ΚΩΣΤΗ ΚΑΛΛΕΡΓΗ: «Ανθάκανθα»
Tης ΕΥΑΣ ΛΑΔΙΑ
Να μιλάμε για την ποίηση του Κωστή Καλλέργη και να τη σχολιάζουμε, είναι σαν να εξάρουμε την κρητική παράδοση και κάθε πολιτισμική αξία που συνειδητά έχουμε αποδεχτεί και καταξιώσει.
Ο αγαπητός μας Κ.Ι.Γ.Κ με τη συχνή του έμμετρη αναφορά στα γεγονότα, με τη γνωστή σατιρική του διάθεση, με τον βαθύ φιλοσοφημένο του στίχο, παραμένει μια από τις σημαντικότερες παρουσίες στα Κρητικά Γράμματα.
Είναι πολλές φορές που ανατρέχουμε σε στίχους του, που αποδεικνύονται διαχρονικοί, για να προβάλουμε το μήνυμά τους.
Ο Κωστής Καλλέργης, από τους πλέον έγκριτους δικηγόρους μας, με την ανιδιοτέλεια που τον διακρίνει και την έμφυτη αρχοντιά του, θα μπορούσε να απολαμβάνει τη συντροφιά των φίλων του χαρίζοντας πάντα και ένα μοναδικό άκουσμα με τη μουσική του. Γιατί έχει κι αυτό το τάλαντο.
Έμαθε όμως να εκφράζεται με στίχο και μέσα σε δυο γραμμές να περικλείει ένα πλήρες φιλοσοφικό νόημα.
Πρόσφατο βιβλίο του, το -με παράξενο τίτλο- «Ανθάκανθα». Είναι ένα απόσταγμα σαράντα χρόνων λογοτεχνικής παρουσίας κι ένα αφιέρωμα στον αδελφό.
Θέλουμε χώρο για τον αείμνηστο πατέρα Στυλιανό Καλλέργη. Ένα ηφαίστειο δράσης και μια ήρεμη δύναμη προσφοράς.
Αυτός ο ιερέας ήταν πάντα πολύ κοντά μας κι ο θάνατός του, τόσο άκαιρος και άδικος, μας είχε πληγώσει. Μορφές σαν τον παπα-Στέλιο δεν είναι πολλές. Φωνές όπως εκείνου του αγαθού λευίτη δεν ακούγονται πια.
Ο Κωστής, στο νέο του βιβλίο μας κάνει εντονότερη τη θύμηση του αδελφού και μας χαρίζει το απόσταγμα της έμπνευσής του, σαράντα ετών, που ποτέ δεν κουράζεται κι ούτε επαναλαμβάνεται.
Το νέο του βιβλίο, που διατίθεται για τη στήριξη του συλλόγου «Αγάπη» αποτελεί μια κραυγή ενός βαθειά πολιτικοποιημένου ατόμου, που δεν πολιτεύτηκε ποτέ ούτε ακολούθησε μια παράταξη με την αφοσίωση οικόσιτου, χωρίς ιδεολογία, άποψη και γνώση.
Ο Κωστής ποτέ δεν ήθελε πολιτική στήριξη για να ανέβει τα κοινωνικά σκαλοπάτια.
Οι δυνάμεις του ήταν αρκετές για να αποκτήσει ζηλευτή ακαδημαϊκή παιδεία, να διακριθεί στον έντεχνο λόγο και στη μουσική και να αποδείξει ότι επιτυγχάνει καλύτερα εκείνος που ξέρει να στηρίζεται στον εαυτό του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ξέχασε ποτέ τους δικούς του ευεργέτες, που απλά του κράτησαν ανοικτή την πόρτα της γνώσης, για να περάσει και να διακριθεί.
Κι επιστρέφει αγάπη ο σπουδαίος μας αυτός φίλος με κάθε τρόπο. Η φιλοσοφική του διάθεση σε προσγειώνει όταν η αδικία σε ωθεί σε υπερβολές. Η ευχάριστη νότα της έμπνευσής του σε συναρπάζει, όπως και η ευκολία που διαχειρίζεται τη ρίμα και το μέτρο στην ποίησή του. Αμείλικτη η πένα του στηλιτεύει τα κακώς κείμενα εκφράζοντας τον απλό άνθρωπο που διαβάζει με ευγνωμοσύνη τους στίχους που τον καλύπτουν απόλυτα.
Το Ρέθυμνο δεσπόζει πάντα στο έργο του, όπως και στο παρόν βιβλίο, και φυσικά ο Όμιλος Βρακοφόρων, του οποίου είναι αντιπρόεδρος, ενώ δεν λείπει η αναφορά στον Παύλο Βαρδινογιάννη, σταθερή πολιτική αξία, σύμβολο άξιου πολιτικού και πραγματικού ανθρώπινου παράγοντα που στήριζε κάθε άνθρωπο με αδυναμία, ανίκανο να αντικρίσει τη ζωή με αισιοδοξία και δύναμη.
Κάποιοι στίχοι του γίνονται και ατάκες μοναδικές:
« Δεν τάχει ανάγκη ο Κρητικός τα όπλα τα μαχαίρια
Οι άντρες έχουν όπλα τους το λόγο και τα χέρια»
Και σε άλλο ποίημα:
«Προχώρησε πρωθυπουργέ
στη σύναψη δανείων
ηγέτης να ‘σαι του λαού
κι όχι των μνημονίων».
Ευχαριστούμε τον Κωστή Καλλέργη και για το νέο του αυτό πνευματικό δώρημα. Ας είναι πάντα γερός και γεμάτος έμπνευση, γιατί δεν χρειάζεται να τονίσουμε και δημόσια ότι θα περιμένουμε σύντομα και το επόμενο βιβλίο του.
