Διανύοντας σχεδόν τη δέκατη χρονιά της οικονομικής κρίσης που πλήττει τη χώρα μας, εκατοντάδες είναι τα άτομα που στερούνται ακόμα και τα βασικά αγαθά, όπως είναι η τροφή.
Σε μία μικρή πόλη, όπως το Ρέθυμνο, ο αριθμός των ατόμων που δεν μπορεί να εξασφαλίσει καθημερινά ένα πιάτο φαγητό, έχει αυξηθεί σταδιακά τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα εκατοντάδες άνθρωποι να βρίσκουν «καταφύγιο» στα συσσίτια της εκκλησίας.
Σε πολλές περιπτώσεις οι άνθρωποι αυτοί είναι από μικρά παιδιά και ηλικιωμένους μέχρι και μοναχικούς νέους και άνεργους, οι οποίοι είτε έχουν κάποιο πενιχρό εισόδημα είτε τους χορηγείται κάποιο μικρό επίδομα.
Στο Ρέθυμνο, λοιπόν, καταφύγιο όλων αυτών των ευάλωτων ομάδων είναι τα τρία συσσίτια της μητρόπολης, τα οποία λειτουργούν στις ενορίες της Κυρίας των Αγγέλων, των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων και του Αγίου Κωνσταντίνου και στα οποία σιτίζονται σταθερά τα τελευταία χρόνια πολλοί συνάνθρωποι μας. Οι μερίδες φαγητού που διανέμονται ημερησίως ξεπερνούν τις 400, χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι και οι δεκάδες εθελοντές των τριών αυτών ενοριών.
Τα συσσίτια της μητρόπολης, τα οποία σημειωτέον λειτουργούν τα τελευταία περίπου εξήντα χρόνια στην πόλη μας, παρέχουν τις «υπηρεσίες» τους με βάση κατά κύριο λόγο των δωρεών της τοπικής κοινωνίας που αντιλαμβανόμενη τις οικονομικές δυσχέρειες συνεισφέρει οικονομικά στο μέτρο των δυνατοτήτων της. Σταδιακά, ωστόσο, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται φθίνουσα πορεία των δωρεών, που είναι σημάδι της γενικότερης οικονομικής δυσχέρειας που υπάρχει.
Καθοριστικό επίσης ρόλο παίζει σχεδόν για έξι δεκαετίες τώρα και το γενικό φιλόπτωχο ταμείο της μητρόπολης, το οποίο επίσης παρέχει σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη υλική στήριξη, για να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες των ημερών.
Διαχρονικά το φιλόπτωχο στηρίζει οικονομικά άπορους συνανθρώπους μας, παρέχοντας τους τρόφιμα, όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο, ενώ και σε αυτή την περίπτωση τα χρήματα που διαχειρίζεται συγκεντρώνονται, είτε από τον έρανο της αγάπης, είτε από δωρεές πιστών, είτε ακόμα και από τη διοργάνωση εκδηλώσεων. Εξάλλου, δεν είναι και λίγες οι φορές που το φιλόπτωχο διαθέτει χρήματα για την αγορά φαρμάκων, καθώς και για να καλυφθούν και άλλες έκτακτες ανάγκες, όπως ενοίκια, λογαριασμοί της ΔΕΗ και φοιτητικά επιδόματα.
Aναλυτικά,
“Πιάτο αγάπης” προσφέρει η τοπική εκκλησία σε εκατοντάδες άπορους συμπολίτες μας
Ως «θείο δώρο» λαμβάνουν καθημερινά, χειμώνα – καλοκαίρι, ένα ζεστό
πιάτο φαγητό δεκάδες οικογένειες, αλλά και μοναχικοί άνθρωποι από τα
τρία διαφορετικά συσσίτια που λειτουργούν ανελλιπώς τα τελευταία εξήντα
και πλέον χρόνια σε τρεις ενορίες της μητρόπολης Ρεθύμνης και
Αυλοποτάμου. Την ίδια ώρα «καταφύγιο» για δεκάδες πάσχοντες συνανθρώπους
μας, αποτελεί και το γενικό φιλόπτωχο ταμείο της μητρόπολης, το οποίο
επίσης μετρά πάνω από εξήντα χρόνια αδιάκοπης προσφοράς.
