Είναι από εκείνα τα παιχνίδια που σύμφωνα με την ποδοσφαιρική «φιλοσοφία» και ιδεολογία, όποιος πετύχει πρώτος γκολ, θα είναι κι αυτός που θα έχει βάλει και το πιο σημαντικό «λιθαράκι» για το τελικό «τρίποντο». Και στην προκειμένη περίπτωση το απόγευμα της Κυριακής στο γήπεδο του Αγίου Νικολάου, ο ιστορικός ΑΟΑΝ ήταν αυτός που πέτυχε τον σκοπό του, σε ένα ματς που το μόνο σίγουρο που είχε μέχρι και το 87’ ήταν το στοιχείο ότι σε καμία των περιπτώσεων δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει «δάφνες» για τον «πλούτο» των μεγάλων και ανεπανάληπτων φάσεων του.
Με δύναμη και πάθος
Και αυτό γιατί εκείνοι που λόγω covid είχαν την δυνατότητα να βρεθούν «εντός των τειχών» ενός γηπέδου που κατά το παρελθόν είχε γνωρίσει ακόμη μεγαλύτερες πιένες, δεν είχαν την… τύχη να «χάσουν το μέτρημα» σε αυτό που κατονομάζουμε ως «ζουμί» μιας δύσκολης αναμέτρησης. Και αν για κάποιους οι “μπλέ” με το αστέρι νίκησαν τους άλλους “μπλε” με το δελφίνι στο στήθος με 2-0 δεν ήταν κάτι παραπάνω ως αποτέλεσμα 8 συνολικά ιδιαίτερων φάσεων σε 90 και κάτι λεπτά αγώνα. Κύριο χαρακτηριστικό του ήταν, η δύναμη, οι προσωπικές «μονομαχίες» αλλά και η προσπάθεια των αντίπαλων ποδοσφαιριστών να υπερτερήσουν σε… υπερβάλλοντα ακόμη και του νόμιμου πολλές φορές, βαθμό.
Τελικά ο γηπεδούχος ΑΟΑΝ κατάφερε το «χρήσιμο» της ιστορίας, ο Ρεθυμνιακός προσπάθησε για το δικό του καλό και όλα όπως αποδείχτηκε κρίθηκαν στις λεπτομέρειες. Γιατί έστω και αν κάποιοι αναπληρωματικοί των γηπεδούχων πριν την έναρξη της αναμέτρησης, μας έδειχναν «κρυφά» (γιατί συνέβη και αυτό) τον αριθμό “3” το τελικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε στο 87’ και μάλιστα με αντεπίθεση κόντρα σε μοναδικό αμυνόμενο τον Κώστα Γεωργούλη.
Μια αρχή με δυσανάλογη συνέχεια
Παίρνοντας όμως τα πράγματα από την αρχή, η διαπίστωση είναι ότι ο Ρεθυμνιακός δεν είχε την τύχη των καλύτερων «πατημάτων» του στο φυσικό χόρτο του Αγίου Νικολάου στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης.
Μόλις στο 6’ η εκτέλεση φάουλ του Στέλιου Δελήμπαση θα εξοστρακιστεί από στο «τείχος» και στην συνέχεια της φάσης το σουτ του Πάρη Καλλιτσουνάκη θα περάσει πάνω από τα δοκάρια του Μπένκο. Ο τερματοφύλακας των γηπεδούχων απλά θα παρακολουθήσει την πορεία της μπάλας που θα καταλήξει στο δεξί του δοκάρι έπειτα από αρχικό σουτ του Δελήμπαση και ακούσια επαφή σώματος του Γκόγκα Αντιασβίλι που όμως θα αποδειχτεί ως μη γενόμενη μετά από υπόδειξη οφσάϊντ. Και όμως για ένα ολόκληρο ημίχρονο η φάση του 17’ θα αποτελέσει και το τελευταίο αξιοσημείωτο γεγονός και παράλληλα μια στιγμή που έκρινε αρκετά από την συνέχεια του ματς. Ο ιδιαίτερα δραστήριος για τους γηπεδούχους Παπαδόπουλος εκτέλεσε ένα κόρνερ από τα αριστερά, ένα μαρκάρισμα «χάθηκε» και ο Τσανάϊ από κοντά με κεφαλιά και μετά από μια επαφή της μπάλας με παίκτη του Ρεθυμνιακού θα χριστεί σκόρερ.
Η αντεπίθεση του 87’ «κλείδωσε» την νίκη
Από εκεί και πέρα ο Γιώργος Λυρώνης αναζήτησε με αλλαγές- «φρεσκάρισμα» και εσωτερικό «ανακάτεμα της τράπουλας» το γεγονός που θα οδηγούσε στα «δελφίνια» στην εξισορρόπηση του αποτελέσματος. Ενίσχυσε την ομάδα του μεσοεπιθετικά και την ώθησε σε μια πίεση προς αναζήτηση τουλάχιστον του ενός βαθμού. Όμως η φάση του 87’ έκρινε ουσιαστικά και τυπικά το ντέρμπι. Οι φιλοξενούμενοι θα χάσουν μια κόντρα λίγο έξω από την περιοχή του Αγίου Νικολάου και ο Έρι Τσάνγκα στην αντεπίθεση θα βρεθεί στην προνομιούχο θέση να προλάβει τον χρόνο και τον Αντώνη Κοκκαλά στην έξοδο που πραγματοποίησε και να «ασφαλίσει» την νίκη της ομάδας του.
Η διαιτησία: : Ζαφείρης (Ηρακλείου). Βοηθοί: Σφακιανάκης – Μάτσας (Ηρακλείου). Παρατηρητής: Βλάσσης (Λασιθίου).
AOAN (Σουργιάς): Μπένκο, Δολαψάκης, Μακρυδάκης, Πιθαρούλης, Τσανάϊ, Μαυρής, Διάκος (82’ Τζιλάϊ), Χρυσοφάκης Χ. (70’ Τσάνγκα), Φουκαράκης, Παπαδόπουλος (89’ Περάκης), Μαρκάκης (82’ Μ. Πάγια).
ΡΕΘΥΜΝΙΑΚΟΣ (Γ. Λυρώνης): Κοκκαλάς, Ψωρογιάννης (70’ Σωπασής), Μυρθιανός, Γεωργούλης, Μπούσδρας (82’ Βρεττός), Δελήμπασης, Αντιασβίλι, Καλλιτσουνάκης (57’ Χαλκιαδάκης), Σηφακάκης (70’ Βαρουξάκης), Φράγκος, Παπιομίτογλου (57’ Λαζίδης).
