Με αφορμή την τελετή αναγόρευσης σε Επίτιμο Διδάκτορα, από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης,του Γερμανού καθηγητή και συγγραφέα κ. Χάινς Ρίχτερ,που έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί την Τετάρτη στο Ρέθυμνο,ο Στρατηγός Μανούσος Παραγιουδάκης, Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ,ενημερώνει με επιστολή του τον Πρύτανη κ. Ευριπίδη Στεφάνου για το απαξιωτικό εις βάρος των Κρητικών και της Μάχης της Κρήτης βιβλίο του «τιμώμενου», που κυκλοφόρησε το 2011,εκφράζοντας ουσιαστικά τη έντονη διαφωνία του για την τιμητική διάκριση στον κ.Ριχτερ.
Ο κ.Παραγιουδάκης εκθέτει συνοπτικά στον πρύτανη την προκλητικότητα του Γερμανού καθηγητή μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του και τη προσπάθεια του να εμφανίσει την αντίσταση των Κρητικών ως θηριωδία και τους Γερμανούς κατακτητές ούτε λίγο ούτε πολύ ως θύματα.
Ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ,που να σημειωθεί ότι είχε εκφράσει τη αγανάκτηση του για την παραποίηση της ιστορικής αλήθειας από τον Γερμανό συγγραφέα,το 2011 με επιστολή που του απέστειλε,θέτει το δίλλημα στον πρύτανη αν αξίζει της τιμής του Πανεπιστημίου Κρήτης ο Χάινς Ρίχτερ.
Εκτός του κ.Παραγιουδάκη όμως,σύμφωνα με πληροφορίες,τη διαμαρτυρία τους για την τιμητική τελετή στο Γερμανό καθηγητή-συγγραφέα,πρόκειται να εκφράσουν τις επόμενες ώρες και άλλοι φορείς.
Το πλήρες κείμενο της επιστολής Μ.Παραγιουδάκη προς τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης,έχει ως εξής:
«Αξιότιμε κ. Πρύτανη
Πληροφορήθηκα, ότι την 19η Νοεμβρίου ε.έ θα λάβει χώρα στο Πανεπιστήμιο τελετή αναγόρευσης σε Επίτιμο Διδάκτορα, από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Γερμανού καθηγητή και συγγραφέα κ. Χάινς Ρίχτερ.
Θα ήθελα να θέσω υπόψη σας επιστολή που έστειλα στις 25 Ιουλίου 2011 στον κ. Ρίχτερ, με την ευκαιρία της παρουσιάσεως του βιβλίου του «Η Μάχη Της Κρήτης» στις 8/6/2011.
Ο κύριος καθηγητής δεν απάντησε στην επιστολή μου, που έχει ως εξής:
«Καθηγητή κ. Χάινς Ρίχτερ
Ρέθυμνο 25 Ιουλίου 2011
Κύριε καθηγητά
Την 8η Ιουνίου 2011, παραβρέθηκα στην παρουσίαση του βιβλίου σας Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ προσκεκλημένος από σας, μέσω του κ. Μ. Μιχελάκη στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης στο Ηράκλειο.
Ένας εκ των εισηγητών, ο καθηγητής κ. Στεργίου, ανέφερε μεταξύ άλλων,, ότι η Μάχη της Κρήτης δεν ήταν κάτι σημαντικό στο πλαίσιο των συνολικών επιχειρήσεων του Β΄ΠΠ, ότι η καθυστέρηση για 6 εβδομάδες της επιχείρησης BARBAROSSA ήταν μύθος ,ότι το αντάρτικο στην Κρήτη ήταν ασήμαντο και άλλα- απαξιωτικά- για τη Μάχη. ¨Όπως θα θυμάστε, επιχείρησα να αντικρούσω τις απόψεις του, στο λίγο χρόνο που μου δόθηκε. Εσείς δεν πήρατε θέση, γι’ αυτό αποχώρησα με τους Ρεθυμνιώτες φίλους μου κ.κ Μ. Μιχελάκη και Α. Σπυρόπουλο.