πιάτο φαγητό δεκάδες οικογένειες, αλλά και μοναχικοί άνθρωποι από τα
τρία διαφορετικά συσσίτια που λειτουργούν ανελλιπώς τα τελευταία εξήντα
και πλέον χρόνια σε τρεις ενορίες της μητρόπολης Ρεθύμνης και
Αυλοποτάμου. Την ίδια ώρα «καταφύγιο» για δεκάδες πάσχοντες συνανθρώπους
μας, αποτελεί και το γενικό φιλόπτωχο ταμείο της μητρόπολης, το οποίο
επίσης μετρά πάνω από εξήντα χρόνια αδιάκοπης προσφοράς.
«Ξεδιπλώνοντας» λοιπόν καθημερινά το κοινωνικό της πρόσωπο η
εκκλησία του Ρεθύμνου προσπαθεί με τη βοήθεια του Θεού και με το
υστέρημα των πιστών να ανακουφίσει στο μέτρο του δυνατού τον ανθρώπινο
πόνο. Οι κληρικοί που έχουν ταχθεί στο ιερό αυτό καθήκον, έχοντας
συμπαραστάτη τους μια ολόκληρη κοινωνία, πασχίζουν νυχθημερόν για να
είναι πανταχού παρόντες προσφέροντας την αγάπη τους και ένα ζεστό πιάτο
φαγητό, μιας και στο επίκεντρό τους είναι ο άνθρωπος απ’ όπου και αν
κατάγεται.
εκκλησία του Ρεθύμνου προσπαθεί με τη βοήθεια του Θεού και με το
υστέρημα των πιστών να ανακουφίσει στο μέτρο του δυνατού τον ανθρώπινο
πόνο. Οι κληρικοί που έχουν ταχθεί στο ιερό αυτό καθήκον, έχοντας
συμπαραστάτη τους μια ολόκληρη κοινωνία, πασχίζουν νυχθημερόν για να
είναι πανταχού παρόντες προσφέροντας την αγάπη τους και ένα ζεστό πιάτο
φαγητό, μιας και στο επίκεντρό τους είναι ο άνθρωπος απ’ όπου και αν
κατάγεται.
«Η αγωνία μας είναι να μην υπάρχει κανένας άνθρωπος που να
στερείται το καθημερινό φαγητό. Να γνωρίζουν όλοι ότι έχουν κάπου να
πάνε, να βρουν έναν άνθρωπο, να πουν μια κουβέντα, να πάρουν λίγο ζεστό
φαγητό, αλλά προπάντων να αισθανθούν ότι δεν είναι μόνοι. Η εκκλησία
είναι το αντίδοτο στην μοναξιά του κόσμου», έχει κατ’ επανάληψη τονίσει, ακόμα και από άμβωνος, ο μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, κ.κ. Ευγένιος.
στερείται το καθημερινό φαγητό. Να γνωρίζουν όλοι ότι έχουν κάπου να
πάνε, να βρουν έναν άνθρωπο, να πουν μια κουβέντα, να πάρουν λίγο ζεστό
φαγητό, αλλά προπάντων να αισθανθούν ότι δεν είναι μόνοι. Η εκκλησία
είναι το αντίδοτο στην μοναξιά του κόσμου», έχει κατ’ επανάληψη τονίσει, ακόμα και από άμβωνος, ο μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, κ.κ. Ευγένιος.
Στη μητρόπολη του Ρεθύμνου τα τελευταία εξήντα και πλέον χρόνια
λειτουργούν καθημερινά τρία συσσίτια από τις ενορίες της Κυρίας των
Αγγέλλων, του Αγίου Κωνσταντίου και των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων. Τα
συσσίτια προσφέρουν ημερησίως πάνω από 400 μερίδες φαγητού και όλα αυτά
χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι και οι
δεκάδες εθελοντές που είναι οι στυλοβάτες των τριών αυτών συσσιτίων.
λειτουργούν καθημερινά τρία συσσίτια από τις ενορίες της Κυρίας των
Αγγέλλων, του Αγίου Κωνσταντίου και των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων. Τα
συσσίτια προσφέρουν ημερησίως πάνω από 400 μερίδες φαγητού και όλα αυτά
χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι και οι
δεκάδες εθελοντές που είναι οι στυλοβάτες των τριών αυτών συσσιτίων.
«Η αλήθεια είναι ότι ο αριθμός των ανθρώπων που περνούν
καθημερινά το κατώφλι των συσσιτίων έχει αυξηθεί τελευταία, ενώ
σημαντική αύξηση παρατηρείται παραδοσιακά και τους καλοκαιρινούς μήνες.
Όμως, χάρη στην βοήθεια του Θεού η εκκλησία μας καταφέρνει να
ανταποκριθεί», σχολίασε μεταξύ άλλων στην εφημερίδας μας ο υπεύθυνος του γενικού Φιλόπτωχου Ταμείου της μητρόπολης, πατήρ Γεώργιος Γαλεράκης.
καθημερινά το κατώφλι των συσσιτίων έχει αυξηθεί τελευταία, ενώ
σημαντική αύξηση παρατηρείται παραδοσιακά και τους καλοκαιρινούς μήνες.
Όμως, χάρη στην βοήθεια του Θεού η εκκλησία μας καταφέρνει να
ανταποκριθεί», σχολίασε μεταξύ άλλων στην εφημερίδας μας ο υπεύθυνος του γενικού Φιλόπτωχου Ταμείου της μητρόπολης, πατήρ Γεώργιος Γαλεράκης.
Τα παιχνίδια της μοίρας τους οδήγησαν στα… συσσίτια
Εκατοντάδες είναι πλέον οι άνθρωποι που τα βήματά τους τούς οδηγούν
καθημερινά στην πόρτα της εκκλησίας, η οποία τους εξασφαλίζει ένα πιάτο
ζεστό φαγητό. Ο καθένας από αυτούς έχει τη δική του ιστορία. Μία
ιστορία που άλλοι επιθυμούν να δημοσιοποιήσουν και κάποιοι άλλοι,
προτιμούν να την κρατήσουν για πάντα κρυμμένη μέσα στην ψυχή τους.
καθημερινά στην πόρτα της εκκλησίας, η οποία τους εξασφαλίζει ένα πιάτο
ζεστό φαγητό. Ο καθένας από αυτούς έχει τη δική του ιστορία. Μία
ιστορία που άλλοι επιθυμούν να δημοσιοποιήσουν και κάποιοι άλλοι,
προτιμούν να την κρατήσουν για πάντα κρυμμένη μέσα στην ψυχή τους.
Τα «Ρ.Ν.» συνάντησαν έναν από αυτούς τους εκατοντάδες ανθρώπους που
καθημερινά περνά το κατώφλι των συσσιτίων, αναζητώντας ένα πιάτο
φαγητό. Ο ίδιος δεν θέλησε να δημοσιοποιήσει την ταυτότητά του. «Δεν έχει καμία σημασία»,
μας είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε πως δεν επιθυμεί να δώσει μέσα από
τις στήλες της εφημερίδας μας κανένα «μάθημα ζωής» σε κανέναν συμπολίτη
μας… «Το μόνο που θέλω να πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτούς
τους ανθρώπους που καθημερινά μας φροντίζουν σαν ήταν οικογένεια μας». Αυτή ίσως ήταν η μόνη κουβέντα που βγήκε με χαρά από τα χείλη του, με την έκκληση να δημοσιοποιηθεί.
καθημερινά περνά το κατώφλι των συσσιτίων, αναζητώντας ένα πιάτο
φαγητό. Ο ίδιος δεν θέλησε να δημοσιοποιήσει την ταυτότητά του. «Δεν έχει καμία σημασία»,
μας είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε πως δεν επιθυμεί να δώσει μέσα από
τις στήλες της εφημερίδας μας κανένα «μάθημα ζωής» σε κανέναν συμπολίτη
μας… «Το μόνο που θέλω να πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτούς
τους ανθρώπους που καθημερινά μας φροντίζουν σαν ήταν οικογένεια μας». Αυτή ίσως ήταν η μόνη κουβέντα που βγήκε με χαρά από τα χείλη του, με την έκκληση να δημοσιοποιηθεί.
Πέρα όμως από τον εν λόγω συμπολίτη μας, λίγα μέτρα παρακάτω
υπάρχουν δεκάδες άλλοι συνάνθρωποι μας, που ποτέ ίσως να μην μάθουμε τη
δική τους ιστορία ή καλύτερα τον δικό τους σταυρό που κουβαλούν στους
ώμους τους ανεβαίνοντας μοναχικά τον «Γολγοθά» τους… Ο κοινός
παρονομαστής όμως, δεν είναι τα εκκλησιαστικά συσσίτια, αλλά η
αξιοπρέπεια που φοβούνται κάποιοι από αυτούς, ότι έχουν χάσει στο διάβα
τους σε αυτή την ζωή.
υπάρχουν δεκάδες άλλοι συνάνθρωποι μας, που ποτέ ίσως να μην μάθουμε τη
δική τους ιστορία ή καλύτερα τον δικό τους σταυρό που κουβαλούν στους
ώμους τους ανεβαίνοντας μοναχικά τον «Γολγοθά» τους… Ο κοινός
παρονομαστής όμως, δεν είναι τα εκκλησιαστικά συσσίτια, αλλά η
αξιοπρέπεια που φοβούνται κάποιοι από αυτούς, ότι έχουν χάσει στο διάβα
τους σε αυτή την ζωή.
«Οι άνθρωποι που υποφέρουν και που πραγματικά έχουν ανάγκη από
ένα πιάτο φαγητό, καλό θα είναι να μην ντρέπονται. Να έρθουν στην
εκκλησία μας, να καταθέσουν την αίτησή τους για να εγγραφούν στα
συσσίτια και έτσι τουλάχιστον να εξασφαλίσουν τον επιούσιο», σχολίασε χαρακτηριστικά ο π. Γεώργιος Γαλεράκης.
ένα πιάτο φαγητό, καλό θα είναι να μην ντρέπονται. Να έρθουν στην
εκκλησία μας, να καταθέσουν την αίτησή τους για να εγγραφούν στα
συσσίτια και έτσι τουλάχιστον να εξασφαλίσουν τον επιούσιο», σχολίασε χαρακτηριστικά ο π. Γεώργιος Γαλεράκης.
«Ψυχή» των συσσιτίων οι μαγείρισσες και οι δεκάδες εθελοντές
Είναι ακούραστοι και από τις ηθικές τους αξίες δεν λείπει αυτή της
προσφοράς προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Ο λόγος για τους εργαζόμενους
και τους δεκάδες εθελοντές των τριών συσσιτίων που λειτουργούν σε
ισάριθμες ενορίες της μητρόπολης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου και οι οποίοι
από κοινού συμβάλλουν ώστε καθημερινά να βρίσκουν ένα πιάτο ζεστό φαγητό
εκατοντάδες άποροι συνάνθρωποί μας.
προσφοράς προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Ο λόγος για τους εργαζόμενους
και τους δεκάδες εθελοντές των τριών συσσιτίων που λειτουργούν σε
ισάριθμες ενορίες της μητρόπολης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου και οι οποίοι
από κοινού συμβάλλουν ώστε καθημερινά να βρίσκουν ένα πιάτο ζεστό φαγητό
εκατοντάδες άποροι συνάνθρωποί μας.
Οι άνθρωποι αυτοί, που στην πλειοψηφία τους είναι γυναίκες,
βρίσκονται εκεί τις περισσότερες ημέρες του χρόνου και με ήλιο ή με
βροχή είναι ταγμένοι να υπηρετούν τους πάσχοντες συνανθρώπους μας με τον
δικό τους ξεχωριστό τρόπο. Χωρίς αυτούς τους ανθρώπους, ούτε οι δωρεές
των πιστών θα μπορούσαν να πιάσουν τόπο, αλλά ούτε και η τοπική εκκλησία
θα μπορούσε να εκπληρώσει το δικό της στόχο.
βρίσκονται εκεί τις περισσότερες ημέρες του χρόνου και με ήλιο ή με
βροχή είναι ταγμένοι να υπηρετούν τους πάσχοντες συνανθρώπους μας με τον
δικό τους ξεχωριστό τρόπο. Χωρίς αυτούς τους ανθρώπους, ούτε οι δωρεές
των πιστών θα μπορούσαν να πιάσουν τόπο, αλλά ούτε και η τοπική εκκλησία
θα μπορούσε να εκπληρώσει το δικό της στόχο.
Αναφερόμαστε φυσικά στους εργαζόμενους στα συσσίτια, στις
μαγείρισσες δηλαδή, που πέρα από τη φροντίδα του δικού τους σπιτικού,
έχουν να ταΐσουν καθημερινά και δεκάδες άλλα άτομα, τα οποία πολλές
φορές καν δεν γνωρίζουν.
μαγείρισσες δηλαδή, που πέρα από τη φροντίδα του δικού τους σπιτικού,
έχουν να ταΐσουν καθημερινά και δεκάδες άλλα άτομα, τα οποία πολλές
φορές καν δεν γνωρίζουν.
Στον καθημερινό αγώνα που δίνουν για να ανακουφίσουν τον ανθρώπινο
πόνο, χείρας βοηθείας και μάλιστα σημαντικότατη, τους προσφέρουν οι
δεκάδες εθελοντές που κατανοώντας την αγωνία και το δράμα που βιώνουν
ορισμένοι συνάνθρωποι μας, παραμερίζουν τις δικές τους ανάγκες και τα
βήματά τους, τους οδηγούν πάντα εκεί.
πόνο, χείρας βοηθείας και μάλιστα σημαντικότατη, τους προσφέρουν οι
δεκάδες εθελοντές που κατανοώντας την αγωνία και το δράμα που βιώνουν
ορισμένοι συνάνθρωποι μας, παραμερίζουν τις δικές τους ανάγκες και τα
βήματά τους, τους οδηγούν πάντα εκεί.
Η δική τους πληρωμή ή καλύτερα το δικό τους «ευχαριστώ» για τις
προσπάθειες τους, είναι η αγκαλιά που θα τους δώσουν τα μικρά παιδιά,
μία κάρτα ή μία ζωγραφιά και κυρίως η αγαλλίαση και η χαρά που βλέπουν
στα μάτια εκείνων που μόλις έχουν πάρει ένα ζεστό πιάτο φαγητό.
προσπάθειες τους, είναι η αγκαλιά που θα τους δώσουν τα μικρά παιδιά,
μία κάρτα ή μία ζωγραφιά και κυρίως η αγαλλίαση και η χαρά που βλέπουν
στα μάτια εκείνων που μόλις έχουν πάρει ένα ζεστό πιάτο φαγητό.
«Στυλοβάτης» ψυχών αποδεικνύεται το Φιλόπτωχο ταμείο
Σχεδόν εξήντα τρία χρόνια αδιάκοπης προσφοράς μετρά φέτος και το
γενικό φιλόπτωχο ταμείο της μητρόπολης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, που
δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της φιλανθρωπικής διακονίας της τοπικής μας
εκκλησίας. Το φιλόπτωχο αποτελεί «καταφύγιο» για τους πάσχοντες
συνανθρώπους μας, καθώς προσφέρει πολλά, μέσω της υλικής στήριξης και
της αγάπης των ίδιων των Ρεθυμνιωτών.
γενικό φιλόπτωχο ταμείο της μητρόπολης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, που
δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της φιλανθρωπικής διακονίας της τοπικής μας
εκκλησίας. Το φιλόπτωχο αποτελεί «καταφύγιο» για τους πάσχοντες
συνανθρώπους μας, καθώς προσφέρει πολλά, μέσω της υλικής στήριξης και
της αγάπης των ίδιων των Ρεθυμνιωτών.
Οι ιερείς του φιλόπτωχου τηρώντας ευλαβικά τις γραφές, γίνονται
καθημερινά αποδέκτες των μικρών και μεγάλων προβλημάτων του κόσμου,
προσπαθώντας και εκείνοι με την σειρά τους να συνεισφέρουν, ώστε οι
άνθρωποι που βρίσκονται απέναντί τους να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν
στις ανάγκες των ημερών.
καθημερινά αποδέκτες των μικρών και μεγάλων προβλημάτων του κόσμου,
προσπαθώντας και εκείνοι με την σειρά τους να συνεισφέρουν, ώστε οι
άνθρωποι που βρίσκονται απέναντί τους να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν
στις ανάγκες των ημερών.
Οι τρείς ακούραστοι ιερείς της μητροπόλεως, ο π. Γεώργιος Γαλεράκης, ο π. Ιωάννης Μαυρουλάκης και ο π. Ευάγγελος Δερμιτζάκης, είναι
πάντα εκεί για ν’ ακούσουν και να προσφέρουν αδιάκοπα -όπως
προαναφέραμε- την αγάπη τους , υλική και πνευματική, στους ανθρώπους που
θα την ζητήσουν. Και οι τρεις κηρύττουν με έργα και αν χρειαστεί και με
λόγια, καθώς συνεπείς στα προστάγματα του Θεού κάνουν πράξη το «αγαπάτε
αλλήλους».
πάντα εκεί για ν’ ακούσουν και να προσφέρουν αδιάκοπα -όπως
προαναφέραμε- την αγάπη τους , υλική και πνευματική, στους ανθρώπους που
θα την ζητήσουν. Και οι τρεις κηρύττουν με έργα και αν χρειαστεί και με
λόγια, καθώς συνεπείς στα προστάγματα του Θεού κάνουν πράξη το «αγαπάτε
αλλήλους».
Διαχρονικά, το φιλόπτωχο ταμείο στηρίζει οικονομικά άπορους
συνανθρώπους μας, ενώ τους παρέχει και τρόφιμα, όπου αυτό κρίνεται
αναγκαίο. Τα χρήματα αυτά, συγκεντρώνονται, είτε από τον έρανο της
αγάπης, είτε από δωρεές πιστών, είτε ακόμα και από την διοργάνωση
εκδηλώσεων. Μάλιστα, πολλές φορές, χρήματα διατίθενται και για την αγορά
φαρμάκων, όπως επίσης και για να καλυφθούν και άλλες έκτακτες ανάγκες,
όπως ενοίκια, λογαριασμοί της ΔΕΗ και φοιτητικά επιδόματα.
συνανθρώπους μας, ενώ τους παρέχει και τρόφιμα, όπου αυτό κρίνεται
αναγκαίο. Τα χρήματα αυτά, συγκεντρώνονται, είτε από τον έρανο της
αγάπης, είτε από δωρεές πιστών, είτε ακόμα και από την διοργάνωση
εκδηλώσεων. Μάλιστα, πολλές φορές, χρήματα διατίθενται και για την αγορά
φαρμάκων, όπως επίσης και για να καλυφθούν και άλλες έκτακτες ανάγκες,
όπως ενοίκια, λογαριασμοί της ΔΕΗ και φοιτητικά επιδόματα.
«Εμείς λειτουργούμε κάπως διαφορετικά. Κοιτάζουμε το πρόσωπο του
ανθρώπου. Το πρόσωπο ξεχωριστά και αυτό μας ενδιαφέρει. Έτσι, λοιπόν
ξεχωρίσουμε τα πρόσωπα, που μπορεί όλα τα πρόσωπα να έχουν ένα κοινό
πρόβλημα που να λέγεται φτώχεια, διότι οι μισθοί μπορεί να είναι
χαμηλοί, οι συντάξεις να έχουν συρρικνωθεί, όμως το θέμα είναι πώς το
κάθε πρόσωπο αντιμετωπίζει το πρόβλημα του και το πώς θέλει να το
αντιμετωπίσει», σχολίασε ο πατήρ Γεώργιος. Και συνεχίζοντας πρόσθεσε πως «προσπαθούμε
να στηρίξουμε τον κόσμο στο πρόβλημα του. Πρωτίστως όμως προσπαθούμε να
τον τονώσουμε, ώστε να μην χάσει και να μην καταρρακωθεί η ελπίδα, αλλά
να διατηρηθεί και να ενισχυθεί. Γι’ αυτόν τον λόγο και προς αυτή την
κατεύθυνση κινούμαστε».
ανθρώπου. Το πρόσωπο ξεχωριστά και αυτό μας ενδιαφέρει. Έτσι, λοιπόν
ξεχωρίσουμε τα πρόσωπα, που μπορεί όλα τα πρόσωπα να έχουν ένα κοινό
πρόβλημα που να λέγεται φτώχεια, διότι οι μισθοί μπορεί να είναι
χαμηλοί, οι συντάξεις να έχουν συρρικνωθεί, όμως το θέμα είναι πώς το
κάθε πρόσωπο αντιμετωπίζει το πρόβλημα του και το πώς θέλει να το
αντιμετωπίσει», σχολίασε ο πατήρ Γεώργιος. Και συνεχίζοντας πρόσθεσε πως «προσπαθούμε
να στηρίξουμε τον κόσμο στο πρόβλημα του. Πρωτίστως όμως προσπαθούμε να
τον τονώσουμε, ώστε να μην χάσει και να μην καταρρακωθεί η ελπίδα, αλλά
να διατηρηθεί και να ενισχυθεί. Γι’ αυτόν τον λόγο και προς αυτή την
κατεύθυνση κινούμαστε».
