Ω!! άνθρωποι, ω!! άνθρωποι,
ήρθα στη Γη μας πάλι,
ήρθα για δεύτερη φορά!!
«Να δω τη βιοπάλη»!
Να δω πώς ζείτε σήμερα,
μετ’ άπο τόσα χρόνια,
να δω τηρείτε εντολές;
«ή ξεχαστήκαν όλα;»
Πύργοι ψηλοί στηθήκανε,
ανθρώποι κατοικούνε
και στα ουράνια τα ψηλά…
αερόπλανα πετούνε!
Ω Θεέ μου!! Μα τι αλλαγή,
«Πατέρα» μας μεγάλε,
θάλασσες διασχίζονται…
καράβια φεύγουν, πάνε!
«Αυξάνεστε – πληθύνεστε»
ήταν η εντολή μου,
τον κόσμο κυριεύσατε
θα ’ταν η αμοιβή μου!
Έτσι με τούτο το «μυαλό»
τη λογική, τη σκέψη,
λίγος χρόνος χρειάζεται
να πας… όπου σ’ αρέσει!
Καλά τα εκατάφερες
άνθρωπε του σπηλαίου,
την ύλη αξιοποίησες,
«τα ζεις» όλα εκ νέου!
Όμως «ΕΜΕ» επίκρανες
τώρα, όπως και πρώτα!
γιατί πολύ εξέχασες
«τη διπλανή σου πόρτα»!
Την ύλη αξιοποίησες,
μα όχι την ψυχή σου,
όχι τα συναισθήματα,
όχι την ύπαρξή σου!
«Πατρός μου» οι δέκα εντολές
εκαταπατηθήκαν
κι ο «ιερός Δεκάλογος»…
στον κάδο πεταχτήκαν!
Αντί γυναίκα ν’ αγαπάς,
εσύ την-ε σκοτώνεις,
μίσος μεγάλο στην ψυχή
κι αγάπη ξεριζώνεις!
Σκοτώνεις και το γείτονα
«μοιχεία» η αιτία!
Αφήνεις ορφανά παιδιά,
δεν είναι αμαρτία;
Για το συμφέρον… υλικό
ξεχνάς τον αδερφό σου,
ό,τι κι’ αν δεις, ό,τι κι’ αν πεις,
λογάς το… για δικό σου!
Εξέχασες και το Θεό,
εξέχασες κι’ «Εμένα»,
«Εμένα» που με σταύρωσες,
χρόνια… τα περασμένα!
Αίμα ’τρεχαν τα χέρια μου,
αίμα και οι πλευρές μου…
κι’ εψέλιζαν τα χείλη μου
για σε τις προσευχές μου!
Μα ίδια τώρα τα θωρώ!!
Τα ίδια και τα ίδια
και αν εμετανόησες…
της μοίρας είν’ παιχνίδια!
Και τότε «εσύ» με σταύρωσες
και τώρα με σταυρώνεις,
μετάνοια την ξέχασες…
και… με ξανασταυρώνεις!
Μες στην απογοήτευση
νιώθω στη Γη μας πάλι
την «κατηφόρα» πήρατε…
τώρα; και πιο μεγάλη!
Την Εκκλησιά αφήσατε
«λόγο Θεού» καθόλου
και την αγάπη στην καρδιά
ξεχάσατε… διόλου!
Τη φύση εμολύνατε,
θάλασσες και αέρα,
δάση και δέντρα κάψατε!!
«Πώς θα τα βγάλεις πέρα;»
Πάλι απογοητεύτηκα,
γιατί αλλιώς τα βρήκα,
συμπόνια, αγάπη δίδαξα…
μα τούτα ξεχαστήκαν!
Πώς «σου» ζεστάνω την καρδιά;
Συμφέρον δυναμώνεις,
Θεό απομακρύνθηκες
κι’ «Εμέ»… ξανασταυρώνεις!
Σ’ αυτό το ανακάτεμα
ήρθε κι’ η πανδημία!!
«Ξαναγυρίστε στο Θεό,
αν θέτε σωτηρία!»