Έχοντας ολοκληρώσει την ανάγνωση του από 543 σελίδες βιβλίου Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, παραθέτω επιγραμματικά ορισμένες από τις απόψεις σας:
«Οι συνέπειες της Μάχης της Κρήτης….οι ισχυρισμοί αυτοί ανήκουν στη σφαίρα του μύθου….»
«Το επαναλαμβανόμενο επιχείρημα , ότι οι επιχειρήσεις ΜΑΡΙΤΑ και ΕΡΜΗΣ καθυστέρησαν κατά έξι εβδομάδες τη γερμανική επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης….ζει ως μύθος, τον οποίο τείνουν να πιστεύουν οι Έλληνες».
«Με το να καλλιεργείται η ψευδαίσθηση ότι η ελληνική συμβολή στον πόλεμο, ήταν αποφασιστικής σημασίας για τη νίκη των Συμμάχων, τονώνεται το ελληνικό εθνικό φρόνημα».
«….Νίκη των αλεξιπτωτιστών στην Κρήτη».(Ο ίδιος αναφέρεται, όπως και πολλοί άλλοι συγγραφείς ,ότι το ύψ.107-και το αεροδρόμιο Μάλεμε, που έκριναν τη Μάχη της Κρήτης-εγκατελήφθη από τους αμυνομένους Νεοζηλανδούς και οι αλεξιπτωτιστές το κατέλαβαν αμαχητί).
« Η Μάχη της Κρήτης έγινε ένας στρατιωτικός μύθος».
«ΟΙ Έλληνες και οι Βρετανοί αλεξιπτωτιστές θαυμάζουν τις στρατιωτικές επιδόσεις των Γερμανών αλεξιπτωτιστών, οι οποίοι αποτελούν πρότυπο».
«Η Μάχη )περιγράφεται ως ιπποτική και δίκαιη».
«Η γερμανική πλευρά δυσκολεύεται να καταλήξει σε αντικειμενική αξιολόγηση της επιχείρησης».
«’Εχει φτάσει ο καιρός να προσπαθήσει και η Γερμανική πλευρά να καταλήξει σε μια πιο αντικειμενική εικόνα».
«….Όταν αναπτύχθηκε ο ανταρτοπόλεμος….ο αγώνας αυτός δεν ήταν πια καθαρός και έντιμος, αλλά βρόμικος και κτηνώδης».
«Μη ευθύνη» του αντιπτεράρχου Κουρτ Στούντεντ, σχεδιαστού και εκτελεστού της αεραποβατικής επιχειρήσεως.
Εκθέτω παρακάτω τμήμα από τη διαταγή που εξέδωσε την 31 Μαϊου 1941.(σ.412):
«…1 όλες τις κτηνωδίες(κυρίως στον τομέα Μάλεμε, Καστέλλι των Κρητικών)που γνωρίζω προσωπικά θα τις τιμωρήσω εγώ ο ίδιος.
2…επιβολή της τιμωρίας….από εκείνο το στρατιωτικό Τμήμα που υπήρξε θύμα των κτηνωδιών….πιθανά αντίποινα, εκτελέσεις….πυρπόληση χωριών, εξανδραποδισμός περιοχών. Να επιληφθεί της υποθέσεως ο στρατός και όχι τα τακτικά δικαστήρια, τα οποία δεν είναι αρμόδια για κτήνη και δολοφόνους».
Ακολούθησαν το Κοντομάρι(λέτε για τον εκτελεστή υπολοχαγό Τρέμπερ «ήταν μόλις 24 ετών»!), η Κάντανος, ο Αλικιανός, τα Περβόλια, το Αδελε Ρεθύμνου, το Σκαλάνι Ηρακλείου και αμέτρητα άλλα.
