Η τοπική αυτοδιοίκηση κι ο Δήμος Ρεθύμνου συγκεκριμένα, στις ερχόμενες κρίσιμες δημοτικές εκλογές, έχουν να επιλέξουν μεταξύ δύο δρόμων. Εκείνου του «συρμού», των πολιτικών του νεοφιλελευθερισμού, της απορρύθμισης της δημόσιας σφαίρας των πραγμάτων και της υποβάθμισης και πλήρους απαξίωσης και αδιαφορίας βασικών πτυχών της ζωής μας. Και του δεύτερου δρόμου, εκείνου που θα ασχοληθεί με την καθημερινότητα του πολίτη, με την διατήρηση κεκτημένων και δημόσιων αγαθών σε δημοτικά χέρια και όχι ιδιωτικά συμφέροντα, την στήριξη και δημιουργία υποδομών που θα βοηθήσουν τους νέους, ανέργους και μη, να αναπτύξουν και να προωθήσουν ανταγωνιστικά το προϊόν της εργασίας τους.
Η αγάπη για τον τόπο μαθαίνεται, κι ο Δήμος έχει ευθύνη σ’ αυτό. Η αξία για τις οικονομικές δυνατότητές του, για την κοινωνικότητα στις ανθρώπινες διαστάσεις, για την ανυπέρβλητη ομορφιά του «ήλιου και της πέτρας», για το «χρέος του Κρητικού», για την τιμή στην ιστορία και το προγονικό αίμα, τα θαμμένα κόκκαλα και την ελπίδα που είναι τα αγέννητα παιδιά, όλα αυτά μαθαίνονται. Και σ’ ένα μεγάλο μέρος αυτής της ευθύνης, η σημερινή 8-ετής δημοτική αρχή ήταν απούσα.
Δύο μονάχα παραδείγματα, εν συντομία, από την προσωπική μου εμπειρία, νομίζω καταδεικνύουν περίτρανα τα παραπάνω. Άστεγος ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μαρουλά εδώ και χρόνια, με προσωπική απόφαση των κυρίων Μαρινάκη και Γεωργαλή. Έκαναν έξωση στο Σύλλογο από την άδεια δεύτερη αίθουσα του νηπιαγωγείου του Μαρουλά, ενώ είχαν γραπτή άδεια από την σχολική επιτροπή, λέγοντας ότι θα χρησιμοποιηθεί ο χώρος για τις σχολικές ανάγκες, χωρίς ουδέποτε να γίνει κάτι τέτοιο. Δεύτερον, ο κύριος δήμαρχος, επιδεικνύει διαχρονικά αδιαφορία για τη λεηλασία της δημοτικής έκτασης στην Μαρουλιανή Χαλέπα, υποκύπτοντας στις ψηφοθηρικές νοοτροπίες του παρελθόντος, κι αποφεύγοντας να διεκδικήσει την περιουσία του Δήμου από τους καταπατητές της. Ενώ, καθώς γνωρίζει ο νυν δήμαρχος κ. Μαρινάκης σε δύο επιστολές που του έχω στείλει προσωπικά (και στις οποίες δεν καταδέχτηκε καν να απαντήσει) σχετικές με το θέμα, θα μπορούσε να αξιοποιήσει τις εκτάσεις αυτές για την παραγωγή φιλικής προς το περιβάλλον ενέργειας και παράλληλα να μειωθούν τα τέλη των δημοτών των παρακείμενων οικισμών. Δύο μονάχα παραδείγματα λοιπόν απορρύθμισης της σχέσης του Δήμου με τους πολίτες.
Εύχομαι η νέα δημοτική αρχή, που ευελπιστώ επικεφαλής αυτής να είναι ο άξιος νυν δημοτικός σύμβουλος, πατέρας 5 παιδιών, επιτυχημένος επιχειρηματίας και ενεργό μέλος των κινημάτων και των δομών της πόλης μας, Μιχάλης Ανδρουλάκης, να ξεκινήσει από τα «μικρά κι ασήμαντα», να παλέψει ενάντια στη λήθη και την απαξίωση όλων εκείνων των δυνάμεων που διαχρονικά έδιναν ζωή στην ελληνική κοινωνία. Κι αυτές δεν είναι άλλες από την αγάπη και την μέριμνα για τον συνάνθρωπο, την κατανόηση ότι το άτομο είναι ψηφίδα ενός πολύχρωμου και θαυμάσιου μωσαϊκού που λέγεται κοινωνία, κι ότι έξω από αυτήν χάνεται η αξία του προσώπου, το κοινοτικό πνεύμα και οι παράλληλες συνιστώσες αλληλεγγύης στην οικονομική ζωή. Είναι πάνω από όλα ο αγώνας να κρατηθεί η νεολαία στον Τόπο, και μέσα από τη γνώση του αξιακού και ιστορικού παρελθόντος μας και την απελευθέρωση των δυνάμεων της κοινωνίας από τα ξενόδουλα συμφέροντα που πλήττουν τη χώρα σήμερα, να καταφέρουν οι τοπικές κοινότητες να δημιουργήσουν και πάλι ανθηρές από κάθε άποψη ανθρώπινες κοινωνίες.
Καιρός για τη δημιουργία ενός συμμετοχικού Δήμου πολιτών, ενός αυτορυθμιζόμενου χώρου δημοκρατίας, πνευματικής ελευθερίας και οικονομικής δημιουργίας, σε εντελώς σύγχρονα πλαίσια. Καιρός για μια Δημοτική Αρχή, όχι καταπιεστική και πομπώδης, ούτε αλαζονική και απόμακρη, αλλά μια Δημοτική Αρχή σε επαφή με τις ανάγκες της κοινωνίας των Πολιτών, των προσδοκιών των νέων ανθρώπων και των «αποταμιευμένων» ονείρων που περιμένουν την άνοιξη να καρπίσουν. Στη μέθεξη του πολιτικού ανταμώματος είμαστε καλεσμένοι όλοι.
*Ηλίας Κοπανάκης, είναι χημικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., MSc., γραμματέας του Πολιτιστικού Συλλόγου Μαρουλά «Ο Προφήτης Ηλίας»
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του Μιχάλη Ανδρουλάκη «Ρέθυμνο-Αλληλεγγύη-Ανατροπή»
