Αν υπήρχε Νόμπελ ανοησίας, θα το έπαιρνε σίγουρα η ελληνική Κυβέρνηση. Μέσα σε τρεις μήνες πέτυχε το ακατόρθωτο, να μην έχει δηλαδή κανένα σύμμαχο στην Ευρωζώνη και την Ε.Ε. και να συγκρουστεί ακόμη και με τις Η.Π.Α, που υποστήριξαν σταθερά την Ελλάδα από την αρχή της παρούσας κρίσης.
Ο λόγος είναι γνωστός: η Κυβέρνηση πορεύεται με γνώμονα την ικανοποίηση των επιθυμιών ακραίων μειοψηφιών ή των εκπροσώπων του πελατειακού κράτους, και όχι με γνώμονα τις εθνικές προτεραιότητες και τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας.
Είναι αδύνατο να χωρέσει ο νους του ανθρώπου ότι η Κυβέρνηση εκθέτει καθημερινά και σχεδόν σαδιστικά την Ελλάδα στον κίνδυνο της χρεοκοπίας – εξέλιξη που θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες, εκμηδενίζοντας τα εισοδήματα του ελληνικού λαού και στέλνοντας στα τάρταρα την οικονομία της χώρας – μόνο και μόνο για να συνεχιστεί η αθλιότητα των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων ή για να παραμείνει η δημόσια περιουσία στη διαχείριση του αποδεδειγμένα ανεπαρκούς κράτους, αντί να παραχωρηθεί σε ιδιώτες για αξιοποίηση, ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας.
Αν υπήρχε Νόμπελ ανοησίας, θα το απένειμαν με βεβαιότητα σε αυτούς που, έχοντας να διαλέξουν ανάμεσα στη χρεοκοπία από τη μια και τη λήψη δυσάρεστων αλλά αυτονόητων μέτρων από την άλλη, παλεύουν με όλες τους τις δυνάμεις για να χρεοκοπήσει η χώρα.
*Ο Μιχαήλ Πασχάλης είναι καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης
