Το τελευταίο διάστημα έχουν πυκνώσει γεγονότα που αν και εκ πρώτης όψεως φαίνονται άσχετα μεταξύ τους, όταν όμως συσχετισθούν με το ελληνικό πρόβλημα διαπιστώνει κανείς ότι μπορεί και να αποκτήσουν σχέση (σωτηρίας), αρκεί να τα «εκμεταλλευτούμε» χωρίς πολιτικές θεατρικές αντιπαραθέσεις.
Αναφέρομαι στη νέα Τουρκία που προσπαθεί να κτίσει ο Ερντογάν μετά το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα και στην πρόσφατα δημοσιευμένη έκθεση του ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης (Independent Evaluation Office -ΙEO) για το ρόλο του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα 2010-2011.
Ο Ερντογάν πνέει μένεα κατά της Αμερικανικής στάσης, στο εναντίον του στρατιωτικό πραξικόπημα, και ήδη προχωρά σε ενέργειες που σηματοδοτούν ότι δεν πρέπει να τον θεωρούν πια, σαν το «χωροφύλακά» τους στην περιοχή για τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα (βλ. βάση Ιντσιρλίκ), κάνοντας άνοιγμα συνεργασίας με τη Ρωσία. Αυτό σημαίνει ότι αυτόματα αναβαθμίζεται ο γεωστρατηγικός ρόλος της Ελλάδος στην περιοχή και γιατί όχι και ο πολιτικός (μέλος του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε).
Την ίδια περίοδο έρχεται στο φως η έκθεση του ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης (Independent Evaluation Office – ΙEO) για τον ρόλο του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα το 2010-2011 όπου αναγνωρίζει ότι το μεγάλο σφάλμα («λάθος») είναι ότι δεν έγινε αναδιάρθρωση του χρέους, καθώς το ΔΝΤ* δεν έπεισε τους Ευρωπαίους ότι δεν θα επέλθει καμιά καταστροφή στις οικονομίες τους. Στην έκθεση ονομάστηκε «λάθος», για να μην υπάρξει κίνδυνος να διωκούν ποινικά αυτοί που αποφάσισαν τέτοια εγκλήματα εις βάρος όλων των Ελλήνων.
Πολλοί θεωρούν ότι η έκθεση του ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης για τις εγκληματικές και ανθελληνικές ενέργειες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δεν βγήκε τυχαία αυτή την στιγμή γιατί αφενός το ΔΝΤ βάσει του καταστατικού του δεν μπορεί να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα αν δεν αναδιαρθρωθεί πρώτα το ελληνικό χρέος και αφετέρου οι Αμερικανοί (οι οποίοι άλλωστε βρίσκονται πίσω από το ΔΝΤ) θέλουν το άμεσο «κούρεμά» του μέχρι τον φετινό Νοέμβριο πριν τη λήξη της προεδρικής θητείας Μ. Ομπάμα, όπως άλλωστε δήλωσε τρεις φορές μέσα σε μια μέρα ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών, Τ. Λιού.
Οι εν εξελίξει αλυσιδωτές αντιδράσεις με αφορμή τα παραπάνω γεγονότα, μας δίνουν μια σημαντική ευκαιρία να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος στοχεύοντας σε μια «αναδιάρθρωση του χρέους άνευ όρων κι όχι ευκολίες πληρωμών», όπως χαρακτηριστικά υποστηρίζει ο «άσχετος» και «προδότης» Γιάνης Βαρουφάκης. Είναι κάτι που μας το χρωστάνε για το στημένο παιγνίδι που έπαιξαν στην επιχειρούμενη «αποικία χρέους» τους, από το 2010.
Εάν μια τέτοια αναδιάρθρωση συνοδευθεί με ένα συνειδητοποιημένο σύγχρονο εθνικό motto «παραγωγή ή θάνατος» σε αντικατάσταση του προγονικού «ελευθερία ή θάνατος», τότε και μόνο τότε θα διαψεύσουμε τις προβλέψεις-σοκ της Citigroup για παρατεταμένη ύφεση και Grexit λόγω Brexit. Σύμφωνα με την έκτακτη έκθεσή της υπό τον τίτλο Global Economic Outlook and Strategy, ο κίνδυνος του Grexit δεν έχει εξαλειφθεί πλήρως, καθώς η βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους παραμένει αμφίβολη και επηρεάζει πολύ τις προοπτικές της Ελλάδας.
*Το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα 2010-2011 δεν ζήτησε αναδιάρθρωση χρέους, γιατί οι ευρωπαϊκές τράπεζες ήταν «φορτωμένες» με ομόλογα της Ελλάδας. Κάτι βέβαια που δεν ζήτησε ούτε η κυβέρνηση Παπανδρέου ούτε οι μετέπειτα κυβερνήσεις της ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αξίζει να θυμηθούμε ότι Σαμαράς και Βενιζέλος θεωρούσαν το χρέος βιώσιμο και δεν τους απασχολούσε, καθώς είχαν υιοθετήσει πλήρως την άποψη ότι δεν χρειάζεται να γίνει απολύτως τίποτα!
Έτσι τους δόθηκε ο χρόνος χωρίς να υπάρξει καμιά αντίδραση των τότε κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, να τα «ξεφορτωθούν» με αποτέλεσμα να την πληρώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας.
* Ο Γιώργος Ταταράκης είναι πολιτικός μηχανικός Ε.Μ.Π.