Τα παραπάνω αναφερόμενα και πολλά άλλα στο βιβλίο σας, ανατρέπουν τη μέχρι σήμερα ιστορική αλήθεια, που έχει θεμελιωθεί από εξέχοντες ιστορικούς, από τους πρωταγωνιστές της περιόδου εκείνης(Τσώρτσιλ, Χίτλερ, Στάλιν, Ρούσβελτ, πολιτικούς , στρατιωτικούς και διπλωμάτες),αλλά και από αφηγήσεις ανθρώπων- εσείς τις απαξιώνετε-που είχαν συμμετάσχει στη Μάχη και στην Αντίσταση στην Κρήτη και ακόμα από συγγενείς εκτελεσθέντων, από βετεράνους(Άγγλους, Αυστραλούς, Νεοζηλανδούς και Έλληνες) από σύγχρονους αναλυτές και από πλήθος ντοκουμέντων, δικαστικών αποφάσεων(που μέχρι σήμερα εκδίδονται για τα εγκλήματα των Ναζί)κ.ά
Η εντύπωση, γενικά που αποκομίζει ο αναγνώστης είναι ότι η απρόκλητη εισβολή των Γερμανών στην Κρήτη το Μάη του 1941, ήταν «ιπποτική και δίκαιη»ενώ ο αγώνας του λαού της Κρήτης και των ανταρτών, που μάχονταν για την ελευθερία, ήταν «βρόμικος και κτηνώδης».
Λυπούμαι να πω , ότι δίνετε την εντύπωση του ιστορικού- συνηγόρου των Γερμανών εισβολέων- κατακτητών, που ο τίτλος του πρωτοτύπου έργου «Operation Merkur:Die Eroberung der Insel Kreta im Mai 1941»και το περιεχόμενο του δικαιολογεί, όχι όμως ο τίτλος στα Ελληνικά Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ,ενώ ύστερα από 70 χρόνια λέτε ότι « έχει φτάσει ο καιρός να προσπαθήσει και η γερμανική πλευρά να καταλήξει σε μια πιο αντικειμενική εικόνα».
Επιφυλάσσομαι να ασχοληθώ εκτενέστερα ,αφού αναδιφήσω τις πηγές μου, με σκοπό να αντικρούσω τις ανατρεπτικές και άδικες κατ’ εμέ απόψεις σας ,για την πραγματικά μυθική Μάχη της Κρήτης.
Στρατηγός Μανούσος Παραγιουδάκης, Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ.
Υ.Γ Προ της παρουσιάσεως του βιβλίου Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ και πριν λάβω γνώση του περιεχομένου του, σας επέδωσα ένα μικρό , προσωπικό αναμνηστικό, πιστεύοντας ότι με το πολυσέλιδο έργο σας, αναγνωρίζετε τον ηρωικό αγώνα των Συμμάχων και του Κρητικού λαού, με την ευκαιρία της επετείου των 70 ετών.
Μετά τα όσα εκθέτω, θεωρώ ότι οι λόγοι για τους οποίους σας επέδωσα το αναμνηστικό δεν υφίστανται και παρακαλώ να μου το επιστρέψετε με το σχετικό σημείωμα».
Μετά παρέλευση εύλογου χρόνου, δημοσίευσα την παραπάνω επιστολή μου στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ(που είχε πρώτη παρουσιάσει το βιβλίο με όχι κολακευτικά λόγια ) και σε άλλες – κρητικές κυρίως- εφημερίδες.
Τα σχόλια των εφημερίδων ήταν εξαιρετικά δηκτικά , τόσο για το περιεχόμενο του βιβλίου, όσο και για τον ίδιο το συγγραφέα. Μερικά διατηρώ στο αρχείο μου και είναι στη διάθεσή σας.
Κύριε πρύτανη, επειδή αποτελεί ύψιστη τιμή η αναγόρευση προσώπου σε Επίτιμο, από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, θεώρησα υποχρέωσή μου να σας ενημερώσω δημόσια, για όσα συνέβησαν σχετικά με τον καθηγητή κ. Χάινς Ρίχτερ και το βιβλίο του.
Εσείς θα κρίνετε αν αξίζει να του επιδαψιλεύσετε αυτή τη μεγάλη τιμή την Τετάρτη 19 Νοεμβρίου.
Σας ευχαριστώ
Στρατηγός Μανούσος Παραγιουδάκης,
Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ
