αλέξανδρο Τζίντζο. «Είναι δύο φιγούρες, οι οποίες ζουν ένα μεγάλο μέρος της ζωής τους στα μπαρ. Έχει λοιπόν άμεση σχέση με το χώρο γι’ αυτό και βρίσκονται κοντά στο μπαρ. Στο αίθριο βρίσκονται τα υπόλοιπα έργα», λέει η ίδια, ερμηνεύοντας το έργο.
«Η Κάλλη Καραδάκη έχει τρία έργα, που επίσης έχουν ένα παραμύθι στο υπόβαθρο. Αν κανείς τα προσέξει βλέπει παιδικά παιχνίδια να κινούνται στο χώρο κι είναι το ονειρικό στοιχείο που χρησιμοποιεί, θέλοντας να δείξει, το πόσο κοντά πρέπει να είναι οι άνθρωποι, για να έχουν όμορφες διαδρομές στη ζωή τους. Αυτό το ήρεμο νηφάλιο και καθαρό περιβάλλον ενός παιδιού», παραθέτει η κα Σκεπετζή συνεχίζοντας την ξενάγηση στο χώρο.
Στον απέναντι τοίχο υπάρχει ένα άλλο έργο, το οποίο αποτελείται από ένα σύνολο μικρότερων εικαστικών κομματιών. Είναι το έργο της Μαρίας Ερνεστ Φραγκοπούλου. «Παιχνίδι με θάλασσα και δέντρα. Δηλαδή έρχεται ένα δέντρο το οποίο «κινείται» στο χώρο, όπως κινείται η θάλασσα. Έχει αφαιρετικό χαρακτήρα, αλλά κάθε κομματάκι από τα μικρά κομμάτια δουλεμένα σε ξύλο που το αποτελούν, έχει πάνω του κομμάτια θάλασσας. Αυτή η θάλασσα κάνει έναν κυματισμό και σχηματίσει ένα δέντρο», υπογραμμίζει η υπεύθυνη για την επιμέλεια της έκθεσης.
Τρία έργα του Αλέξανδρου Ανδρουλάκη, εντοπίζονται καθώς κανείς ανεβαίνει τις σκάλες. Τρία ακόμη έργα του ιδίου υπάρχουν μέσα στον εκθεσιακό χώρο. «Είναι επίσης εικαστικά με χαρακτήρα παραμυθένιο. Ο Αλέξανδρος Ανδρουλάκης αναφέρεται στις πόλεις που τα παιδιά θα μπορούσαν να παίζουν. Έχουν πάρα πολύ φως, πάρα πολύ χρώμα, ενέργεια, κίνηση μπλέκουν όλα μαζί σ’ ένα πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι», αναφέρει γι’ αυτά η κα Σκεπετζή.
Κλείνοντας αξίζει να σημειωθεί ότι η υπεύθυνη για την επιμέλεια της έκθεσης, συμμετέχει σε αυτήν και με άλλα έργα. Ένα κατακόρυφο έργο της με δύο μορφές βρίσκεται πλάι στη σκάλα. «Είναι δύο μορφές, οι οποίες μοιάζουν να βγαίνουν από ένα παραμύθι, αναφορά στο ζευγάρι του Κορνάρου, τον Ερωτόκριτο και την Αρετούσα, ευκαιρία για έρωτα. Το κατακόρυφο αυτό έργο έχει δουλευτεί με διάφορες τεχνοτροπίες, κολλάζ, ακρυλικά, σχοινιά» τονίζει δείχνοντας της προσέγγιση και την ανάγνωση του έργου από τον ίδιο του το δημιουργό και ολοκληρώνοντας την αναφορά στο σύνολο των έργων της έκθεσης στο χώρο του Figaro, η οποία θα διαρκέσει ως τις 6 Ιανουαρίου.
