Είχα ξεκινήσει να κάνω την παρουσίαση ενός νέου σημαντικού πονήματος του κ. Σταύρου Φωτάκη, για μια συλλογή τραγουδιών του Παύλου Βλαστού, όταν ανατρέχοντας στο αρχείο για μια πληροφορία ένιωσα πάλι τα ίδια αισθήματα ανυπόκριτου θαυμασμού, όπως όταν βρισκόμουν μπροστά σε έργα του μεγάλου μας και αξέχαστου Μιχάλη Καυκαλά.
Το ίδιο πάθος για τη γλώσσα, το κρητικό μας ιδίωμα και την παράδοση που κυριαρχούσε στο έργο του αλησμόνητου γιατρού και λογοτέχνη διακρίνουμε στη συγγραφική πορεία του κ. Σταύρου Φωτάκη. Ο ίδιος κινείται πάντα σε χαμηλούς τόνους, αλλά οι διακρίσεις του από την Ακαδημία Αθηνών μας τον φέρνουν πάντα στο επίκεντρο της επικαιρότητας
Αξίζει να τον γνωρίσουν καλύτερα οι νέοι μας και να παραδειγματιστούν γιατί και η ζωή του είναι δίδαγμα και πρότυπο, επειδή πάντα τιμά την Κρήτη και τις παραδόσεις της πέρα από τα χαρτιά και την καλή γραφή.
Από οικογένεια ηρώων
Ο Σταύρος Φωτάκης γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη Αμαρίου το 1941 από μια οικογένεια που έχει περάσει με χρυσά γράμματα στις δέλτους της ιστορίας, αποτελούμενη από αγνούς πατριώτες και μάρτυρες για της πατρίδας και της πίστης τα ιδανικά.
Κατατάχτηκε στο σώμα της τ. Αστυνομίας Πόλεων το 1965. Από το πρώτο διάστημα άρχισε να δίνει στο επάγγελμά του την πραγματική του υπόσταση. Ενδιαφέρον και έγνοια για την προστασία του πολίτη. Καμιά σχέση με τον αστυνομικό που απομάκρυνε τους απλούς ανθρώπους και τρομοκρατούσε τα παιδιά. Ούτε κατά διάνοια να ταυτίζεται με τους υποτελείς των καθεστώτων και να γίνεται τυφλό όργανο προκειμένου να μην… χάσει τον μισθό …
Έτσι τον βρήκε η δικτατορία των συνταγματαρχών. Κι αφού δεν τους ήταν από την αρχή συνεργάσιμος φρόντισαν να απαλλαγούν με τον γνωστό τρόπο, από την ενοχλητική παρουσία του. Ο Σταύρος Φωτάκης έχασε τη σιγουριά ενός μισθού αλλά όχι και τη δύναμη να αγωνιστεί για την αξιοπρεπή του διαβίωση. Ρίχτηκε με θάρρος στη βιοπάλη αδιαφορώντας για τις σειρήνες που οδηγούν σε στράτες συμβιβασμού και ντροπής. Δεν τον άφησαν όμως σε χλωρό κλαρί οι υπηρέτες των συμφερόντων, χωρίς βέβαια να πετύχουν την υποταγή του. Έτσι μάχιμο στο μετερίζι της τιμής τον βρήκε η αποκατάσταση της δημοκρατίας. Κι ήρθε η στιγμή της δικαίωσης.
Άοκνες μελέτες και συγγραφή
Αφοσιώθηκε στο καθήκον με συνέπεια, τιμώντας τον όρκο του, αλλά δεν έπαψε ποτέ να τον απασχολεί η παράδοση. Από νέος άλλωστε απολάμβανε τις διηγήσεις των γερόντων και εντρυφούσε στους θησαυρούς της λαογραφίας μας ενώ σαν παιδί ένιωθε μια ανείπωτη ευτυχία στα πανηγύρια ακούγοντας τραγούδια και καμαρώνοντας τη λεβεντιά στη χορεύτρα.
Κάποια στιγμή ήρθε ο καιρός να αποστρατευθεί έχοντας εξαντλήσει την ιεραρχία. Τα εύσημα από το σώμα που υπηρέτησε τού έδωσαν την ικανοποίηση που δικαιούται κάθε έντιμος λειτουργός. Πήραν κι αυτά τη θέση τους πλάι σε άλλες διακρίσεις που διαδέχονται η μία την άλλη.
Τώρα ο δρόμος ήταν ανοικτός για να ασχοληθεί με τη λαογραφία και την παράδοση, όπως ήταν πάντα το όνειρό του. Και το έργο του μέχρι σήμερα πλούσιο σε καρπό. Επάξια τιμήθηκε από αμέτρητους φορείς ενώ πρόσφερε και προσφέρει τις υπηρεσίες του σε πολλούς συλλόγους που υπηρετούν την παράδοση και τον πολιτισμό
Έχει καταφέρει και μοιράζει τον χρόνο του στο χωριό του Άγιος Ιωάννης αλλά και στον δήμο Ηλιούπολης, όπου αναπτύσσει σπουδαία πνευματική δραστηριότητα. Έχει άλλωστε ένα μοναδικό τρόπο να ενθαρρύνει τους νέους δημιουργούς και να επαινεί κάθε αξιόλογη προσπάθεια εμπνέοντας κάθε ταλαντούχο για το επόμενο βήμα.
Μας γνώρισε το χωριό του και τους υπέροχους ανθρώπους του μέσα από τα βιβλία του και ανάστησε μορφές σε φωτογραφικές συλλογές μεγάλης συναισθηματικής αξίας. Δεν άργησε να τιμηθεί η μεγάλη του πνευματική προσφορά με τις διακρίσεις από την Ακαδημία Αθηνών. Και γνωρίζουμε καλά ότι δεν κάνει χάρες το ανώτατο πνευματικό μας ίδρυμα που ευτυχώς υπάρχει ακόμα να επιτελεί την υψηλή του αποστολή. Κι εκείνος συνεχίζει να μας ξαφνιάζει ευχάριστα με το πολυσήμαντο έργο του.
Από τα μεγάλα επιτεύγματα του κ. Σταύρου Φωτάκη και η συγκρότηση της ομάδας τραγουδιστών ριζίτικου τραγουδιού με την επωνυμία «Αμαριώτικη παρέα» που διάβηκε και το κατώφλι του μεγάρου μουσικής
Ο Σταύρος Φωτάκης στην προσπάθειά του να διαδώσει την παράδοση προσθέτει και δικές του δημιουργίες, μικρά αριστουργήματα έντεχνου λόγου, μεστά σε περιεχόμενο και άρτια σε τεχνική από στιχουργικής πλευράς. Αυτές οι μαντινάδες του τον έχουν καταξιώσει πέρα από το υπόλοιπο έργο του,
που καλύπτει τόσες πλευρές της παράδοσης.
Είχαμε τη χαρά και τη μεγάλη τιμή να παρουσιάσουμε τα βιβλία του εκλεκτού συμπατριώτη μας λογοτέχνη που μας βοήθησαν να εμβαθύνουμε στην ιστορία και τις παραδόσεις του Αμαρίου και ιδιαίτερα του Αγίου Ιωάννη, μένοντας πάντα με την αίσθηση ότι δεν καλύψαμε το θέμα όσο του αξίζει.
Πώς να καλύψει ένα αφιέρωμα τη σημαντικότητα ενός τόσο πολύπλευρου έργου;
Η νέα του έκδοση
Ήταν εμφανής πάντα η ιδιαίτερη αγάπη στον Παύλο Βλαστό και στο πολύμοχθο έργο του. Και έρχεται να επισφραγίσει την επισήμανσή μας αυτή το νέο του σπουδαίο βιβλίο, όπου καταγράφεται μια συλλογή με τραγούδια του μεγάλου μας λαογράφου, τα οποία αναφέρονται στην περιοχή του Αμαρίου.
Μια εξαιρετική ερευνητική δουλειά που σίγουρα θα αποτελέσει πολύτιμη πηγή για κάθε λαογράφο. Αλλά και μια ακόμα ευκαιρία για κάθε Ρεθεμνιώτη να γνωρίσει τον τόπο του και τους ανθρώπους που κράτησαν τις παραδόσεις του με τόσες θυσίες όπως ο Παύλος Βλαστός.
Με αυτές τις δημιουργίες του ο κ. Σταύρος Φωτάκης παραμένει ο θεματοφύλακας των παραδόσεων αλλά και της κρητικής λεβεντιάς, αν κρίνουμε από τα γεμάτα δυναμισμό άρθρα του στον κρητικό τύπο πάνω σε ποικίλα θέματα.
Με την αφοσίωσή του στο κρητικό ιδίωμα που υπηρετεί με τις εξαιρετικές σε τεχνική μαντινάδες του προσπαθεί να διαφυλάξει τον πολυτιμότερο θησαυρό του τόπου μας, που είναι η γλώσσα του.
Με τις ουσιαστικές παρεμβάσεις του σε συνέδρια κύρους καταρρίπτει με επιχειρήματα μύθους για τις αποκλειστικότητες που διεκδικούν άλλες περιοχές σε τομείς λαϊκού πολιτισμού. Αρκετές φορές δέχτηκε πυρά από δογματικούς που αντέκρουσε πάντα με δημόσιο διάλογο και μεγάλη αξιοπρέπεια που έχει εκτιμηθεί από όλους.
Καλοτάξιδο ευχόμαστε και το νέο βιβλίο του κ. Σταύρου Φωτάκη. Κι ο ίδιος με το ίδιο πάντα σθένος να προσφέρει στον πολιτισμό μας, θυμίζοντας σε όλους εμάς το χρέος για τη διαφύλαξη της παράδοσης του μοναδικού μας πλούτου, που μας συνδέει με το παρελθόν του τόπου μας και διατηρεί τα στοιχεία της πολιτιστικής μας ταυτότητας.
