Όλος ο ουρανός δικός μας.
Ενοικιασμένος με πίστωση, τόκους και ρίπους.
Γαλάζιος, ανυποψίαστος παρακολουθεί
γεμάτος περιέργεια
τις παρελάσεις, τ’ άρματα
τους καρναβαλιστές με τις όμοιες στολές
που παρελαύνουν.
Όλοι γελούν, ξέγνοιαστοι περπατούν.
Ξεσκάνε, κοιτούν τον ουρανό
απέραντο και γαλανό,
με τις χρυσές ακτίνες του ήλιου,
φωτοστέφανα στα κεφάλια τους και στα σύννεφα.
Το βράδυ όμως,
θα βγάλουν τις μάσκες παρωπίδες τους
και θα συνειδητοποιήσουν έκπληκτοι πως
ο ουρανός πωλείται τιμή ευκαιρίας.
Ξένοι θα τον αγοράσουνε συμβουλατόροι
και θα καταργήσουν τις απόκριες, τις παρελάσεις.
Αγανάκτηση βαθιά θα τους γεμίσει τότε.
Τους ξεγέλασαν!
Κι ενώ γλεντούσαν το πρωί,
έγιναν οι νόμιμες διαδικασίες για την εκποίηση.
Μα φυσικά, όλοι δεν φταίνε!
Τους ξεγέλασαν άλλωστε!
Και στο μεγάλο φαγοπότι
τον ουρανό δεν αφουγκράστηκαν.
Γιατί να το κρύψουμε άλλωστε;
Πλέον, διψάμε για ένα καρβέλι ψωμί
πρώτα απ’ όλα!
