Για κάποιον της νέας γενιάς αυτές οι μέρες που διανύουμε το πιθανότερο είναι πως δεν λένε τίποτε, πέρα από καλοκαιρινές διακοπές, καύσωνες και κάποιες αθλητικές ειδήσεις που μέσα τους έχουν κάτι από Ελλάδα, όπως το πρωτάθλημα Ευρώπης στους έφηβους στην καλαθοσφαίριση. Τίτλο που κατέκτησε η νέα γενιά των πολλά υποσχόμενων Ελλήνων καλαθοσφαιριστών, στο διπλανό μας Ηράκλειο, το οποίο φρόντισε να έχει γήπεδο για να μπορεί να φιλοξενήσει μια τέτοιας εμβέλειας διοργάνωση.
Εγώ όμως γυρίζω τον χρόνο πίσω και θυμάμαι τότε.. στις 23/7/1974, πριν από 43 ολόκληρα χρόνια, να καταρρέει το στρατιωτικό καθεστώς της Αθήνας, κάτω από το βάρος των εξελίξεων στην Κύπρο και με τους Τούρκους να σφάζουν, να βιάζουν και να καταστρέφουν με την επιχείρηση Αττίλας, ότι έβρισκαν στο πέρασμα τους. Ένα καθεστώς που μετά από εφτά ολόκληρα χρόνια που είχε βάλει την Ελλάδα και τους πολίτες της στον γύψο (κατά την προσφιλή έκφραση του χουντικού ηγέτη της Παπαδόπουλου), κάνει τις τελευταίες ξεψυχισμένες προσπάθειες να παραμείνει στην εξουσία, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να αφήσει πίσω του στην κυριολεξία καμένη γη!
Καμένη γη με την απίστευτη προδοσία της Κύπρου. Καμένη γη, με έναν Ελληνικό στρατό σε πλήρη διάλυση, κάτι που γνωρίζουν πολύ καλά όσοι επιστρατεύτηκαν τότε. Καμένη γη και νησιά γεμάτα πολιτικούς κρατούμενους στο έλεος του θεού. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι, μα όχι πάντα με τη σωστή ροη, δυστυχώς για την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Αν και πέρασαν 43 χρόνια στα οποία υπήρχε όλος ο χρόνος για βελτίωση των πάντων, δυστυχώς οι νέες γενιές των σωτήρων πολιτικών της μεταπολίτευσης το μόνο που κατάφεραν, είναι ότι παραδίδουν σήμερα στους Έλληνες πολίτες μια χρεοκοπημένη χώρα οικονομικά και ηθικά. Το Σύνταγμα της χώρας έχει γίνει κουρελόχαρτο και διάτρητο από παντού. Ο πολιτικός κόσμος είναι πλέον σε πλήρη απαξίωση, αφού εδώ και δεκαετίες το ιερό λειτούργημα του πολιτικού το έχουν αναγάγει σε επάγγελμα. Οι επίγονοι της χούντας που προκάλεσε απίστευτες καταστροφές στη χώρα, με κορυφαία αυτή της Κύπρου, όχι μόνο δεν λουφάζουν, αλλά βασιζόμενοι στην αποτυχία των πολιτικών της μεταπολίτευσης, ζητούν και τα ρέστα από τον ελληνικό λαό και καταφέρνουν να πρωταγωνιστούν στην ελληνική πολιτική σκηνή. Τα «σταγονίδια» που έλεγε ο μακαρίτης ο Αβέρωφ, συνεχίζουν να είναι εδώ και οι πιο λάιτ εκδοχές τους, που όλοι γνωρίζουν, έχουν βρει στέγη και πεδίο δράσης πλέον κάτω από το δημοκρατικό μανδύα της Ν.Δ.
Δυο χρόνια μετά την επιβολή των κάπιταλ κοντρόλ και τις αποκαλύψεις φωτιά από τον πρώην υπουργό οικονομικών Βαρουφάκη, με συγκλονιστικά στοιχεία και ντοκουμέντα για την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης της χώρας, από την υποτιθέμενη αριστερά, που μάλλον δεν μπορούν να αμφισβητηθούν, η χώρα συνεχίζει να ζει σε μια συνεχή και οδυνηρή αβεβαιότητα, που τσακίζει τους πολίτες της, το εμπόριο και την οικονομία της χώρας, στερώντας κάθε δυνατότητα να γίνουν βήματα μπροστά.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι, τα 43 αυτά χρόνια, η ελπίδα που γεννήθηκε μέσα μας, για όσους ζήσαμε τα ιστορικά εκείνα γεγονότα το βράδυ εκείνο της κατάρρευσης της χούντας και την επάνοδο του σωτήρα Καραμανλή (στις 24 Ιουλίου 1974), δυστυχώς έσβησε και το χειρότερο είναι πως πολλοί φοβούνται ότι έσβησε για τα καλά.
Έκτος αν για μια ακόμη φορά κόντρα σε κάθε λογική η Ελλάδα και οι Έλληνες αναγεννηθούν από τις στάχτες τους και επαληθεύσουν για μια ακόμη φορά τον Φρειδερίκο Νίτσε, που στο βιβλίο του Η γέννηση της τραγωδίας, 1872, κεφ. 15 λέει πως: «Η αλήθεια διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα, τόσο τα άρματα, όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών, είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους (Έλληνες), οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα!
