Α. Ξανθός: «Απαιτούνται κοινωνικές δομές με εγγυημένη χρηματοδότηση»

Ο κ. Ξανθός τόνισε ότι το «Βοήθεια στο Σπίτι» αποτελεί εργαλείο κοινωνικής συνοχής και αξιοπρέπειας για τους ηλικιωμένους και επεσήμανε ότι η αποδυνάμωσή του αφενός δεν καλύπτει τις ανάγκες των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας και αφετέρου δεν διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας του προσωπικού που εδώ και χρόνια στηρίζει το πρόγραμμα.
Ο βουλευτής, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Η νέα παράταση στη λειτουργία του «Βοήθεια στο Σπίτι» λήγει στις 31/3/2013 χωρίς την παραμικρή μέριμνα από την πλευρά της κυβέρνησης για να εγγυηθεί τη συνέχεια μιας κοινωνικής υπηρεσίας που όλοι συμφωνούν για την αναγκαιότητα και την αποτελεσματικότητά της. Την καθολική αυτή αναγνώριση της προσφοράς του προγράμματος, την έχουν κερδίσει με το «σπαθί» τους οι εργαζόμενοι στο «Βοήθεια στο Σπίτι», που παρά τα συνεχή προβλήματα στις πληρωμές τους και παρά την διαρκή εργασιακή ανασφάλειά τους, έχουν δώσει την ψυχή τους για να το κρατήσουν όρθιο και αξιόπιστο.
Αντί λοιπόν να επιλεγεί η λύση της νομοθετικής κατοχύρωσης του Προγράμματος ως υπηρεσίας που παρέχεται μέσω των Διευθύνσεων Κοινωνικής Πολιτικής των Δήμων, μια λύση που και τη φροντίδα των ηλικιωμένων εξασφάλιζε και τους εργαζόμενους κατοχύρωνε, επιλέχθηκε η λύση της ανάθεσης ενός νέου Προγράμματος με πολύ λιγότερους ωφελούμενους (μείωση σχεδόν κατά τα 2/3) σε Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚοινΣΕΠ) τις οποίες οφείλουν να δημιουργήσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι για να διεκδικήσουν με όρους αγοράς τη χρηματοδότηση από τους ειδικούς πόρους που έχουν δεσμευτεί μέσω των Ασφαλιστικών Ταμείων. Όμως ξέρουμε πολύ καλά πως όταν υπάρχει θεσμικά η δυνατότητα εμπλοκής του ιδιωτικού τομέα, πολύ εύκολα οι υπόλοιπες επιλογές (κοινωνικοί συνεταιρισμοί, δημοτικές επιχειρήσεις) ναρκοθετούνται και ως plan B εμφανίζεται η αγορά και η «εργολαβία» κοινωνικής φροντίδας. Είναι ένας σχεδιασμός που οδηγεί στην υπονόμευση του δημόσιου χαρακτήρα και στην ιδιωτικοποίηση ενός τέτοιου πολύ σημαντικού «εργαλείου κοινωνικής συνοχής» και αξιοπρέπειας των ηλικιωμένων, ειδικά στη σημερινή περίοδο της φτωχοποίησης ευρύτατων στρωμάτων της κοινωνίας».
Στην τοποθέτησή του ο κ. Ξανθός επεσήμανε ακόμα τα παρακάτω: «Το πολιτικό ερώτημα για μας είναι αν χρειάζεται σήμερα ένα αναβαθμισμένο Κοινωνικό Κράτος που θα καλύπτει με όρους ισοτιμίας, διαφάνειας και αποτελεσματικότητας, τις αυξανόμενες ανάγκες κοινωνικής προστασίας και φροντίδας των ανθρώπων στη χώρα μας, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις και με σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων του προσωπικού που υπηρετεί σε όλες τις κοινωνικές δομές.
Αν η απάντηση είναι ναι, τότε απαιτούνται σταθερές κοινωνικές δομές με εγγυημένη χρηματοδότηση, οι οποίες θα παρέχουν αξιοπρεπείς υπηρεσίες σε όσους έχουν ανάγκη. Αυτό είναι το ζητούμενο και όχι η αποδόμηση και των τελευταίων υπολειμμάτων αυτού του ατελούς και συχνά προβληματικού Κοινωνικού Κράτους που είχαμε στην πατρίδας μας.
Αυτή η πολιτική επιλογή όμως προϋποθέτει άλλες οικονομικές και κοινωνικές προτεραιότητες, πέραν του μνημονιακού πλαισίου και των δεσμεύσεων απέναντι στην τρόικα. Απαιτεί αναπροσανατολισμό των αδιάθετων κονδυλίων του ΕΣΠΑ στην κοινωνική προστασία, και έγκαιρη προετοιμασία για την στήριξη του κοινωνικού κράτους από τους πόρους της νέας χρηματοδοτικής περιόδου 2014-2020. Αν δεν είναι «επιλέξιμες» στη φάση της ανθρωπιστικής κρίσης αυτές οι δράσεις κοινωνικής φροντίδας, τότε ποιές είναι;».