Όπως μάλιστα ανέφερε ο πατήρ Γεώργιος, τα τελευταία χρόνια οι
άνθρωποι που περνούν το κατώφλι του φιλόπτωχου έχουν σταδιακά μειωθεί.
Τέσσερεις από τους ανθρώπους αυτούς έφυγαν από το Ρέθυμνο, μας είπε, για
ένα καλύτερο αύριο, ενώ άλλοι έξι κατάφεραν να «πατήσουν» και πάλι στα
πόδια τους, φτιάχνοντας την ζωή τους από την αρχή. Επιπλέον, υπάρχουν
και οι περιπτώσεις τεσσάρων αλλοδαπών, που για μια περίοδο κατέφυγαν
στην εκκλησία και οι οποίοι σήμερα κατάφεραν να βρουν μια δουλειά και να
ζουν αξιοπρεπώς.
άνθρωποι που περνούν το κατώφλι του φιλόπτωχου έχουν σταδιακά μειωθεί.
Τέσσερεις από τους ανθρώπους αυτούς έφυγαν από το Ρέθυμνο, μας είπε, για
ένα καλύτερο αύριο, ενώ άλλοι έξι κατάφεραν να «πατήσουν» και πάλι στα
πόδια τους, φτιάχνοντας την ζωή τους από την αρχή. Επιπλέον, υπάρχουν
και οι περιπτώσεις τεσσάρων αλλοδαπών, που για μια περίοδο κατέφυγαν
στην εκκλησία και οι οποίοι σήμερα κατάφεραν να βρουν μια δουλειά και να
ζουν αξιοπρεπώς.
Σε γενικές γραμμές πάντως, οι ανάγκες των ανθρώπων είναι
διαφορετικές και από μέρα σε μέρα αλλάζουν. Και τη στιγμή που η πολιτεία
δείχνει να έχει αποτύχει παταγωδώς στην ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου
αγνοώντας τις υποχρεώσεις της, καθοριστικό ρόλο παίζει και πάλι η
εκκλησία. Οι περιπτώσεις που προκαλούν δέος ακόμα και στους ίδιους τους
ρασοφόρους είναι αυτές που σχετίζονται με τα ανήλικα μέλη οικογενειών,
καθώς και οι περιπτώσεις συνανθρώπων μας που έχουν κλειστεί στον εαυτό
τους και κινδυνεύουν να χάσουν τα λογικά τους.
διαφορετικές και από μέρα σε μέρα αλλάζουν. Και τη στιγμή που η πολιτεία
δείχνει να έχει αποτύχει παταγωδώς στην ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου
αγνοώντας τις υποχρεώσεις της, καθοριστικό ρόλο παίζει και πάλι η
εκκλησία. Οι περιπτώσεις που προκαλούν δέος ακόμα και στους ίδιους τους
ρασοφόρους είναι αυτές που σχετίζονται με τα ανήλικα μέλη οικογενειών,
καθώς και οι περιπτώσεις συνανθρώπων μας που έχουν κλειστεί στον εαυτό
τους και κινδυνεύουν να χάσουν τα λογικά τους.
Η οικονομική κρίση, που πρωτίστως φαίνεται ότι είναι βαθιά
κοινωνική, έχει οδηγήσει πολλούς ανθρώπους στον επαναπροσδιορισμό πολλών
αξιών ενώ, όπως επισημαίνουν και οι πατέρες της εκκλησίας μας, η
σημερινή κατάσταση έχει ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους, τους έχει φέρει
πιο κοντά και τους έχει κάνει να στρέψουν το βλέμμα τους προς τον Θεό
εναποθέτοντας εκεί τις ελπίδες τους…
κοινωνική, έχει οδηγήσει πολλούς ανθρώπους στον επαναπροσδιορισμό πολλών
αξιών ενώ, όπως επισημαίνουν και οι πατέρες της εκκλησίας μας, η
σημερινή κατάσταση έχει ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους, τους έχει φέρει
πιο κοντά και τους έχει κάνει να στρέψουν το βλέμμα τους προς τον Θεό
εναποθέτοντας εκεί τις ελπίδες τους…
