Διανύουμε την δεύτερη βδομάδα του Τριωδίου, η πρώτη βδομάδα ήταν «η Συγκόκκαλη», αυτή που διανύουμε «η Κρεατινή» και τελευταία «η Τυρινή».Έτσι μας λένε οι δικοί μας άνθρωποι!
Ετοιμαστήκαμε πιο νωρίς γιατί θέλουμε οι ηλικιωμένοι μας να χορτάσουν την Αποκριάτικη ατμόσφαιρα.Είναι η γιορτή που τους θυμίζει τα νιάτα τους τα όμορφατα τους, η γιορτή που τους έδινε τη δυνατότητα να σμίξουνε την κοπελιά η το ντελικανή που ερέγουντονε (τους άρεσε) να χορατέψουνε(να πούνε αστεία) να χορέψουνε χωρίς να το καταλάβει κανείς χωρίς να κινδυνεύουν να εκτεθούνε.Γι’αυτό θέλουμε να τους δίνουμε πάντα περισσότερο χρόνο να ευχαριστηθούν όσο περισσότερο γίνεται.
Έτσι λοιπόν μέσα σ’ όλα τ’άλλα,μας διηγούνται, για το πως γιόρταζαν στα χρόνια τα δικά τους 60, 70, 80 χρόνια πίσω τις Απόκριες!
Καθένας έχει να μας πει μια όμορφη ανάμνηση, μια γλυκιά ιστορία, τότε που ήταν νέοι που ντύνονταν μασκαράδες, που γυρνούσαν το βράδυ κουρασμένοι από τη σκληρή δουλειά, αλλά …«το πρωτόκολλο ετηρείτο με ευλάβεια»!
Κάθε τόπος και οι συνήθειες του.Άλλα τα έθιμα στα πάνω χωριά που τα ήθη ήταν πιο αυστηρά,άλλα στα κάτω που οι άνθρωποι ήταν πιο χαλαροί.
Στα πάνω χωριά δεν συνήθιζαν να μεταμφιέζονται. Είναι χαρακτηριστική η ιστορία που μας είπε ο κ.Γιωργος όταν πριν από 70+ χρόνια που ήταν αρραβωνιασμένος, η αρραβωνιαστικιά του ντύθηκε μασκαράς, την είδε η μάνα του και «παρά λίγο να πάθει συγκοπή από τη στενοχωρία της»! Τόσο αυστηροί ήταν οι άνθρωποι και η ζωή τους, όμως διασκεδαζαν με το δικό τους ιδιαίτερο τρόπο. Μαζεύονταν παρέες – παρέες και πήγαιναν σε όλα τα σπίτια του χωριού, όπου ήταν καλοδεχούμενοι, η κάθε νοικοκυρά έβγαζε ότι είχε να τους «τρατάρει» ρακί ή κρασί με τον ανάλογο μεζέ, και άρχιζαν τις μαντινάδες όπου τελειωμό δεν είχαν, τραγουδούσαν και χόρευαν αν ήταν τυχεροί και βρίσκονταν ( πράγμα όχι συνηθισμένο) κανένα όργανο ποιός τους έπιανε!
Στη συνέχεια έλεγαν ανέκδοτα που εναλλάσσονταν με αινίγματα και γλωσσοδέτες, μαντινάδες χορό και τούμπαλιν. Έτσι περνούσε το Τριώδιο μέχρι τις Απόκριες όπου ήταν η κορύφωση και η Καθαρή Δευτέρα γιορτάζονταν με ανάλογες εκδηλώσεις.
Στα κάτω χωριά του Μυλοποτάμου όλα ήταν αλλιώς.Μόλις έμπαινε το Τριώδιο άρχιζαν να ντύνονται μασκαράδες, άνδρες και γυναίκες,για τα παιδιά ούτε λόγος.Έβρισκαν τη χαρά τους, με αυτοσχέδιες στολές και πολύ φαντασία γιατί μέσα στο παιχνίδι ήταν και η ανωνυμία του μεταμφιεσμένου και η προσπάθεια να ανακαλύψουν ποιος είναι ποιός, να ανταλλάσουν κάθε βράδυ επισκέψεις στα σπίτια μεταξύ τους, και να παίζουν παιχνίδια μέχρι πολύ αργά!
Τυφλόμυγα,κούνια, μπιζ, πεντοβολα,ασιζικα ανέκδοτα, μαντινάδες που «περιπαίζανε ο γείς τον άλλον», γλωσσοδέτες, αινίγματα, ιστορίες, τραγούδια, έδιναν κι έπαιρναν μέσα στο Τριώδιο με αποκορύφωμα την Κυριακή της Αποκριάς όπου γινότανε γλέντια στις πλατείες των χωριών & στα καφενεία συνήθως.
Η καθαρή Δευτέρα γιορτάζονταν ή σε υπαίθριους χώρους, χωράφια πλατείες κλπ αν το επέτρεπε ο καιρός η στα καφενεία και τα σπιτικά αν ήταν κρύο!
Σε κάποια χωριά υπήρχαν έθιμα, όπως π.χ στο Μελιδόνι, όπου γιόρταζαν την αναπαράσταση του εθίμου στο «κλέψιμο της νύφης».Εκεί μαζεύονταν από τα γύρω χωριά και συνδιασκέδαζαν όλοι μαζί, χωριανοί και κοντοχωριανοί με όργανα και πολύ μεγάλη διάθεση για πειράγματα μεταξύ τους χωρίς να παρεξηγούν αφού ήταν Απόκριες και υπήρχε ένα είδος ασυλίας.
Όμορφα χρόνια αναπολούν με νοσταλγία!
Έτσι λοιπόν κι εμείς, όλες αυτές τις μέρες τις γιορτάζουμε δεόντως.Εκτός από το στολισμό του χώρου μας, ντυνόμαστε μασκαράδες, δίνουμε το λόγο στους πρωταγωνιστές μας, λένε ιστορίες , και βεβαίως μαντινάδες που είναι ατελείωτες, ενώ τα ανέκδοτα και τα «ασίζικα» έχουν την τιμητική τους.
Νοιώθουν τέτοια χαρά και πληρότητα οι ηλικιωμένοι μας, που είναι ασταμάτητοι μερικές φορές.Εντυπωσιάζουν ακόμα κι εμάς με την διάθεση και την ετοιμότητα τους!
Να είμαστε όλοι καλά να γιορτάζουμε και να διασκεδάζουμε με Υγεία.Τις ευχές μας για Καλές Απόκριες με υγεία και χαρά από τους καταπληκτικούς ηλικιωμένους του ΚΗΦΗ Δ Μυλοποτάμου!
Η υπεύθυνη της Δομής
Εμμανουέλα Μαθιουδάκη
